چک لیست مشکلات مدعی بزرگ قهرمانی لیگ برتر

به گزارش ورزش سه ، مربیگری در استقلال یک حق نیست ، یک امتیاز است که ضمن شایستگی ، اقبال یک مربی باید خیلی بلند باشد تا شاهین خوشبختی این چنین بر شانه اش بنشیند و نام او به عنوان مربی یکی از دو قطب سنتی فوتبال ایران بر سر زبان ها بیافتد .

استقلال خیلی خوشحال است که با محمود فکری که از جمله وفادارترین بازیکنان سال های گذشته اش است ، به صدر جدول لیگ رسیده است . صدرنشینی در هفته های نخستین که اگر به هفته آخر قد دهد ، به طلسم چند ساله اخیر این قدیمی ترین تیم حاضر به یراق  فوتبال ایران مهر باطل می زند تا دست هوادارن این تیم به جام برسد . اما خوشحال تر از استقلال ، باید خود محمود فکری باشد که مربی گری اش در تیم محبوب تهرانی را با خوش مهره ترین استقلال چند سال گذشته آغاز کرده است .

با این وجود ، استقلال صدر نشین ، هنوز نتوانسته است دل هواداران اش را به دست آورد و فارغ از باخت به سایپا که می توانست در هفته های گذشته هم رقم بخورد ، نوع بازی آبی های تهرانی است که با پز بازی با سه مهاجم ، کم ترین خاطر خواهی را از خود راضی نکرده اند.درباره استقلال و به عنوان یک تماشاگر حرفه ای چند کلام حرف حساب با محمود فکری که دوستی مان به بیش از سه دهه می رسد ، دارم که امیدوارم  پس از خواندن ، دستیارانش را هم به خواندن این چند خط سفارش کند. البته به شرط حسابی بودن این حرف ها !

زوج دفاع میانی

اما آقای فکری عزیز که در دو بازی اخر تیم ات به ترکیب دانشگر و مرادمند در دفاع وسط رسیده ای و اتفاقا نه با خود و نه با سایرین به هماهنگی قابل قبولی نرسیده اند ، انتطار می رود که بیش از به رخ کشیدن نقاشی های دست و پای شان ، مهارت شان را به رخ بکشند و این ممکن نیست مگر این که پیش از اینان ، تیم مربیگری استقلال ، خوش فکر تر از همیشه ، با پرهیز از رویا پردازی و بد خواه نخواندن منتقدین " فوتبال " را هم چاشنی " بازی " تیم شان کند.

آقای فکری ! به شاگردان ات بیاموز که وظیفه دارند تا همان طور که خود را از ویروس منحوس کرونا محفوظ می دارند ، موظف اند تا با پرهیز از هر نوع رفتار مخاطره آمیز، یک فصل کم تر مصدوم  و کم کارت قرمز را برای تیمشان به یادگار بگذارند تا شما مجبور نشوی در هر بازی یک زوج جدید را  روانه دفاع وسط کنی .

راجع به دانشگر که حتما بازی اش در دفاع چپ سوء تفاهم بوده و تکرار نخواهد شد ، باید گفت که مثل پژمان منتظری که سال ها در این پست بازی می کرد ، از معدود دفاع وسط های فوتبال ایران است که وقتی از پوشش زوج کناری اش خاطر جمع می شود ، با رساندن خود به عرض هافبک های وسط در شرایطی که در مخمصه حریف گیر افتاده اند ، به مدد دوستان اش می آید تا با دریافت پاس ، از لو رفتن توپ جلوگیری کند و هم این که در اوج حملات ، به ناگهان به محوطه هیجده قدم حریف می رسد که در این اتفاق ، به دفعات چه با پا و چه با سر گلزنی هم کرده است.نمونه غیر استقلالی این بازیکنان و در سطح بالاتر ، یحی گل محمدی پرسپولیسی بود و یا حتی سهراب بختیاری زاده خود استقلالی ها که چون مهارت حفظ توپ شان خوب بود ، منجر به برتری عددی در میانه زمین می شدند و البته که با سرک کشیدن به خط حمله ، گلزنی هم می کردند .

درنهایت ، تکلیف استقلال با دفاع وسط ها باید مشخص و معلوم شود. دو نفر بیش تر فیکس نمی توانند بازی کنند و دو نفر دیگر خیلی هم باید خوشحال باشند که در تیم شما که سال ها بیش ترین نفر را در تیم ملی داشته است ، ذخیره نشین باشند .فکری در این باره نباید  رودربایستی کند و قرارهم نیست دل همه به دست بیاید.

