کد خبر : 1761083 | 22 خرداد 1400 ساعت 13:12 | 38.3K بازدید | 14 دیدگاه

آنچه از خداداد جدید فوتبال ایران انتظار می‌رود:

قائدی آماده‌ی گرفتن نقشی کلیدی در تیم ملی

شبیه‌ترین بازیکن به خداداد عزیزی. این عنوانی است که می‌توان با جسارت به مهدی قائدی داد.

قائدی آماده‌ی گرفتن نقشی کلیدی در تیم ملی

به گزارش "ورزش سه"، همه ما از این مقایسه‌ها در فوتبال ایران زیاد دیده‌ایم: دایی دیگر، عابدزاده‌ای دیگر، کریمی‌ای دیگر، مهدوی‌کیایی دیگر و ... . ولی آن قدر این مقایسه‌ها بی‌حساب و کتاب بوده که همه در حد یک تیتر و عنوان بی‌پشتوانه باقی مانده. همانطور که هیچکس دایی نشده، علی کریمی نشده، عابدزاده نشده. نه اینکه کسی به گرد آنها نرسیده، چه بسا که مهاجم و دروازه‌بان بهتر از علی دایی و عابدزاده هم داشته‌ایم و یا در آینده داشته باشیم اما کسی کمتر شبیه آنها شده. چه کسی توانسته همچون علی دایی با یک تکنیک نصفه و نیمه تازه از ۲۵ سالگی چهره شود و تا فینال لیگ قهرمانان برود و در بازی‌های بین‌المللی بدرخشد؟ چه کسی اعتماد به نفس و کاریزمای عجیب عابدزاده را داشته و یا توانسته همچون او میدان‌های بزرگی را برای ما در آورد؟ فوتبالیستی به کاملی کریم باقری دیده‌اید؟ یا علی کریمی دیگری که بتواند از تکنیک نابش به نحو احسن استفاده کند و در عین حال خصوصیات اخلاقی او همچون خونسردی و اعتماد به نفس را داشته باشد؟ همچون مهدوی‌کیا کسی را داشته‌ایم که در بوندس‌لیگا نزدیک به یک دهه با کمترین افت بازی کند؟

 

اما حکایت خداداد و مهدی قائدی فرق می‌کند. شبیه‌ترین بازیکن به خداداد عزیزی در طی همه سال‌های پس از او، همین قائدی بوده است. نه تنها به خاطر قد و قامت و هیکل که بیشتر به خاطر نوع فوتبال. قائدی همچون خداداد ریزنقش است، تکنیک نابی دارد که با سرعت خوب عجین شده. از اینها مهمتر قائدی دید خوبی در بازی کردن دارد. فضاها را خوب می‌بیند، چه وقتی که می‌خواهد توپ بگیرد و چه زمانی که می‌خواهد پاس بدهد و چه زمانی که پا به توپ جلو می‌رود و مسیرهای بهتر را انتخاب می‌کند.

 

درست همانند خداداد. همچون او خوب بلد است که در چه فاصله‌ای از بازیکن حریف بازی کند که به خاطر جثه ظریفش مقهور قدرت بدنی و بازی فیزیکی حریف نشود. اصلا با توپ آن قدر نمی‌ماند که فضاها را به روی خود ببندد تا در گوشه‌ای با یک تنه حریف، یا گیر افتادن در محاصره هیکلی قویتر از خود، توپ را از دست بدهد. او روز به روز به تایمینگی پخته‌تر در ضربه زدن به توپ رسیده. حالا به موقع‌تر از قبل پاس می‌دهد، به موقع از گوشه‌ها خود را به عمق دفاع حریف می‌رساند و به موقع برای گرفتن توپ عقب می‌آید و می‌داند کجا بایستد که بتواند و همه اینها او را شبیه‌ترین به خداداد کرده. وقتی در بازی با کامبوج در موقعیت خوب به بازیکن کناری‌اش پاس داد بیشتر هم به خداداد شبیه شد.

 

1611003

قائدی شبیه‌ترین بازیکن ایرانی به خداداد عزیزی است. همانقدر ریزنقش و با تکنیک و همان‌قدر تیزبین در دادن پاس. اعتماد به نفس او که زیادتر شود می‌توان یکی از پست‌های کلیدی تیم ملی را به او سپرد

 

همزمان با بالا رفتن تجربه بازی‌های بین‌المللی‌اش بهتر هم یاد گرفته در مصاف با مدافعان خارجی چگونه گلیمش را از آب بیرون بکشد. حالا او مفیدتر از قبل به توپ ضربه می‌زند. درست شبیه به خداداد که علیرغم داشتن تکنیک زیاد، به موقع پاس می‌داد. چند باری در شرایط سخت نشان داده که چگونه با یک ضربه ساده دروازه حریفان را باز کند. بهتر از قبل هوشش در بازی را به کار می‌گیرد و همچون خداداد آنقدر جسارت دارد که در میان انبوهی مهاجم نامی تیم ملی برای خود به دنبال یک جای ثابت باشد.

 

نه اینکه بازی با کامبوج و دریبل زدن مدافعان ضعیف کامبوج ما را به این نتیجه رسانده باشد، اما قائدی نشان داده که آماده گرفتن پست کلیدی در تیم ملی می‌شود. او بهترین گزینه برای یک بازیکن تکنیکی پشت مهاجم اصلی است. قائدی قابلیت این را دارد که هم با حضورش در یک سوم دفاعی حریف، مدافعان حریف را عقب نگه دارد و هم با تکنیکی که دارد می‌تواند انتقال سریع توپ از فاز دفاع به حمله را انجام دهد. با سرعتش می‌تواند سریع توپ را بردارد و تبدیل به حمله کند و با دید خوبی که به اطرافش پیدا کرده بهتر می‌داند که در کدام فضا توپ بگیرد و با کمترین ضربه خود را به جلوی دروازه حریف برساند. همچون خداداد می‌تواند به عنوان یک مهاجم پاسور بازیکنان دیگر را در فضاهای خالی صاحب موقعیت کند. ذهن و هوش تاکتیکی خوبی دارد و قادر است با روش‌های مختلف بازی خود را هماهنگ کند.

 

با این روند، به زودی سرمربی تیم ملی مجبور خواهد شد از او بیشتر استفاده کند. این جوان که حالا با درس گرفتن از اتفاقات حاشیه‌ای، پخته‌تر از قبل زندگی حرفه‌ای‌ خود را مدیریت می‌کند،کاری کرده که نگاه‌ها به او جدی‌تر شود. تنها امیدواریم او بخشی از جنبه‌های رفتار حرفه‌ای خداداد را به ارث نبرد. عصیانی که در خداداد بود و باعث شد سال‌ها فوتبال ملی ما از نعمت استعداد او بی‌بهره شود را در وجود قائدی نبینیم خوشحال‌ترمان می‌کند! اگر حرفه‌ای تر از خداداد به فوتبال نگاه کند و اگر برعکس او زیاده‌خواه باشد و افق‌های بلندی را برای خود تعریف کند، می‌توان انتظار داشتن یک لژیونر موفق را در فوتبال اروپا برای سال‌های بعد داشت.

 

حجت شفیعی

دیدگاه‌ها