یادآوری یک خاطره شیرین برای قوت قلب
خرد کردن بحرین؛ وقتی کریمی و حاجصفی در یک تیم بودند
تیم ملی به یاد بازی تاریخی 10 سال پیش با بحرین و در غیاب تماشاگرانی که می توانستند سرنوشت ساز باشند، باید از سد این حریف چغر عبور کرده و مسیر خود در راه صعود به جام جهانی را هموار کند.
به گزارش "ورزش سه"، تیم ملی فوتبال ایران برای صعود به دور نهایی انتخابی جام جهانی 2022 در آسیا، کار بسیار سختی در پیش دارد. این تیم در گروه C با تیم های بحرین، عراق، کامبوج و هنگ کنگ همگروه است. ایران در اولین بازی خود با دو گل از سد هنگ کنگ گذشت، سپس با 14 گل کامبوج را در هم کوبید. بعد از این دو برد روحیه بخش، ملی پوشان فوتبال ایران دو باخت تلخ را متحمل شدند؛ آنها با یک گل مغلوب بحرین شدند و دو بر یک از عراق شکست خوردند.
تیم ملی فوتبال ایران در تاریخ 19 مهر ماه سال 1390 با این نفرات و در حضور حدود 90 هزار نفر تماشاگر در ورزشگاه آزادی به مصاف تیم ملی بحرین رفت و موفق شد این تیم را با نتیجه شش بر صفر شکست دهد.
با توجه به اینکه تیم ملی در دور رفت مسابقات تنها در بازی با کامبوج میزبان بود، شانس این را داشت که در تقابل خانگی با تیم های بحرین، عراق و هنگ کنگ، نمایش متفاوت تری را در دور برگشت داشته باشد؛ بر اساس تصمیم کنفدراسیون فوتبال آسیا اما بازی ها به صورت متمرکز و به میزبانی بحرین انجام خواهد شد و تیم ملی شانس بزرگی را که کاملا قانونی و فوتبالی به دنبال آن بود را از دست رفته می بیند. به این ترتیب شاگردان دراگان اسکوچیچ که در حال حاضر با 6 امتیاز پایین تر از عراق (11 امتیازی) و بحرین ( 9 امتیازی) در مکان سوم جدول رده بندی قرار دارند باید در 4 دیدار سرنوشت ساز در بحرین به میدان بروند.
فوتبالدوستان ایرانی که همواره با حضور پرشور و تعیین کننده شان در بازی های حساس، به رکنی جدا نشدنی از فوتبال ایران ایران تبدیل شده اند، در بازی با بحرین به خواسته سرمربی تیم ملی لبیک گفته و حضوری پرشور و تاثیر گذار در ورزشگاه آزادی داشتند.
فوتبال دوستان ایرانی از تیم ملی بحرین خاطرات تلخ و شیرین بسیاری دارند. با توجه به این خاطرات، حضور در بحرین برای انجام 4 دیدار سرنوشت ساز که می تواند روی 4 سال آینده فوتبال ایران تاثیر بسیاری داشته باشد، به یک دغدغه مهم برای اهالی فوتبال تبدیل شده است. در کنار شکست های تلخی چون شکست عجیب در بازی پایانی مقدماتی جام جهانی 2002 در منامه، تیم ملی ایران پیروزی های خاطرانگیز زیادی هم مقابل بحرین دارد؛ یکی از این پیروزی ها مربوط به شبی می شود که شاگردان کی روش، بحرین را در تهران 6 تایی کردند؛ البته بحرین یک بار قبل از آن و در سال 1353 در ورزشگاه امجدیه، سابقه دریافت 6 گل از ایران را داشت.
سید جلال حسینی، کاپیتان خستگی ناپذیر تیم پرسپولیس در مقطع فعلی، در آن دوره یکی از مدافعان اصلی تیم کی روش بود. او در آن دوران هم در گلزنی موفق بود و اولین گل تیم ملی در بازی با بحرین نیز توسط او به ثمر رسید.
