بهانه تا کجا آقای کومان؟ خودکشی دسته جمعی در نوکمپ

به گزارش "ورزش سه"، بارسلونا در حالی که نیاز مبرمی به برد برابر تیم کادیز داشت تا در کورس قهرمانی لالیگا باقی بماند، برتری 1-0 را در دقیقه 88 بازی با یک خطای پنالتی از دست داد و بازی برده را با تساوی عوض کرد.

تساوی بارسلونا برابر تیم کادیز بازتاب گسترده ای در رسانه های اسپانیایی داشت و روبرتو پالمومار سردبیر ارشد مارکا نیز در مقاله ای تند و تیز به اوضاع نگران کننده این تیم در هفته های اخیر پرداخت.

"بارسلونا برای باقی ماندن در کورس قهرمانی، با توجه به شکست این هفته اتلتیکو مادرید صدرنشین و برد رئال مادرید، فقط به برد برابر کادیز در نوکمپ نیاز داشت.

اگر این موضوع هم انگیزه کافی برای بارسا نیست که به پیروزی برسد، دیگر چه چیزی می تواند کاتالان ها را برای برد بر سر شوق بیاورد؟

هر تیمی برای برد به ابزار تکنیکی، تاکتیکی و همچنین احساسی نیاز دارد. بارسا هیچکدام از این ابزار را در اختیار نداشت.

کاتالان ها طوری قدم به این بازی گذاشتند که انگار نه در یک مسابقه حساس برای پیروزی بلکه در یک دورهمی حوصله سر بر شرکت کرده اند. سرعت آنها در زمین آنقدر آهسته و کند بود که می شد گمان برد دکتر برای بلوگرانا تجویز کرده فقط 90 دقیقه قدم بزنند و به خودشان فشار نیاورند.

بازی افتضاح بارسا را پنالتی دادن لنگله تکمیل کرد؛ بازیکنی که اصلا مشخص نیست وظیفه اش در این تیم به اصطلاح تراز اول چیست!

کومان روز گذشته و پس از تساوی 1-1برابر کادیز گفت که این تساوی بیش از باخت 4-1 برابر PSG در چمپیونزلیگ او را ناامید و مایوس کرده است. چطور می شود مایوس نشد؟

روز سه شنبه برابر پی اس جی، یک تریلی هجده چرخ سه اکسله از روی بارسا رد شد، دیروز اما این تیم، خودش به خودش شلیک کرد.

کومان اول از همه. رونالد کومان همیشه جوری صحبت می کند که تمام تقصیرات به گردن بازیکنان می افتد، انگار که او هیچ ربطی به نتیجه نگرفتن تیم و نداشتن سبک بازی مشخص، که اتفاقا دقیقا به او مربوط است، ندارد.

پنالتی لنگله به گردن لنگله است و تقصیر کومان نیست، اما 88 دقیقه قبلی بازی همانقدر به کومان مربوط است که به بازیکنان او.

اینکه هواداران در ورزشگاه ها حضور ندارند به نفع بارسلوناست چرا که حداقل از نزدیک شاهد این سقوط نیستند.

مشکلات اقتصادی و اجتماعی این تیم هنوز حل نشده و مسئله آینده نامعلوم مسی را هم اضافه کنید..... اوضاع در بارسا مثل یک خودکشی دسته جمعی است."

پژمان راهبر