یادداشت؛ از داور عذرخواهی کنید
بازیکن یک هفته تمرین می کند؛ مربی آنالیز می کند؛ باز در جریان بازی پاس اشتباه می دهد. مربی هم اشتباه می کند. با وجود اینکه از همه بازیکنانش شناخت دارد.
به گزارش "ورزش سه"، داور هم این چنین است؛ می خواهد بهترین سوت را در جریان بازی بزند. اما باید در آن واحد تصمیم بگیرد و گاهی هم اشتباه می کند. به همین بهانه و فیفا برای اینکه اشتباهات داوری را به حداقل برساند تکنولوژی VAR را پدید آورده؛ این بدین معنی است که داوران اروپایی هم اشتباه می کنند. با اینکه داوری شغل حرفه ای اشان است. با اینکه دستمزد خوبی می گیرند.
بابت هر قضاوت در لیگ برتر داور 1 میلیون و 200 هزار تومان می گیرد. این دستمزد این فصل است. تازه این دستمزد با تاخیر به داور پرداخت می شود و کمتر داوری است که در جریان فصل 20 بازی را سوت بزند. در بهترین شرایط هر داور در فصل 15 بازی را سوت می زند. در یک حساب سرانگشتی متوجه می شوید پولی که داور در طول فصل می گیرد کمتر از دستمزد یک بازیکن لیگ دویی است. شاید در لیگ 2 هم بازیکنان بیشتر از این پول بگیرند. گلایه ای به تیم ها نیست. داوران وظیفه حرفه اشان درست سوت زدن است اما گاها رفتارهایی که با داوران می شود دور از انصاف است!
بازی تمام شده؛ مربی بازنده بلافاصله به داور ایراد می گیرد. گل حریف آفساید بوده. داور برای ما پنالتی نگرفته اما بعد مشخص می شود گل حریف آفساید نبوده و پنالتی هم نبوده. دریغ از یک عذرخواهی. از همه مهمتر چرا مربی باید بلافاصله بعد از بازی در مورد داوری اظهار نظر کند؟ آنهم اظهار نظر اشتباه. مربی می تواند چند ساعتی صبر کند و بعداز کارشناسی صحنه ها در مورد داوری حرف بزند. حرف نزده را همیشه می شود زد. اما انتقادی که نابجا باشد با عذرخواهی پاک شدنی نیست. هر چند که بسیاری راضی به همین عذرخواهی نمی شوند!
داوران اشتباه می کنند. گاها هم زیاد اشتباه می کنند. اما شک نکنید یکی از دلایل داد و بیداد بازیکنان و مربیان از شروع بازی است؛ قبول کنید این داد و بیدادها تمرکز را از داور و تیم داوری می گیرد. تصور کنید شما مشغول انجام کاری هستید. مثلا نقاشی و 2 تیم به همراه کادر فنی اشان بالای سرتان مدام در حال فریادن زدن هستند و از نقاشی اتان ایراد می گیرند؛ آیا کاری که در نهایت ارایه می دهید یک کار خوب خواهد بود؟ کادر فنی خیلی از تیم ها علیه داوری هستند. توانمندی برخی از مربیان روی نیمکت به میزان داد زدن است؛ اینکه صدای کلفتی داشته باشد و داور را تحت تاثیر قرار دهد. در این صورت می تواند سینه ستبر کند و بگوید من مربی خوبی هستم و سرمربی هم او را تحسین خواهد کرد. حتی روی نیمکت برخی تیم های لیگ برتری مربی برای انجام این کار مامور می شود. حالا که تماشاگران به روی سکوها نمی آیند و صداها همه شنیده می شود این برای بسیاری محرز شده. حتی برای داوران.
با چنین دستمزدی؛ با این داد و بیدادها داوری کردن هنر است؛ البته برخی از داوران هم ضعیف هستند. همانند بازیکنان. همانند مربیان. کمیته داوران باید این داوران ضعیف را کنار بگذارد و به دنبال جایگزین باشد. بهترین داوران داورانی هستند که کمتر مرتکب اشتباه شوند و گزینش اینها هنر کمیته داوران است. و در نهایت باید به این نکته اشاره کرد داوری ما عین فوتبال ماست. فوتبال بدون ایراد نیست و تنها داوری امان مشکل ندارد. فقر گلزنی داریم؛ خیلی از تیم های دفاعی فوتبال می کنند؛ در دفاع سه نفره روی یک خط ایراد داریم. اما برخی از مربیان همه اشکالات تیم خود و امتیاز از دست رفته را فقط و فقط در داوری جستجو می کنند. در نتیجه در ایرادات فنی خود باقی می مانند و هیچ وقت پیشرفت نمی کنند و همیشه مجبورند با فغان خودرا توجیه کنند.
ایرادی ندارد؛ داور اشتباه می کند و از داور ایراد می گیرید؛ دستکم در جاهایی که بعدا مشخص شده داور درست سوت زده نظر خود برگردانید و از داور بخت برگشته عذرخواهی کنید. جای دوری نمی رود.