حرف‌های سیدصالحی علیه حمایت از پرسپولیس

به گزارش "ورزش سه"، در سال 2007 این سپاهان بود که با برنامه‌ای بسیار فشرده برای اولین مرتبه در نسخه جدید لیگ قهرمانان آسیا به فینال مسابقات راه پیدا کرد.

شرایط از آنجایی برای نماینده فوتبال ایران سخت‌تر هم شده بود، که به دلیل کور شدن چشم سرباز احمدی در دیدار رفت سپاهان و پرسپولیس، این تیم از انجام بازی های خانگی محروم شد و سه امتیاز نیز در جدول رده بندی از امتیازات این تیم کم شد.

طلایی پوشان اصفهانی در شرایطی به فینال آسیا راه یافتند، که پیش از آن در بازی معروف لیگ هفتم در دقیقه 97 برابر پرسپولیس شکست خوردند و لیگ را به رقیب دیرینه‌شان واگذار کردند.
سیدمهدی سیدصالحی در گفتگویی که شب گذشته با برنامه ضربه آزاد در شبکه اصفهان داشت، معتقد است از جهات مختلف اجحاف بزرگی به سپاهان در آن مقطع وارد شده است. او حرف هایش را با اشاره به حضور محمدرضا ساکت در راس کادر مدیریتی اشاره کرد و گفت:« باید به گذشته برگردم. سپاهان سال 81 با حضور آقای ساکت، تابویی را شکست و فوتبال را از دو قطبی بودن درآورد. سپاهان قطب جدید فوتبال ایران شد و دهه 80 سال طلایی فوتبال سپاهان شد. این اتفاق باعث شد که تیم های دیگر این اعتماد به نفس را به دست بیاورند، که مقابل تیم های بزرگ بایستند. سال های بعد پاس تهران و استقلال خوزستان هم قهرمان شدند ولی بنیانگذار این اتفاقات سپاهان بود.»

سیدصالحی مهاجم سابق تیم های استقلال و پرسپولیس در ادامه به اتفاقات سال 1386 اشاره کرد و افزود:« سال 86 برای ما خیلی سخت بود. ما در جام باشگاه های آسیا به مرحله دوم رسیدیم. بازی ها تا آبان و آذر ادامه داشت. بعد هم حضور در جام باشگاه های جهان بود. لیگ و جام حذفی هم بود. این همان سالی بود که استقلال به خاطر رد نشدن روادید از مسابقات کنار گذاشته بود و فشار روی سپاهان به عنوان تنها نماینده ایران بیشتر هم شد.»

مهاجم سابق سپاهان سپس به اتفاقات دیدار رفت برابر پرسپولیس اشاره کرد و افزود:« هواداران پرسپولیس و سپاهان با هم درگیر شدند و یک سرباز بینایی اش را از دست داد. در آن مقطع کمیته انضباطی به جای اینکه ما را از تماشاگر محروم کند، سه امتیاز از ما کسر کرد. در صورتی که بازیکنان سپاهان هیچ نقشی در این درگیری نداشتند و نباید این کار را با ما می کردند. در آن سال پرسپولیس 6 امتیاز به خاطر بازیکنی که داشتند، کم شد و این کار را با ما کردند. اصلا من چنین قانونی ندیده بودم. اصلا ما هنوز وارد زمین نشده بودیم که این اتفاق افتاد.»

سیدصالحی ادامه داد:« در آن سال ما برای میزبانی باید می آمدیم و با برنامه فشرده ای که داشتیم، در یک شهر دیگر بازی می کردیم و واقعا در حق تیم ما اجحاف شد.»

بخش بعدی صحبت های سیدصالحی در مورد آخرین دیدار لیگ هفتم میان پرسپولیس و سپاهان بود که تکلیف قهرمانی در دقیقه 97 با گل سپهر حیدری مشخص شد. او در این زمینه با انتقاد از رفتار پرسپولیسی ها و هفت دقیقه وقت اضافه ای که مظفری زاده در نظر گرفت، توضیح داد:«  من در این بازی مچم پیچید و دقیقه 86 از بازی خارج شدم. وقتی پرسپولیس گل دوم را زد، تمام کسانی که در ورزشگاه بودند، به نیمکت ما حمله ور شدند؛ مثل اینکه ما برای این آب و خاک نیستیم. شروع کردند به ما فحاشی کردند. برای من این موضوع سنگین بود که ما نماینده فوتبال ایران در آسیا بودیم. اگر از دید ملی نگاه کنیم، چه خصومتی با ما داشتند. حالا غیر از این انگار لیگ محلات بود. تماشاگر به زمین آمد و اتفاقاتی افتاد که اصلا زیبنده نبود.»

او در مورد وقت های اضافی هم حرف زد و گفت:« آقای مظفری زاده در این بازی هفت دقیقه وقت اضافه گرفتند ولی داور بازی ایران و استرالیا تور پاره شد و فقط هشت دقیقه گرفت. پس اگر قرار باشد قانونی که در بازی با ما اعمال شد، هر بازی باید هفت دقیقه وقت اضافه گرفته شود. من صحبتم این است که اگر قرار است قهرمان شویم، با حقانیت قهرمان شود ولی در آزادی انگار آنجا ما دشمن‌شان بودیم.»
از سیدصالحی در مورد نحوه حمایت از سپاهان در آن مقطع از سوی مقامات فوتبال ایران سوال پرسیده شد و او اینطور به این سوال واکنش نشان داد:« ببینید اگر قرار بر حمایت است؛ باید از تیم مس رفسنجان، فولاد خوزستان و بقیه تیم ها هم حمایت شود. اگر قانونی گذاشته می شود، باید برای همه یک شکل باشد. بله الان پرسپولیس نماینده ایران است و باید حمایت شود ولی سال 87 کجا بودند این آدم ها که از سپاهان حمایت کنند. من برای شما مثال می زنم.»

مهاجم سابق سپاهان سپس به قانون منع خرید بازیکنان و مربیان خارجی پرداخت و در این مورد گفت:« من انتظار داشتم سپاهان یا دیگر باشگاه هایی که در این زمینه مشکلی نداشته اند، به این قانون اعتراض کنند. من حتی شنیدم در قضیه برونو سزار سپاهان برنده شده و اصولا قراردادهای خوبی می بندد. چرا باید در این شرایط تیم هایی که بد کار کرده اند را به جای اینکه توبیخ کنیم، تیم های دیگر را ضعیف کنیم. سوال من این است، ما اگر صحبت از صداقت و حمایت می کنیم، همه نگاه ها باید یک جور باشد.»

بخش پایانی حرف های سیدصالحی اینطور بر زبان آمد:« هواداران پرسپولیس و استقلال من را می شناسند. من با قلب و وجودم برای این تیم ها بازی کردم. من بخشی از طلب هایم را به استقلال و پرسپولیس بخشیدم. چون نان و نمک‌شان را خورده بودم. نشان دادم که مکتب ما مکتب احترام است و همیشه حرف حق را می زنم.»