20 سال انتظار، برای رها کردن بغض مانده درگلو

به گزارش "ورزش سه "، 20 سال از شب تلخ و تاریک منامه می گذرد، شبی که فوتبال ایران در یک قدمی رسیدن به جام جهانی 2002کره و ژاپن در منامه مغلوب بحرین شد تا بازیکنان این تیم پرچم به دوش جشن خوشحالی بگیرند، پرچمی که متعلق به کشور عربستان بود و جشنی که برای صعود کشور همیشه رقیب ایران در فوتبال بر پا شده بود. آن شب برای فوتبال ایران طولانی ترین شب سال بود ، تیم ملی بلازویج در یک قدمی رسیدن به جام جهانی در بحرین و دررقابتی غیر قابل باور با نتیجه سه بریک مغلوب بحرین شد تا عربستان و چین به همراه کره و ژاپن میزبان نمایندگان ایران در جام جهانی شوند و ایران به پلی آف برود و بعد از دو برد برابر امارات و زدن چهار گل به این تیم در گام آخر مغلوب ایرلند جنوبی شود تا  جام جهانی در قاره آسیا ایران بزرگ را غایب ببیند.

بعد از آن بازی بحرین را در تهران و با گل محمدنصرتی در راه  جام جهانی 2006 بردیم و به جام جهانی 2006آلمان رسیدیم، در حالی که دیدار رفت را در منامه با نتیجه بدون گل به پایان برده بودیم. ایران دو بار دیگر برابر بحرین در دیدارهای مقدماتی جام جهانی همگروه بوده و در هیچکدام نتوانست بحرین را در خاک این کشور شکست بدهد. در راه جام جهانی 2014برزیل در حالی که با شش گل بحرین را در تهران شکست داده بودیم برابر این تیم در منامه با گل دقیقه 95 مجتبی جباری مساوی کردیم و در این دوره از دیدارهای مقدماتی باز هم در برابر بحرین و در خاک این کشوربا یک گل شکست خورده ایم و  برای بازی برگشت هم با تصمیمات غیر قابل باور کنفدراسیون فوتبال آسیا باید در بحرین به مصاف این تیم برویم. دیداری که می توانست در تهران و در ورزشگاه آزادی برگزار شود به منامه منتقل شده است تا ایران دوباره به منطقه ای از آسیا برود که در آن سابقه پیروزی در رقابت های مقدماتی جام جهانی نداشته است .ما همه کشورهای صاحب فوتبال درمنطقه غرب  آسیا را در راه جام جهانی و درخاک خودشان شکست داده ایم .کویت و عربستان در راه جام جهانی 1978،عراق  و امارات در مقدماتی جام جهانی 2002،اردن و قطر در راه جام جهانی 2006آلمان همگی برابر ایران در خاک کشورشان زمین گیر شده اند و حالا نوبت بحرین فرا رسیده است . بحرینی که وقتی 20 سال قبل خواب از چشمان پدران و مادران این نسل فوتبالی ما ربود آنها در دوران کودکی و یا نوجوانی بودند.

20 سال از آن شب لعنتی گذشته است و حدود 20 ماه از آن باخت بد با ویلموتس به بحرین در دیدار رفت می گذرد و بازی برگشت فرا رسیده است تا نسلی که یکی از بهترین نسل های تاریخ فوتبال ایران هستند نماینده 80 میلیون ایرانی در خاک بحرین باشند. برای این بازی اصلا به داشتن بهترین بازیکن لیگ روسیه و یا داشتن بهترین پاسور لیگ پرتغال و یا آقای گل های این دو لیگ و یا ستارگان دیگر دل نمی بندیم . برای این بازی به 11 ایرانی چشم امید داریم  که آمدند انتقام آن شب لعنتی را بگیرند.

بدون تعارف از خود 23 نفر منتخب در فهرست نهایی دیدار با بحرین می پرسیم ؟ اگر قرار باشد نسلی این جبران را برای ما انجام بدهد از این نسل فوتبالی قویتر خواهد بود؟ آیا داشتن مهدی طارمی ستاره پورتو و سردار آزمون مرد بی همتای لیگ روسیه برای بردن بحرین و خوشحال کردن مردم ایران بس نیست ؟سامان قدوس ، جهانبخش ،قلی زاده ،ترابی ،قایدی و بقیه همگی ستاره های فوتبال ایران هستند که برای بردن بحرین به آنها دل بسته ایم.

همه می دانیم و بهتر از خود شما هم می دانیم برای آماده سازی این تیم تلاشهای زیادی نشده است ، برای این شب مهم و تاریخی روزها و ساعتهای مهمی را به بطلالت گذراندیم. ولی شما برای ما ، برای پدران و مادران نسل قدیم و برای لبخند مردان و زنانی که زیر بار فشار مشکلات اقتصادی این روزها تاب و توان بریده اند به میدان بروید و شکست بحرین را کادو پیچ کنید و از منامه به درب منازل تک تک خانواده های ایرانی بفرستید. این روزها ، فوتبال نه ،جامعه به این برد احتیاج دارد. یادمان باشد یا الان یا هیچ وقت دیگه ، پس برای  دل  این مردم از دقیقه یک بجنگید تا سر حد مرگ.

محمدرضا تقی خانی