عارف غلامی

عارف غلامی می تواند با بهبود تکنیک فردی ، نیز تحصیل بیش تر تاکتیک های فردی در موقعیت خط دفاعی ، به یک بازیکن قابل اعتنا در تیمی چون استقلال بدل شود . یک ذخیره قابل اتکا که می تواند در خط دفاعی با بازی در تمام موقعیت ها ، نقش آچار فرانسه را بازی کند و چه بسا در یک خط جلوتر هم در روز مبادا به عنوان ذخیره قابل اتکا به کار آید . از ویژگی های چشم نواز غلامی ، بازی با تمام وجود است و این که علاقه ای به زیر توپ زدن ندارد که این دومی برای تیمش دردسر ساز هم شده است اما با افزایش تکنیک فردی و آگاهی از تاکتیک های فردی موقعیت یک مدافع و تمرین بیش از سایرین در پیش و پس از تمرین می تواند به نقطه قوت او بدل شود.شاید غلامی که اتفاقا از سرعت خوبی بهرمند است ، حتما باید خصوصیات بازی در کناره های خط را بر ویژگی های امروزی اش بیافزاید که برای بازی در تیمی مثل استقلال چاره ای جز آن ندارد ، چه این که پیش تر در دو جناح راست و چپ خط دفاعی هم بازی کرده است و تماشاگران هم دلهره ای از بازی پر ریسک اش در کناره ها ندارند .

محمد نادری ؛ سرگردان است

وقتی تکلیف هافبک چپ در تیم استقلال معلوم نیست ، همین می شود که با محمد نادری محجوب و ماخوذ به حیا شده .نادری وبقیه قرار بوده که با بازی در استقلال ، نمره فوتبال شان اگر بالاتر نرود ، پایین هم نیاید . سردرگمی تاکتیکی تیم استقلال ، نمره نادری را به کم ترین در جمع تیم تان رسانده است .راجع به نادری این اتفاق نیفتاده و نشانی از فوتبالیست مورد نظر کی روش نیست ! دلیل اش هم روشن است.

استقلال در طول محمد نادری یعنی در هافبک چپ ، علاقه اش به بازی دادن به نفرات غیر تخصصی است که آخرین آن مهدی قائدی است ! چرا ؟

نادری قرار است با چه کسی اوورلپ کند ؟ برتری عددی چگونه در سمت چپ استقلال شکل می گیرد ؟ نادری با چه کسی ؟ زوج سازی ، دو به یک سازی بین نادری و قائدی صد سال ممکن نیست ، همین طور با سایر بازیکنان غیر تخصصی در هافبک چپ و بیچاره نادری که مانده است چه کار بکند ! بماند که در موضع دفاع هم هافبک چپ های غیر تخصصی ، جز زحمت و تداخل مسئولیت حرف دیگری برای این دفاع چپ تیم شان ندارند .

مثل نادری ، وریا هم در طول خودش و در کناره های زمین ، اثری از یار خودی نمی بیند چرا که هافبک راست استقلال ، اصلا هافبک راست نیست و همه جا هست جز سر خط راست زمین . آقای فکری چرا هافبک های چپ و راست ات را از مهاجمین انتخاب کرده ای ؟

هافبک چپ

فرشید اسماعیلی راست پا که بهترین مکان بازی اش در پشت مهاجمان است اگر قرار باشد سر خط بازی کند ، بهترین هافبک چپ‌ استقلال است که با خاصیت بازی با بیرون پای راست اش هم در برداشتن یار مستقیم اش در این سمت زمین موفق است و هم در رساندن خود به زاویه هفت متر و موقعیت گلزنی .

فرشید اسماعیلی ، مجید نامجو مطلق نیست که با داخل پای راست اش دریبل زن باشد و از این رو هافبک راست نیست . مثل اسماعیلی ، داریوش شجاعیان چپ پا است که اگر قرار به بازی در میانه زمین نباشد ، بهتر است که هافبک سر خط راست باشد تا هافبک سمت چپ‌ . او هم با بیرون پای چپ اش ، فوتبالیست تر است تا بازی با داخل پای چپ اش .
به عبارت دیگر این دو در جناح مخالف پای تخصصی شان فوتبالیست اند و به دفعات این مهم را نشان داده اند و البته به شرطی که قرار به بازی شان در کنار خط طولی باشد ، چه این که هر دو نقش هافبک پشت مهاجمین را بهتر از هر نقش دیگری ادا می کنند .

