شفر: آنها من را می‌خواهند نه شخص دیگری را

به گزارش "ورزش سه"،پس از جام جهانی 2006 بود که سکان هدایت تیم ملی توسط کمیته انتقالی فدراسیون فوتبال و بعد از برکناری عجیب دادکان به امیرقلعه نویی سپرده شد، اما حذف در مرحله یک هشتم نهایی جام ملت های آسیای2007 مقابل کره جنوبی که در ضربات پنالتی رخ داد، پایان این کار مربی را رقم زد، تا کمیته انتقالی خیلی زود به دنبال جانشین این مربی برای رساندن تیم ملی به جام جهانی 2010 باشد.

در آن روزها محسن صفایی فراهانی در راس کمیته انتقالی فدراسیون فوتبال مسئولیت انتخاب جانشین امیرقلعه‌نویی را برعهده داشت و در روزهای انتهایی آبان ماه سال 1386 همه مطمئن شده بودند که سرمربی بعدی تیم ملی یک چهره از فوتبال اروپا خواهد بود و از میان پیتر وید، آرتور جورج، سانتینی، زدنیک زمان و وینفرد شفر که صفایی فراهانی پس از مذاکره تلفنی برای ملاقات حضوری با آنها به اروپا سفر کرده بود، شانس وینفرد شفر بیشتر شده بود. 

شفر حتی در یکی از مصاحبه‌های خود طوری صحبت کرده بود که انگار حضور او در راس کادر فنی تیم ملی ایران قطعی شده است. او در بخشی از مصاحبه با "دی ولت" در مورد تماس مسئولان ایرانی اینطور توضیح داده است:« بله! مسئولان فوتبال ایران تماسی با من داشته اند و قرار است به زودی آنها به آلمان سفر کنند و با آنها نشستی خواهم داشت.» 

او سپس با نام بردن از علی کریمی که در آن سال‌ها برای آلمانی‌ها به واسطه حضور در بایرن مونیخ شناخته شده بود، اضافه کرد:« لازم به ذکر است که علاوه بر نام من، اسامی دیگری چون کومن، ادووکات و رود گولیت در لیست مورد علاقه ایرانی ها به چشم می خورد، اما آنطور که از شواهد و قراین پیداست، آنها مرا می‌خواهند، نه شخص دیگری را. این را هم بگویم که در حال حاضر در حال بررسی اوضاع و موقعیت ترکیب تیم ملی ایران هستم.»

شفر در این مصاحبه حتی از بالا بودن میانگین سنی بازیکنان تیم ملی ایران حرف زد و اشاره کرد که می خواهد تیمی متشکل از جوانان و بازیکنان باتجربه در ایران بسازد.

البته صفایی فراهانی در سفر به اروپا، با "پیتر رید" سرمربی انگلیسی هم مذاکره کرده بود، اما سایر اعضای کمیته انتقالی با انتخاب‌های او مخالفت کردند. روزنامه اعتماد در گزارشی فاش کرد که کیومرث هاشمی، علی رغبتی و مهدی خبیری که از اعضای کمیته انتقالی بودند، با حضور شفر و رید مخالفت کرده‌اند و صفایی فراهانی هم با در پیش گرفتن سیاستی خاص، علیرغم میل باطنی‌اش اعتراضی به این موضوع نکرده است. 

ضمن اینکه چند روز قبل تر از این اتفاقات، از آرتور جورج در برخی رسانه‌های کشور به عنوان سرمربی بعدی تیم ملی نام برده شد و حتی خبرگزاری ایسنا در تاریخ 30 آذرماه ضمن ارائه کارنامه از آرتور جورج پرتغالی، منصور ابراهیم زاده را به عنوان دستیار این مربی در تیم ملی معرفی کرد. 

آرتور جورج سرمربی پرتغالی سابق پورتو که در روزهای پایانی آذرماه سال 1386 بسیار به حضور روی نیمکت تیم ملی نزدیک شده بود.

این اوضاع نابسامان تاچند ماه بعد هم ادامه داشت و درنهایت اعضای کمیته انتقالی، پس از مطرح شدن تمام این نام‌ها و مذاکره حضوری و تلفنی با آنها، روی انتخاب گزینه داخلی در شرایطی به توافق رسیدند که افشین قطبی شانس بسیاری برای رسیدن به سکان هدایت تیم ملی داشت و در کنار این مربی، از علی دایی، بیژن ذوالفقارنسب، مجید جلالی، محمد مایلی کهن و حتی امیرقلعه نویی به عنوان گزینه های دیگر نام برده می شد. درنهایت علی دایی که در برنامه نود تاکید کرده بود، " هر کس لابی قوی‌تری داشته باشد، سرمربی تیم ملی خواهد شد"، بلافاصله بعد از این نقل قول معروف، در تاریخ 12 اسفندماه 1386 به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب و معرفی شد.

تیم ملی پس از اینکه با علی دایی موفق نشد و این مربی در دیدار برابر عربستان از کار برکنار شد، در سه بازی آخر مقدماتی جام جهانی 2010 با افشین قطبی 5 امتیاز کسب کرد، ولی در رسیدن به جام جهانی ناکام ماند؛ ناکامی‌ای که با انتخاب هوشمندانه‌تر اعضای کمیته انتقالی برای فوتبال ایران رخ نمی داد و تیم ملی ایران در جام جهانی 2010 حضور پیدا می‌کرد.

سال 1386 البته تنها مرتبه‌ای نبود که وینفرد شفر خودش را آماده حضور در راس کادر فنی تیم ملی ایران کرده بود؛ این مربی آلمانی که در نیم فصل دوم لیگ هفدهم، تیمی قابل احترام و قدرتمند در لیگ برتر فوتبال ایران ساخت، پس از پایان نافرجام در جمع آبی پوشان که با اخراج او همراه شد، امیدوار بود سکان هدایت تیم ملی به او سپرده شود، ولی اینبار اگرچه از نظر فنی خودش را اثبات کرده بود، ولی از نظر سنی در شرایطی نبود که اهالی فوتبال، حضورش به عنوان سرمربی تیم ملی را بپذیرند تا این چهره آلمانی برای دومین مرتبه در رسیدن به یکی از اهداف خود که انتخاب به عنوان سرمربی تیم ملی ایران بود، ناکام بماند.