کارشناسی زوج آزمون - طارمی و اسکوچیچ

به گزارش "ورزش سه"، تیم ملی ایران با سه گل سوریه را شکست داد اما پس از این بازی انتقادات زیادی به کادرفنی تیم ملی مطرح شد. حالا چند روز پس از پایان این بازی، تحلیلی از مسعود اقبالی آنالیزور سابق استقلال در روزنامه ایران ورزشی منتشر شده که به نظر می‌رسد پیش فرض آن بر ضعف کادرفنی است. او همچنین به ضعف طارمی و آزمون در پرسینگ اشاره داشته و ادعا کرده که سوریه با نفرات غیراصلی به مصاف ایران رفته است. در این خصوص با او تماس گرفتیم تا گفتگویی را در همین باره انجام دهیم که در ادامه می‌خوانید:

* یک جا در تحلیلتان خواندم که نوشتید سوریه بازیکنان اصلی اش را در مقابل ایران همراه نداشته. می‌توانید اسم آن ها را بگویید.
من این را از طریق تلویزیون و گزارشگر بازی آقای خیابانی شنیدم. ایشان گفتند که سوریه چند بازیکن اصلی اش را نسبت به بازی قبلی نداشته، در واقع من حرف ایشان را گفتم.

* شما می‌دانید موقعیت سوریه در جدول چطور است؟ چون این تیم بالاتر از چین در صدر جدول قرار گرفته.
دقت کنید ما اصلا به سوریه کاری نداریم. مسئله ما خودمان است و فقط بحرین و عراق اهمیت دارد که حریف مستقیم ما هستند و باید با آن ها مقابله کنند. نتایج سوریه اصلا مهم نیست. سوریه هیچ ارزش فنی ای برایمان ندارد.

* من از این نظر پرسیدم چون بحرین هم با سوریه بازی کرد.
ببینید در بازی تدارکاتی فقط قدرت و ضعف تیم مقابل مهم است. ممکن است سوریه جلوی بحرین با نفرات جوانان یا بزرگسالانش بازی کند یا برعکس مقابل ایران. الان تیم ملی ایران با حداقل 7 لژیونر مقابل سوریه قرار گرفت اما آیا این 7 بازیکن همان هایی هستند که در لیگشان بازی می‌کنند؟ آیا سردار و طارمی همان هایی هستند که در لیگشان بازی کردند؟

* اتفاقا در این باره سوال داشتم. شما نوشتید که طارمی و آزمون در پرسینگ مشارکت فعال ندارند. شاید هم درست باشد اما در واقع شما سرمربی تیم ملی را متهم کرده‌اید. سوالم این است که الان آیا می‌توان این دو را نیمکت نشین کرد و از اسمشان گذشت؟
بازیکن باید به ارزش های خودش پی برده باشد. هیچ وقت رونالدو نمی‌آید در تیم ملی کم کاری کند. آقای طارمی در یکی از بهترین تیم های پرتغال حضور دارد و آیا اینطور بازی می‌کند؟ یا کم کاری می‌کند یا اصلا فوتبال را نمی‌فهمد. یعنی در تیم ملی ما درک مقابل از هم وجود ندارد. ما برای حفظ توپ باید به یک سری اصول وابسته باشیم و دقت پاس، شدت پاس، زمان پاس و... را رعایت کنیم تا توپ حفظ شود. تیم ملی ما 7 لژیونر دارد و ما توقع داریم این ها 4 پاس بهم بدهند اما دریغ از پاس سالم. یا فوتبال را نمی‌فهمند یا اصلا برد و باخت برایشان اهمیت ندارد.

* البته این که می‌گویید کم کاری یک اتهام بزرگ است که شاید اصلا بدون مدرک نباید درباره اش صحبت کنیم. اما درباره انسجام شما این را در نظر گرفته اید که تیم ملی فقط سه جلسه تمرینی داشت که یکی هم تمرین قبل بازی بود؟
تیم ملی آلمان یا تیم های دیگر حرفه ای را دیده‌اید؟ مثلا آن ها 5 روز دورهم هستند و بعد می‌روند برای یک بازی تدارکاتی. آن ها اصول فوتبال و انسجام تیمی را می‌فهمند و فاصله بین خطوط را می‌دانند. اصلا تیم ملی آلمان نه، تیم پیشکسوتان را در نظر بگیرید که 20 سال بعد از خداحافظی آمده‌اند بازی می‌کنند اما شما از بازی شان لذت می‌برید چون اصول فوتبال را بلدند.

* یعنی شما می‌گویید تیم ملی مشکل فردی از نظر نیروی انسانی دارد؟
نه من می‌گویم ارتباط منطقی بین خطوط نیست. یعنی وقتی شما از خط دروازه یا دفاع کار را شروع می‌کنید، توپ به راحتی نمی‌رسد به خط هافبک یا حمله. اصلا سردار آزمون بازیکنی است که به این راحتی یک به یک را از دست بدهد؟ این نشان می‌دهد که بازیکنان تمرکز لازم را ندارند یا ارزشی برای تیم ملی قائل نیستند. وگرنه طارمی در دنیای پیشرفته فوتبال بازی می‌کند و در محوطه جریمه خطرناک است. دفاع چپ ما میلاد محمدی بسیار ضعیف بود، دفاع راست را هم نمی‌دانم از آبادان آمده از کجا آمده...

