رسانه‌های بریتانیایی علیه آزمایشات پروفسور دیوانه!

به گزارش "ورزش سه"، شب گذشته و با پیروزی در فینال چمپیونزلیگ چلسی دومین جام قهرمانی خود در لیگ قهرمانان اروپا را بالای سر برد و منچسترسیتی را همچنان در آرزوی عبور از دروازه های شکوه افتخار باقی گذاشت. شب گذشته تیم توخل به سادگی بهتر از تیم گواردیولا بود. آسپیلی‌کوئتا، کاپیتان چلسی، جام را بالای سر برد تا یک شب به یاد ماندنی برای آبی ها را رقم بزند. اما پپ گواردیولا نیز هرگز این شب را از یاد نخواهد برد.

در این میان رسانه های انگلیس و جهان در حالی که از توخل برای رویکردش در این بازی تمجید کردند، برنامه تاکتیکی سرمربی سیتی را به شدت زیر سوال بردند. از نظر تاکتیکی شاگرد آلمانی استاد اسپانیایی را به سختی شکست داد.

میرر: "اشتباه جدی در تصمیم‌گیری از سوی گواردیولا"

میرر در گزارش خود نوشته است: "باز هم گواردیولا قبل از یک بازی بزرگ با ترکیب اصلی خود همگان را شگفت زده کرد و باز هم آزمایش عجیب او به طرز خیلی خیلی وحشتناکی اشتباه پیش رفت. همه از اینکه فرناندینیو و رودری هر دو نیمکت نشین بودند به شدت تعجب کردند چرا که این به آن معنا بود که سیتی بدون هافبک نگه‌دارنده مسابقه را آغاز کرد.

و این یک خطای جدی قضاوت و تصمیم گیری بود، مخصوصا که چلسی در اکثر دقایق بازی تیم بهتر زمین بود و بازیکنان کلیدی سیتی مانند دی بروین ا زپست های اصلی خود بیرون کشیده شده و در زمین جای خود را نمی یافتند و سردرگم بودند. گواردیولا باید فقط خودش را مقصر نتیجه ناامیدکننده و تلخ امشب بداند."

اکسپرس اسپورت: آبی‌ها بار دیگر پپ را شکست دادند.

اوله: "نقشه گواردیولا بر علیه خودشان عمل کرد"

"با گل هاوارتز چلسی منچسترسیتی را شکست داد و قهرمان چمپیونزلیگ شد. در یک بازی که با سرعت بسیار بالا انجام شد، تیم توخل یک شب تاریخی و به یادماندنی را رقم زد. برنامه گواردیولا برای بازی بدون مهاجم نتیجه نداد. استرلینگ و دی بروین توانستند با حرکات خود در جناح چپ خطراتی را ایجاد کنند اما هر بار که توپ را وارد محوطه جریمه می کردند، کسی در آنجا نبود که آن را دریافت کند."

دیلی میل: "یازده بازیکن ترکیب پپ به شکل احمقانه ای بی‌پروا انتخاب شده بود"

گواردیولا در این فصل سه بار با توماس توخل رو به رو شده است. سه بار، که دو بار آن در مسابقاتی به شدت حیاتی و حساس بوده، او از سرمربی آلمانی شکست خورده است. وقتی آنها برای نخستین بار با یکدیگر مواجه شدند، توخل شاگردی مشتاق آموختن از استاد خود بود. حالا او است که استاد است.

و فوتبال تهاجمی چیزی بود که گواردیولا را اینجا نابود کرد. هم اصرار متعصبانه اش بر روی آن و هم تاثیر و نفوذی که روی یک نسل کامل از مربیان داشته است.

اینکه نه فرناندینیو و نه رودری را از ابتدا به زمین نفرستی حتی برای مردی که چنین به زیبایی شناسی فوتبال تهاجمی متعهد است، زیاده روی بود. اینطور بازی کردن مقابل تیمی مانند چلسی  که توسط توخل برای مقابله با سرعت و بهره برداری از فضاهای زمین ساخته شده، باعث شد که گواردیولا و تیمش به شکل مضحکی بی احتیاط به نظر برسند."

اسپورت استار: "توخل بار دیگر از پپ برتر بود"

BBC: "نقشه گواردیولا شکست خورد"

"توخل پس از جدایی لمپارد، به ویژه به دلیل تصمیم عاقلانه قرار دادن آنتونیو رودیگر مبارز و جنگنده در قلب دفاع و قرار دادن کانته در خط میانی، باید بیشترین اعتبار را برای بازگرداندن خودباوری، اعتماد به نفس و سازماندهی به تیم چلسی دریافت کند. او توانست با این تصمیمات چنین تاثیر سرنوشت سازی در حد کلاس جهانی داشته باشد. این موضوع عجب تفاوت عظیمی با ناامیدی گواردیولا و منچستر سیتی داشت که پس از شبی که موفق به رسیدن به اهداف‌شان نشدند، با ناامیدی، تلخکامی و پشیمانی پورتو را ترک خواهند کرد...

یکی از ویژگی های عالی گواردیولا به عنوان سرمربی عزم او برای ارائه بازی زیبا همراه با فوتبال هجومی است، اما شاید غریزه او هنگام انتخاب ترکیب تعجب برانگیز تیمش برای بازی شب گذشته، به ضرر او تمام شد. نه رودری و نه فرناندینیو! بدون محافظ. بازیکنانی با ذهن تهاجمی در همه جای زمین. برنامه گواردیولا شکست خورد و او اکنون باید آماده پذیرش انتقاداتی باشد که بی گمان به سویش سرازیر خواهند شد."

گاردین: "گواردیولا راه جدید برای باختن را کشف کرد!"

"برای مدتی به نظر می رسید که سیتی از هم پاشیده است. ناگهان در بین خطوط سیتی فضاهایی ایجاد شده بود، سه بار کانال هایی بین مدافعان سیتی باز شد که چلسی توانست از آنها عبور کند و هر سه فرصت را تیمو ورنر از دست داد؛ بازیکنی که اکنون درست برعکس ترمیناتور دارد عمل می کند؛ مردی که نمی توانید او را خنثی کنید، هرگز متوقف نمی شود، اما در پایان از تمام کردن کارتان هم سر باز می زند! ورنر شب گذشته باید دو بار دروازه سیتی را می گشود و خیلی زود تکلیف بازی را مشخص می کرد.

در تمام این مدت پپ در کنار خط ایستاده بود و اداهای دیوانه وار مخصوص به خود را در می آورد و به خود می پیچید و دست هایش را در آسمان تکان می داد و به چیزهایی اشاره می کرد که فقط خودش می توانست ببیند!

آیا گواردیولا نمی توانست ببیند چه اتفاقی درست در مقابلش در حال افتادن است؟ آیا او احساس کرد که سرنوشتش رقم خورده است؟ به عبارت دیگر چرا او فقط با سفت و سخت کردن خط هافبک اجازه نداد که این تیم مانند گذشته بازی کند؟ "