حرف‌های همسر محمد بزرگی از جزییات حادثه مرگبار

به گزارش "ورزش سه"، محمد بزرگی که در یک حادثه تلخ و همزمان با مراسم یادبود شهدای آتش نشان حادثه پلاسکو به خاطر سقوط و البته باز نشدن چترش جان خود را از دست داد، در سال های اخیر به همراه همسرش بارها تجربه پرواز و چتربازی را داشت.

پریسا بختیاری، همسر این ورزشکار بعد از آن سقوط مرگبار و البته به خاک سپردن همسرش، ویدیویی را روی اینستاگرامش منتشر کرد و درباره زندگی خود با محمد بزرگی و حادثه مرگبار روز دو بهمن توضیح داد.

برای محمد خیلی خوشحالم؛ هیچ حسرتی هم ندارم
امروز 4 بهمن همسر و همدمم را به خاک سپردم. از دست دادن او غم خیلی بزرگی است ولی برایش خوشحالم. چرا که به تمام چیزهایی که می خواست، رسید. همیشه می گفت که من یک مرد خوشبختم، دنیا را گشتم، به هدف هایم رسیدم، تلاش کردم، برای چیزهایی که خواستم جنگیدم، کارهایی که دوست داشتم را انجام دادم، عاشق شدم، زندگی کردم. برایش خوشحالم چرا که او در بهترین جا حضور دارد. او بارها و بارها به من گفته بود که دلم می خواهد در راه رسیدن به هدفم بمیرم. تمام آدم ها می میرند، این خیلی طبیعی است که هر کسی یک روز از دنیا می رود. او به من می گفت که دلم می خواهد یا در کوه یا در راه رسیدن به هدفم بمیرم. برای او خوشحالم چرا که آن چیزی که می خواست، رسید. نوش جانت! و هیچ غصه ای برای او ندارم بلکه خیلی خوشحالم. خودم هم هیچ حسرتی ندارم چرا که همیشه عاشقانه و در سختی ها و دردها کنار هم زندگی کردیم. عشق یعنی این!

از من خواست مشکی نپوشم و گریه نکنم
ما سیزده سال است که همدیگر را می شناسیم و 13 سال است که عاشق هم هستیم. ما سختی زیادی کشیدیم تا ازدواج کردیم و به هم رسیدیم. بهترین سالهای عمرم را با او گذراندم و هیچ حسرتی ندارم. خدا را شکر از بچگی کنارش بودم، با هم بزرگ شدیم. تمام اطرافیانمان داستان عاشقی ما را می دانند که چه سختی هایی را گذراندیم. هیچ حسرتی ندارم چون زندگی همین است و باید در لحظه زندگی کنیم. مواقعی که عصبانی می شویم، کوتاه بیایم و گذشت کنیم. قهر نباشیم چون زندگی با عشق خیلی قشنگ است و عشق چیزی نیست که با پول به دست بیاید. عشق در وجود همه ما هست و فقط باید آن را پرورش دهیم. سبک زندگی ما با بقیه فرق می کرد. دلمان می خواست از چارچوب های کلیشه ای خارج شویم. تا جایی که می توانستیم متفاوت زندگی می کردیم. برای دوران بعد از نبودنش نیز با من صحبت کرده بود. او از من خواسته بود که لباس مشکی نپوشم، گریه نکنم و غم در دلم نماند. او از من خواسته بود که یک سری از چارچوب ها را جابجا کنیم. من بی احترامی نمی کنم و نظر هرکسی متفاوت است اما غذا خیرات دادن به افرادی که بضاعت مالی دارند، کار قشنگ و ارزنده ای نیست. این نظر شخصی من است و دلم می خواهد اگر خیراتی هست، مانند غذا دادن به پرنده ها و گربه ها، کاشتن درخت یا پناه دادن به افراد بی پناه باشد. من خیرات دادن را در این مسائل می بینم و امیدوارم این فرهنگ ها جا بیفتد و این اتفاق نیز می افتد و باید از یک جایی شروع شود. خیلی ها هستند که این طرز فکر را دارند. من تلاش می کنم که یک سری از این چارچوب ها عوض شود.