* جعفر سلمانی؟ ایشان بازیکن تیم پورتیموننزه پرتغال هستند.
باریکلا، این دو باید رونده باشند و تکنیکی و سرعتی باشند و در ارسال ها عملکرد خوبی داشته باشند.

* حالا این دو در تیم های خودشان فیکس هستند. حالا بگذریم. گفتید تیم ملی آلمان ولی خب آلمان یک دهه است سرمربی اش را تغییر نداده، بازی تدارکاتی بیشتری داشته و... اما ما در دوره آقای اسکوچیچ فقط سه بازی داشتیم.
مربی تیم ملی آلمان نیازی ندارد که به بازیکن کار گروهی و فردی یاد بدهد. آن ها یک استراتژی و تاکتیک مشخص می‌کنند و تمام. او یک تلنگر به تیم می‌زند و تیم را می‌فرستد. در تیم ملی ایران هم تنها کاری که سرمربی باید بکند این است که انسجام تیمی را در تاکتیک دفاعی و تهاجمی انجام دهد اما نه این‌که آمادگی جسمانی را تمرین کند و وقت تلف شود.

* از یک طرف گفتید که تیم ملی از نظر فردی مشکل دارد و از طرف دیگر می‌گویید سرمربی فقط باید انسجام تیمی ایجاد کند. اما سوال من این است که چرا شما در تحلیلتان این کمبود بازی را لحاظ نکردید؟
ما حتما باید 10-15 بازی تدارکاتی می‌داشتیم اما نداریم. تنها چیزی که مربی می‌تواند به آن تکیه کند، تجارب بازیکنان ملی پوش در داخل یا خارج است. سرمربی باید به صورت خلاصه و مفید، مسائل تئوری و عملی را نشان دهد. مثلا بگوید بحرین 4-2-3-1 بازی می‌کند و ما باید اینطور بازی کنیم.

* ولی بحرین 4-2-3-1 بازی نمی‌کند.
من فقط مثال زدم.

* شما فول مچ بازی بحرین یا حتی هایلایت آن را قبل از نوشتن تحلیل تماشا کردید؟
خیر. من اصلا بازی بحرین را ندیدم اما می‌دانم بحرین تیمی نیست که ما را بزند.

* اگر بازی را دیده بودید مثلا می‌توانستیم درباره این صحبت کنیم که بحرین 7 موقعیت خطرناک به سوریه داد اما ما 3 تا. یا آن ها یک گل خوردند و ایران کلین شیت کرد.
خب این موفقیت نیست... به نظرم ما صددرصد می‌توانیم بحرین را ببریم اما عراق را مشکل خواهیم داشت. اما برای برد بحرین باید برنامه داشته باشیم.

* یعنی می‌گویید کادرفنی تیم ملی برنامه ندارد؟
شاید خودش دارد اما باید ببینیم. من در بازی با سوریه این را ندیدم. خط دفاعی ما در مقابل سوریه بسیار متزلزل بود و بازیکن شماره 10 این تیم هرکاری خواست کرد.

* بله این بازیکن در مقابل بحرین عملکرد بهتری هم داشت. حالا این را در نظر گرفتید که مرتضی پورعلی گنجی و مجید حسینی بازیکنان اصلی ما بودند که غیبت داشتند؟
با حضور آن ها شرایط ما بهتر می‌شود. مخصوصا مرتضی پورعلی گنجی اما تیم ملی ما یک رهبر ندارد. یک رهبر به عنوان کاپیتان که تیم را هدایت کند.

* چه کسی می‌تواند این نقش رهبری را ایفا کند؟
هیچ کس. ما همچین فردی نداریم.

* پس در واقع مشکل آقای اسکوچیچ نیست؟ (در حالی که شما فرض تحلیلتان ضعف کادرفنی بود)
ما از زمانی که علی دایی را از دست دادیم و فوتبالش تمام شد، تیم ملی دیگر یک رهبر که بازیکنان از او حساب ببرند را نداشته. او خودش باید الگو باشد و بقیه تبعیت کنند.

* یعنی جواد نکونام و سیدجلال حسینی و علی کریمی و... هم نه؟ صحبت پایانی تان را می‌شنویم.
من بازی فولاد و آلومینیوم را می‌دیدم و خیلی ناراحت شدم. این یک فوتبال است که از این دروازه توپ را می‌دهند به آن یکی؟ باید تمرکز بیشتر باشد و آرام تر بازی کنند. چهار تا پاس به هم نمی‌دهند و درگیری های بسیار خطرناکی وجود دارد. تازه این دو تیم های خوب ما هستند. همچنین از نظر بدنی دوندگی بالایی دارند که برای من عجیب است. یا مربیان بدنساز خیلی خوب هستند یا این که بازیکنان دوپینگ کرده‌اند.