تیم ملی ایران در سال 1390 در راه صعود به جام جهانی 2014 با تیم های بحرین، قطر و اندونزی همگروه و به دنبال صعود از این گروه برای حضور در دور نهایی مقدماتی مسابقات در قاره آسیا بود. بر اساس قرعه کشی صورت گرفته تیم ملی ایران در دور رفت میزبان تیم های اندونزی، قطر و بحرین در تهران بود. این تیم در اولین بازی خود موفق شد با دو گل جواد نکونام و تک گل آندرانیک تیموریان اندونزی را در تهران شکست دهد. توقف یک بر یک مقابل قطر در روزی که عقیلی تک گل تیم ملی را زد، تلنگری بود که به تیم ملی وارد شد و نتیجه آن کسب پیروزی پر گل و روحیه بخش در بازی بعدی مقابل بحرین بود.
هادی عقیلی پیش از اینکه مورد غضب کارلوس کی روش قرار بگیرد، زوج حسینی در خط دفاعی تیم ملی بود؛ او که تخصص قابل توجهی در گلزنی با ضربه سر روی ضربات ایستگاهی داشت، در آن مقطع گل های حساسی برای تیم ملی زد. عقیلی که گل تساوی تیم ملی مقابل قطر، پیش از بازی با بحرین را در دقایق واپسین بازی به ثمر رسانده بود، در این بازی هم با ضربه سر، گل سوم تیم ملی را به بحرین در آزادی زد.
نکته مهم بازی های تیم ملی در آن مقطع و در راس آن بازی با بحرین که در تاریخ 19 مهر ماه سال 1390 برگزار شد، حضور پرشور هواداران تیم ملی در ورزشگاه آزادی بود؛ آنها طی سه بازی با اندونزی، قطر و بحرین ورزشگاه صد هزار نفری آزادی را پر کردند و در همراهی تیم ملی که بعد از جام ملت های آسیا با فشارها و حواشی بسیاری روبرو بود، زمینه را برای صعود بی دردسر ملی پوشان به دور نهایی فراهم کردند؛ مرحله ای که ملی پوشان در آن نیز موفق بودند
آندرانیک تیموریان یکی از مهره های مورد علاقه تیم کی روش در آن مقطع بود. او که در بازی اول مقابل اندونزی با گل و پس گل های خود نقشی کلیدی در پیروزی ایران داشت، در بازی با بحرین هم با روی ارسال های کرنر خود زمینه سال به ثمر رسیدن دو گل تیم ملی شد و با سوپرگلی 30 متری، گل چهارم ایران را به ثمر رساند.
شب قبل از بازی حساس ایران و بحرین، کارلوس کی روش میهمان برنامه نود بود؛ او در حالی در این برنامه حضور یافته بود که تیمش باید مقابل حریفی قرار می گرفت که در امتیاز 4 با این تیم برابر بود و نتیجه بازی به شدت در سرنوشت دو تیم تاثیر گذار بود. او در بخشی از برنامه رو به دوربین و خطاب به مردم ایران از آنها درخواست کرد که در بازی حساس مقابل بحرین ورزشگاه آزادی را با رنگ سفید پر کنند. سرمربی تیم ملی خواسته خود را این گونه مطرح کرد: " فردا ما با لباس سفید بازی میکنیم و از همه هوادارانمان میخواهم که با یک نشانه سفید مانند پیراهن یا شال سفید به ورزشگاه بیایند. دوست دارم تمام ورزشگاه را سفید ببینم. دوست دارم ورزشگاه برای بازی با بحرین پر شود و تشکر میکنم از هوادارانی که به ما برای پیروزی اطمینان خاطر میدهند و امیدواریم با پیروزی، پاسخ محبت آنها را بدهیم."
کریم انصاری فرد که در آن دوران یکی از بازیکنان جوان و آینده دار فوتبال ایران به شمار می رفت در نیمه دوم بازی با بحرین به میدان رفت و موفق شد یک گل بزند و یک پاس گل بدهد. او تنها بازیکنی است که از دوره هنوز در تیم ملی حضور دارد.
هواداران فوتبال ایران این خواسته سرمربی تیم ملی را به بهترین شکل ممکن اجابت کرده و در شب بازی با بحرین، سکوهای ورزشگاه آزادی را پر کردند؛ در این دیدار که ورزشگاه به جهنمی برای حریف تبدیل شده بود، شاگردان کی روش هم به خوبی پاسخ همراهی هواداران را دادند و با 6 گل حریف سرسخت شان را درهم کوبیدند؛ البته چیزی که در کنار حمایت پرشور هواداران، کار تیم ملی در این بازی را راحت کرد، اخراج راشد خلیف ابراهیم، بازیکن تیم بحرین در دقیقه 2 بود که به دلیل خطا روی آندو کارت قرمز دریافت کرد.