برخی اعضای بدن محمد را اهدا کردیم

امروز محمد و بدن او به خاک سپرده شد و من از نظر جسمی تنها شدم اما روح، یاد و عشق او تا ابد پیش من است. هیچ وقت او را فراموش نمی کنم، همیشه به یادش هستم، راهش را ادامه می دهم. کمی زمان می برد و به خودم فرصت می دهم. دوباره به حالت عادی برمیگردم و قوی خواهم شد تا مسیر محمد را ادامه بدهم. امروز به دلیل شرایط کرونا مراسمی گرفته نشد چون اصلا دوست نداشتیم کسی آسیبی ببیند و بیمار شود. چرا که عذاب وجدان آن همیشه با ما می ماند. ولی مراسم خاکسپاری خیلی آبرومندانه و با دقت و اصول آن رعایت شد. باید یک حرفی را مطرح کنم. ما یک جسم نیستیم که روح داریم، بلکه ما روحی هستیم که جسم داریم. مهم نیست چه بلایی سر آن جسم می آید. بعد از اینکه زندگی فرد تمام شود، زیر خاک می خوابد ولی آن روح است که همه جا حضور دارد. درست است که من ناراحتم و خیلی غصه دارم ولی عشق و روح محمد همیشه در زندگی من است و با آن زندگی می کنم. همانطور که خودش خواسته بود، اعضایی که می شد را اهدا کردیم تا جان کسانی که می شود را نجات دهیم و این برای من خیلی ارزشمند است و خوشحالیم که توانستیم این کار را انجام دهیم. یک سری از چارچوب ها و دیدگاه ها باید تغییر پیدا کند و ما باید از خودمان شروع کنیم. شاید زندگی ما کوتاه بود اما خیلی عمیق و عاشقانه بود. تمام کارهایی که دوست داشتیم را انجام دادیم و هیچ حسرتی ندارم و فقط با یادش زندگی میکنم و به نبودن جسمش باید عادت کنم. غم خیلی بزرگی دارم. در این مدت پیام های زیادی دریافت کردم ولی متأسفانه نمی توانم به همه آنها پاسخ بدهم. از تمام کسانی که این روزها با من همدردی کردند، صمیمانه تشکر میکنم. خیلی شما را دوست دارم.

چند روز قبل محمد از همین ارتفاع پرید
محمد یک مربی حرفه ای بود که خیلی پشتکار داشت و تلاش می کرد. این اتفاق از روی بی تجربگی محمد نبود. من از او به شدت دفاع میکنم و به عنوان همسر او، از تمام جزئیات زندگیش خبر دارم، اخلاقش را می شناسم، 13 سال با او زندگی کردم و حتی این پروژه را با هم برنامه ریزی کردیم و از تمام ریز جزئیات آن خبر دارم. من اجازه نمی دهم خبرهایی که منتشر شده، دست به دست بچرخد چرا که این اخبار دروغ است. هر حقیقتی که باشد، باید از زبان من بشنوید. بعضی از خبرگزاری ها با بعضی از افراد مصاحبه کرده بودند که در دایره دوستان و اطرافیان نزدیکان محمد نیز حضور نداشتند. لطفا اخبار دروغ را پخش نکنید و شایعه پراکنی نکنید. محمد برای هدفش خیلی تلاش کرد و جنگید. ما دو نفر برای عشق و ادای احترام به شهدای آتش نشان حادثه پلاسکو قصد داشتیم این برنامه را اجرا کنیم. ماه ها به این برنامه فکر کردیم و برای آن برنامه ریزی کردیم. آن را مرور کردیم و تمرین کردیم. محمد برای آنکه در آن موقعیت قرار بگیرد، 6 روز پیش با لباس آتش نشانی از همان ارتفاع پرید و فیلم آن را نیز به اشتراک خواهم گذاشت.

احتمال رخ دادن این حادثه یک در میلیون بود
تمام تجهیزات محمد استاندارد بودند و همه آنها را از آمریکا تهیه کرده بودیم. او یک چترباز با تجربه بود و این یک اتفاق خیلی نادری بود که رخ داد. از لحاظ تکنیکی هیچ جوابی برایش پیدا نمی کنیم چون احتمال رخ دادن آن، یک در میلیون بود. تنها چیزی که من را آرام می کند، بحث تقدیر و سرنوشت محمد است. خدا حرف محمد را شنیده بود که او دوست داشت در راه هدفش بمیرد. هیچ وقت فکرش را نمی کردم اینقدر زود این اتفاق رخ بدهد اما به محمد می گویم که محکم تر از همیشه ایستاده ام و بیشتر از همیشه عاشقت هستم. با سرعت و اقتدار بیشتر، راهت را ادامه می دهم. کمی زمان می برد اما کارم را شروع می کنم و به یادت خواهم پرید و از کوه بالا می روم و به یادت درخت می کارم و زندگی میکنم. هیچ کس نمی تواند جای خالیت را در قلبم پر کند. تو عشق اول و آخر من بودی و همه می دانند ما چقدر همدیگر را دوست داشتیم و عاشقانه با همدیگر زندگی کردیم. از خدا بخواهید که یک بار در زندگیتان عاشق شوید. می توانید عاشق جنس مخالف یا پدر، مادر یا خدای خودتان شوید. فقط مهم این است که عاشق باشید، دنیای عاشقی خیلی قشنگ است. باید حال امروزم را ثبت می کردم تا همیشه یادم باشد چه روزی را گذرانده ام. محمد، آرام اینجا خوابیدی اما همیشه به یادت هستم و همیشه در قلب منی. همیشه دوستت دارم.