گلزنی که تاکتیک تیمش را به هم ریخت!

به گزارش ورزش سه ، پرسپولیس در مصافی فینال‌گونه مقابل سپاهان نتوانست از گل برتری خود محافظت کند و در نهایت با کسب تساوی میدان را ترک کرد. گل پرسپولیس را عیسی آل‌کثیری به ثمر رساند که در همان نیمه اول به عنوان جانشین عالیشاه مصدوم وارد بازی شده بود. شاید عده‌ای این موضوع را  به شانس خوب یحیی گل‌محمدی ربط دهند که یار تعویضی‌اش توانست قفل دروازه سپاهان را باز کند اما احتمالا خود او ترجیح می‌داد عالیشاه را تا پایان بازی در زمین داشته باشد.

آنچه  نوع بازی دقایق ابتدایی پرسپولیس در مقابل سپاهان نشان می‌داد، تکیه یحیی گل‌محمدی به حرکات پا به توپ و آزادانه امید عالیشاه در زمین سپاهان بود. یحیی به کاپیتان دوم خود در زمین نقش یک بازیکن آزاد را داده بود. بازیکنی که اگرچه در معرفی مرسوم ترکیب پرسپولیس به عنوان مهاجم شناخته می‌شد و حتی پس از مصدومیت جای خود را به یک مهاجم کلاسیک داد اما به هیچ وجه تنها نقش یک مهاجم را در زمین بر عهده نداشت و بارها با جابجایی در زمین، عقب آمدن به سمت خط میانی، گرفتن توپ و پیش بردن سریع آن در یک سوم دفاعی سپاهان، نبض حملات پرسپولیس را به دست گرفته بود. پس از مصدومیت عالیشاه، گل‌محمدی ترجیح داد تیمش را در ادامه بازی با دو مهاجم به مصاف سپاهان بفرستد و درست از همین نقطه بود که پرسپولیس برتری‌اش در مالکیت توپ را از دست داد.

آل‌کثیر که سبک بازی متفاوتی با عالیشاه دارد، به عنوان یک مهاجم نوک نتوانست نه فضاسازی‌های لازم را ایجاد کند و نه گردش توپی که عالیشاه در آن متبحر است را انجام دهد. او اگرچه گل پرسپولیس را به ثمر رساند اما پس از آن اصلا نتوانست در خدمت تاکتیک ضدحمله پرسپولیس قرار گیرد و به نوعی با پاس‌های رو به عقب خود از سرعت پرسپولیس در ضدحملات کاست. گل‌محمدی که نشان داده زیاد اهل استفاده از سهمیه تعویض‌های خود نیست، به طرز عجیبی تا پایان بازی هر دو مهاجم خود را در زمین نگه داشت آن هم در شرایطی که تقریبا این دو مهاجم با نوع بازی پرسپولیس در هنگام فشار سپاهان، از جریان بازی خارج شده بودند. آنچه انتظار می‌رفت تعویض آل‌کثیر یا مغانلو و حضور بازیکنی مثل میلاد سرلک در زمین بود تا پرسپولیس برتری خود در جلوی دروازه‌اش را حفظ کند.

گل‌محمدی یک بار دیگر و در دربی رفت مقابل استقلال، با تعویض نکردن خود برخی انتقادات را به جان خریده بود. در آن بازی یحیی دست بسته‌ای در خط حمله داشت و با این حال زهر حملات تیمش را با حضور یک بازیکن که در اصطلاح تاکتیکی شماره ۹ نامیده می‌شود بیشتر کرده بود. احمد نوراللهی در آن بازی  تقریبا همان نقشی را بازی کرد که قرار بود امید عالیشاه در بازی با سپاهان ایفا کند. اما این بار در بازی با دست باز یحیی در خط حمله باعث شد تا او دست و دلبازی به خرج دهد و به دست خود از قدرت تاکتیکی تیمش بکاهد. اگر در بازی با استقلال عدم استفاده از امید عالیشاه به عنوان یار تعویضی انتقادات زیادی را برانگیخت در بازی با سپاهان مصدومیت این بازیکن مانع رسیدن یحیی به اهداف تاکتیکی‌اش شد.

پرسپولیس در دو بازی مهم فصل مقابل استقلال و سپاهان، برد را با تساوی در دقایق پایانی عوض کرده و در هر دو مورد انتقاداتی به یحیی گل محمدی نیز وارد است. ظاهرا این مربی دستش به تعویض نمی‌رود و حتی آنچنان که از تصاویر تلویزیونی مشخص بود آمدن سرلک به جای  ترابی را هم باید به حساب مشورت حمیدمطهری گذاشت. هر چند مشخص نشد که چرا یحیی تا آخر بازی دو مهاجم خود را در زمین نگه داشت اما احتمال می‌رود اگر او به همان تاکتیک مورد علاقه‌اش که استفاده از یک مهاجم کلاسیک و یک بازیکن آزاد است برگشته بود چه بسا هم می‌توانست سپاهان را بیشتر در زمین خود نگه دارد و از توالی حملات سپاهان بکاهد و هم از گل زده بهتر محافظت کند.

نقشی که در مقطعی از فصل احمد نوراللهی و سپس وحید امیری و اخیرا امید عالیشاه در سیستم بازی پرسپولیس ایفا می کنند دیشب و پس از مصدومیت عالیشاه بدون بازیگر ماند و پرسپولیس عملا از لحاظ تاکتیکی در بازی دیشب عقیم ماند. آل‌کثیر علیرغم گلزنی نتوانست جای عالیشاه را پر کند و در یکی دو مورد حتی جلوی ضدحملات سرعتی تیمش را گرفت. چه بسا اگر یحیی سرلک را زودتر و به جای یکی از دو مهاجم خود وارد زمین کرده بود و از آن طرف نوراللهی را آزادتر گذاشته بود، پرسپولیس همچون بازی با استقلال می‌توانست ضدحملات خطرناک‌تری را روی دروازه سپاهان تدارک ببیند.

حجت شفیعی