نیمکت تیم ملی در آن دیدار نیمکت پرستاره ای بود؛ نفرات سرشناسی چون علی کریمی، احسان حاج صفی، کریم انصاریفرد، مازیار زارع، پژمان منتظری، پژمان نوری، میلاد میداوودی، محسن مسلمان و علیرضا حقیقی را در نیمکت تیم ملی در این تصویر مشاهده می کنید.
بازیکنان ایران با وجود اینکه بحرینی ها پس از اخراج زودهنگام یکی از بازیکنان شان به طور مداوم در حال اتلاف وقت بودند با ارایه یک بازی منطقی توانستند حملات مختلفی را روی دروازه حریف طراحی کنند؛ تا اینکه در دقیقه 22 پرتاب اوت بلند تیموریان در یک رفت و برگشت با ضربه سید جلال حسینی به گل نخست تبدیل شود. در دقیقه 34 مجتبی جباری کار تیمی زیبای ملی پوشان ایران را با یک شوت بیرون پای زیبا از داخل محوطه جریمه به گل دوم تبدیل کرد. در دقیقه 42 ضربه کرنر آندرانیک تیموریان با ضربه سر زیبای هادی عقیلی برای سومین مرتبه ملی پوشان ایران را به گل رساند.
راشد خلیف ابراهیم، بازیکن تیم بحرین در دقیقه 2 بود به دلیل خطا روی آندو کارت قرمز دریافت کرد.
در نیمه دوم بحرین به دنبال دفاع از دروازه خودی بود تا متحمل شکست سنگین تری نشود ولی تیم ایران هنوز برای گلزنی عطش داشت و با حمایت هوادارانش حملات خود را ادامه داد و فرصت های مناسبی توسط عقیلی و خلعتبری در اوایل نیمه دوم از دست رفت. در دقیقه 61، آندرانیک تیموریان با شوتی زیبا و مهار نشدنی از فاصله 30 متری برای چهارمین مرتبه تیم ایران را در این دیدار به گل رساند. حملات شاگردان کی روش همچنان ادامه یافت و بازهم ضربات ایستگاهی ملی پوشان کشورمان برای حریف مشکل ساز شد و در دقیقه 75 کریم انصاری فرد که تنها چند دقیقه از حضورش در زمین می گذشت تیم ایران را روی ارسال کرنر آندو با شوتی زیبا پنج گله کرد. در دقیقه 83 غلامرضا رضایی، مهاجم تیم ایران با یک ضربه سر زیبا گل ششم را روی پاس دقیق انصاری فرد به ثمر رساند تا تیم ملی ایران با نتیجه خیره کننده 6 بر صفر به برتری دست یابد.
روزهای آغازین کارلوس کیروش؛وقتی سرمربی پرتغالی خیلی جوانتر بود
این برد مقتدرانه پیش زمینه ای شد بر حضور قدرتمند ایران در ادامه رقابت ها که به یک صعود شیرین منتهی شد. حال با مرور این خاطره شیرین، فوتبال ایران کم کم خود را آماده حضور در بحرین و رویارویی با این تیم و دیگر رقبای گروه سوم می کند؛ رقبایی که تیم ملی در مقاطع مختلف بارها و بدون دردسر آنها را شکست داده و این بار نیز می تواند چنین موفقیت هایی را تکرار کرده و سربلند از چالش بزرگ و نابرابری که روبرویش قرار گرفته خارج شود. پیروزی 6 بر صفر مقابل بحرین که در شرایطی مشابه با شرایط فعلی (تلاش برای صعود به دور نهایی مقدماتی جام جهانی) رقم خورد، به نوعی آخرین خاطره ما از رویارویی با این تیم است که نشان از پتانسیل بالای فوتبال ایران دارد.
ژست آشنای مجتبی جباری بعد از گلزنی . او از بازیکنان اصلی تیم کی روش بود و در بازی برگشت هم تک گل ایران را زد .
شادی غلامرضا رضایی. وینگر سرعتی تیم ملی که تا پایان دور دوم مقدماتی از چهرههای اصلی تیم ملی بود.
عکسها: امیرحسین خیرخواه