بلاک 7 نفره مستحکم اسکوچیچ (انالیز)

به گزارش ورزش سه، ایران درحالی در دو بازی ابتدایی با سرمربیگری اسکوچیچ به پیروزی رسیده که هر دو بازی دوستانه، مقابل تیم‌های قدرتمند برگزار شده است. ازبکستان یکی از پرمهره‌ترین تیم‌های آسیاست که در صورت صعود به دور پایانی مقدماتی جام جهانی، حریف قدرتمندی برای هر تیمی خواهد بود. و بوسنی هم تیمی است که قدرتش قابل مقایسه با تیم‌های سطح اول اسیاست. ایران اما با هدایت اسکوچیچ فعلا فقط چند جلسه تمرین داشته و با همین تعداد جلسه تمرین، کم کم شخصیت فنی و تیمی خودش را پیدا می‌کند. در این مطلب نگاهی داریم به سه نکته فنی از بازی بوسنی-ایران:

دفاع 2+3 نفره

این تصویر از سایت یازده، متوسط استقرار بازیکنان ایران در پایان نیمه اول را نشان می‌دهد. ایران بازی را با آرایش پایه 1-2-4-3 آغاز کرد. در جریان بازی مالکیت بالا و فشار بوسنی باعث شد دو وینک-بگ ایران یعنی محرمی و محمدی نزدیک‌تر به سه مدافع میانی بازی کنند، تا نزدیک به مثلث هجومی تیم ملی. می‌بینید که شماره 2(محرمی) و شماره 5(محمدی) در مجموع در نیمه زمین ایران حضور داشته اند. بنابراین در جریان بازی عملا با دفاع 5 نفره بازی می‌کردیم. نوراللهی و حاج‌صفی هم مجبور بودند بیشتر در فاز دفاع بازی کنند و بیشتر کانال‌های مرکزی در جلوی خط دفاع را پوشش دهند؛ چیزی که در تصویر هم مشخص است. قلی‌زاده که در سمت چپ بازی می‌کرد، نسبت به وحید امیری، نزدیک‌تر به کاوه رضایی بازی کرد و این چیزی بود که در کارهای ترکیبی نسبتا موفق ایران در نیمه اول هم به وضوح به چشم می‌آمد. درمجموع ایران در نیمه اول تیمی بود که هرچند فشار روی بدنه دفاعی‌اش زیاد وارد شد، اما به ندرت این فرصت برای نیروهای هجومی بوسنی در اطراف/داخل محوطه جریمه ایران ایجاد شد که رو به دروازه ایران بتوانند فرصت ضربه نهایی را پیدا کنند. در این شکل بازی، ایران یک بلاک سنگین 2+5 نفره داشت که متشکل از سه مدافع میانی، دو وینگ-بک و دو هافبک میانی بود.

توضیح: متوسط استقرار در نیمه اول را در نظر گرفتیم چون در نیمه دوم با توجه به تعداد پرشمار تعویض‌ها و همین‌طور تغییر سیستم ایران در دقایق  پایانی به 2-5-3 و استفاده از سه هافبک میانی، متوسط استقرار چندین بازیکن تحت تاثیر این عوامل، دچار تغییر می‌شد.

شوت می‌خوریم، شانس نمی‌دهیم

آمار کلی بازی در سایت یازده حاوی چند نکته جالب است. بوسنی به رغم داشتن 56 درصد مالکیت توپ و داشتن بیش از دو برابر شوت، تعداد ضربات داخل چارچوب‌اش با ایران برابر بود و از سوی دیگر هیچ شانس گلی در جریان بازی خلق نکرد، درحالی که ایران 3 فرصت گل داشت. اولین شانس گل ایران در نیمه اول رقم خورد؛ زمانی که کاوه رضایی در محوطه جریمه با گلر تک به تک شد و ضربه کات‌دار او به زاویه مخالف توسط دروازه‌بان مهار شد. اسکوچیچ در این مدت محدود و تعداد جلسات تمرینی انگشت‌شمار، بیشتر روی ساختارسازی در دفاع کار کرده اما در همین شرایط هم ایران در حمله، یک تیم موثر است. این چیزی است که هم مقابل ازبکستان که با آرایش 2-4-4 بازی می‌کردیم، محسوس بود و هم مقابل بوسنی که با دفاع سه نفره و چندین تغییر نسبت به بازی با ازبکستان بازی کردیم. اسکوچیچ در فصل گذشته در صنعت نفت هم نشان داده بود که نگرش تاکتیکی به بازی، نگرش غالب اوست. اسکوچیچ روی جا انداختن دو سیستم نا-هم-خانواده در تیم ملی تاکید دارد و با توجه به اینکه فرصت جا انداختن ایده‌های فرمی و تاکتیکی در تیم ملی به شدت محدود است، این یک پروژه سنگین محسوب می‌شود. اما اسکوچیچ که در صنعت‌نفت هم از سیستم‌های مختلف در بازیهای مختلف استفاده می‌کرد، در تیم‌ملی هم به دنبال ایجاد این زیرساخت است.

سه بازیکن بهترین شدند

در شبی که اغلب بازیکنان ایران نمایش خوبی داشتند و وظایف سازمانی خود را به خوبی اجرا کردند،‌ بر اساس نمرات فنی سایت یازده، سه بازیکن "نمره یازده: 7.4" گرفتند تا به طور مشترک بهترین بازیکن میدان شوند. کنعانی‌زادگان، کاوه رضایی و وحید امیری سه بازیکنی بودند که این نمره را گرفتند. کنعانی‌زادگان تعداد اکت‌های دفاعی‌اش پرشمار بود؛ 2 تکل موفق، 6 قطع توپ، 5 دفع توپ و البته 88 درصد پاس سالم. وحید امیری یک پاس گل، یک پاس کلیدی و سه تکل موفق داشت که در همین آمار، تعادل میان عملکرد هجومی و دفاعی این بازیکن روشن است. کاوه رضایی هم دو شوت زد که هر دو داخل چارچوب شد و یکی از آنها تبدیل به گل شد. دو نبرد هوایی موفق و 82 درصد پاس سالم هم از دیگر آمار ثبت شده از سوی این مهاجم بود. نمره فنی اغلب بازیکنان ایران بالاتر از متوسط بود و هفت تا از بازیکنان حاضر در ترکیب اصلی ایران، نمره بالاتر از 7 از سایت یازده گرفتند و حتی دو تا از بازیکنان تعویضی ایران هم نمره بالای 7 داشتند که نشان‌دهنده نمایش خوب تیم ملی است.