بازی بد استقلال با حریف ازبک را در جام قهرمانی باشگاه های آسیا به خاطر بیاورید که توان چند ثانیه حفظ توپ را دلیل عدم رعایت همین نکات مهم ازدست داده بودند به طوری که فرشید اسماعیلی با همه هنر حفظ توپ اش ، عملا در جناح راست سوهانی بود بر اعصاب بینندگان اش و البته خودش هم در معرض بیش ترین انتقادها قرار گرفته بود و این در حالی بود که در این بازی بد اصلا تقصیری نداشت و اگر و تنها اگر مربی تیم جای او را با رضاوند عوض می کرد ، همه تیم نفس راحتی می کشید و وریا غفوری هم در این سردرگمی چیدمان ، مصدوم نمی شد .‌

فوتبالیست ها بهتر از تماشاگران می دانند که در صورت افت روحی ، درصد احتمال مصدومیت شان چه آسان بالا می رود و در آن مسابقه که چند ثانیه حفظ توپ به آرزو تبدیل شده بود ، کاپیتان تیم که از بازی هافبک جلوتر از خود ، یعنی اسماعیلی اعصاب اش خورد شده بود چه راحت مصدوم شد.
در اهمیت بازی در جناح مخالف در برخی از بازیکنان همین بس که مهدی قایدی ، ستاره این روزهای تیم تان هر اندازه که گوش چپ خوبی است ، گوش راست متوسطی است و این را زودتر از سایرین استراماچونی فهمید و حتی شفر هم با آزمون و خطای زیاد به این نتیجه رسید که خود یک تفاوت مهم بین این دو بود.

البته من که هر چه به صفحه تلویزیون چشم انداختم ، نفهمیدم که چه کسی در کجای زمین بازی می کند و با دوستانم هم که اتفاقا از کارشناسان درجه یک فوتبال هسنند ، در حین بازی تماس تلفنی داشتم تا بلکه آن ها بگویند در این چیدمان عجیب ، شرح وظایف چگونه است اما آن ها هم سر در نیاورده بودند.

دو هافبک دفاعی

یازی با دو هافبک دفاعی از آن پرسش های بی پاسخ فوتبال ما است حتی درتیم ملی .چه کسی قرار است در تیم هایی که دو بازیکن با خصوصیات جنگندگی را در میانه زمین و در کنار هم بازی می گیرند ، پاس بدهد ؟ هیچ کس !

از آن مهم تر ، در مقابل چه تیم هایی چنین تصمیمی توجیه دارد ؟ تیم بالای جدول ، پایین جدول ؟  تفاوت بازی در زمین خودی و زمین تیم میزبان چه می شود ؟
شرایط جدول چه تاثیری دارد ؟استقلال فکری حتما باید این پرسش ها را لحاظ کند .در مقابل تیمی که آماده گل خوردن است ، چه لزومی به تعدد عناصر دفاعی و غیر پا به توپ و پاس نده است ؟

 در همین بازی با تراکتور وقتی نقش مهدی پور را  در دقایقی از بازی شجاعیان پا به توپ که اتفاقا اعتبارتنه هم دارد ، بازی کرد ، به میانه زمین این تیم سر و سامان داد تا استقلال بداند که جای علی کریمی پر شدنی است.بازی با دو هافبک دفاعی در عرض هم که از زمان کی ، در تیم پرسپولیس هم که سودای تکرار قهرمانی دارد ، یک ایراد اساسی است اما شاید آن ها که از داشتن بازیکن خلاق محروم هستند ، توجیهی برای این تصمیم سان دارند اما برای این خوش سلیقگی  دراستقلال هیچ دلیل محکمه پسندی نیست .

در بازی با سایپا ، بازی کند و بی اثر بازیکن مورد علاقه تان ، مهدی پور که شوت هایش را در ذوب آهن جا گذاشته است ، نود دقیقه ادامه داشت اما شجاعیان تعویض شد .

بازی در عرض هم ریگی و مهدی پور در بازی با سایپا  که جز تداخل مسئولیت و کند کردن بازی تیم ، نفعی نداشت دلیل اول خستگی به اصطلاح مهاجمین استقلال بود که هر چه بیش تر دویدند ، کم تربه توپ رسیدند .

۴-۳-۳ با یک فوروارد

در بیش از چهار دهه گذشته استقلال تنها با مربیگری اصغر شرفی با سه مهاجم بازی کرده است ، برهان زاده در راست ، چنگیز گوش چپ و‌مهاجم نوک هم مظلومی . البته پیش ازآن هم گاه گاهی استقلالی ها با داشتن عزیز دسترس در نوک حمله با سه فوروارد بازی می کردند اما این که روش اصلی شان سه فوروارده باشد فقط به شرفی پر دل و جرات مربوط می شد . استقلال شرفی به خودش دروغ نمی گفت که اسما با سه مهاجم بازی کند اما رسما با یکی .

استقلال فکری در دو بازی گذشته با اعلام سه مهاجم در تیم اصلی در عمل با یک مهاجم بازی کرده است و ارسلان مطهری به همراه قایدی هافبک های راست و چپ این تیم بودند تا گوش راست و چپ ! هافبک های غیر این کاره که جای هافبک های حرفه را  اشغال کرده اند.

از فکری عزیز می پرسم ، پیش از این که به استقلال برسی ، قایدی را مهاجم می دانستی یا هافبک . ارسلان مطهری چه طور؟البته فکری از دوندگی بالایش رضایت کامل دارد اما او در فوتبال ما به هافبک معروف است یا مهاجم !

اگر قرار به هافبک بازی کردن مطهری و قایدی باشد که سایر هافبک های استقلال حتی در پست غیر تخصصی شان هم از این دو تازه وارد ، هافبک تر اند .

در بازی با تراکتور ، این خلاقیت های فردی بود که به چشم آمد و حددافل تا پیش از گل نخست ، حرفی از کار تیمی چشم نواز در فاز تهاجمی نبود و این برخلاف اظهار نظرهای کادر فنی استقلال است که از سیاه نمایی منتقدین اظهار گله مندی می کنند . در بازی با سایپا هم ایضا و خلاقیت های فردی هم تحت تاثیر چیدمان " پست مدرن " جایش را به لو دادن های پر تعداد داده بود.

حرف این است که بازی با دو مهاجم کلاسیک خیلی بهتر از بازی  با سه مهاجم کاغذی است که نه تکلیف سایرین اعم از دفاع راست ودفاع چپ با این دو هافبک غیر این کاره معلوم است و نه تکلیف سه هافبک وسط زمین که کم ترین انتخابی برای پاس دادن ندارند .چه اصراری به حضور توام سه مهاجم معروف در زمین است ، وقتی با دور کردن دو تا از سه تای شان از هیجده قدم حریف ، عملا با یک فوروارد بازی می کنید !

در بازی با تراکتور کم ترین لمس توپ‌ مربوط به قایدی بود که در جریان بازی گم شده بود و این در حالی است همه تیم باید طوری بازی کند تا بازیکنی مثل قایدی بیش از سایرین صاحب توپ شود. از این گذشته ، قایدی وقتی بوی گل می دهد که پشت محوطه هیجده قدم حریف به توپ برسد و نه پشت هجده قدم خودی‌! این چه تاکتیکی است که جان بچه را در دعواهای وسط زمین می گیرد ! رساندن توپ به قایدی در زمین خودی و او را با جثه کوچک اش وارد کتک کاری کردن نه فقط فایده ای ندارد بلکه زمینه را برای هجوم به ساق پای طلایی اش آسان می کند و اگر قایدی در این گیر و دار از بین برود ، پاسخ تان چیست ؟ مگر او هافبک چپ است که وقت و جان و سرمایه خودتان و تیم را به حراج می گذارید.

مطهری هم هافبک راست نیست و در پست غیر تخصصی اش هرز می دود . او هم کلافه شده است و البته که هیچ کدام نمی توانند از این وضع ، ابرو کج کنند.یا واقعا ۳-۳-۴ بازی کنید یا مراقب سرمایه های تان باشید و یکی از این سه را بنا بر مقتضیات بازی روی نیمکت بنشانید که ذخیره طلایی تیم تان هستند .

*حرف آخر

در باره استفلال فکری که مدعی اول قهرمانی این فصل است ، حرف های دیگری هم است که خواهم نوشت ، به خصوص این که با خبر خوبی که کنفدراسیون فوتبال آسیا داد ، حالا مستقیما به لیگ قهرمانان امسال راه پیدا کرده است و حیف است که این مجموعه شیک با مربی خوش اخلاق اش از مهم ترین جام باشگاهی آسیا کوتاه بماند.‌

راستی این خبر آخر(افزایش سهمیه آسیایی) پاسخ به آن هایی است که دائم می گویند ، کنفدراسیون فوتبال آسیا با فوتبال ما سر ناسازگاری دارد .از آن چیزهایی که فقط مال ذهن ماست و وجود خارجی ندارد.
تا بعد .

امیرحسین فرخ‌مهر