این بازی گل نداشت اما زیبا بود

به گزارش ورزش سه، پرسپولیس در چهار فصل گذشته که قهرمان شد، هر بار لیگ را با پیروزی شروع کرده بود. از فصل 95-96 پرسپولیس در هفته‌های نخست لیگ، به ترتیب مقابل سایپا، فولاد، شهرخودرو و پارس جم به برتری رسیده بود اما این بار در ورزشگاه دستگردی مقابل سایپا متوقف شد. سه نکته فنی این مسابقه را بر اساس آمار و تصاویر سایت آنالیز یازده بررسی کرده‌ایم.

منادی، ناجی سایپا

کیفیت زمین چمن دستگردی قطعا روی بازی تاثیر منفی گذاشته بود؛ بازیکنان دو تیم بارها در دریافت اول توپ دچار مشکل می‌شدند و به خصوص در فاز حمله، برخی برنامه‌ها با توجه به کیفیت پاس‌ها به سرانجام نمی‌رسید. با این حال، بازی پُر از شوت و شانس گل بود. پرسپولیس 5 شوت در چارچوب داشت و 6 بار هم شانس گلزنی خلق کرد. سایپا هم دو شانس گل داشت. تعداد کل شوت‌ها در بازی هم 22 عدد بود. اگرچه مسابقه‌ صفر-صفر به پایان رسید اما می‌توانست یک بازی پرگل باشد. در میان پرسپولیسی‌ها غیر از عبدیِ مهاجم، کمال کامیابی‌نیا و کنعانی‌زادگان شانس گلزنی داشتند و سرلک هم با شوت زیبای خود در دقایق پایانی، می‌توانست گلزنی کند. اما مهمترین عامل بدون گل ماندن بازی، ستاره اول میدان بود؛ اکبرمنادی با 5 مهار و 2 خروج موفق، بارها پرسپولیس را در به سرانجام رساندن حملات‌اش ناکام گذاشت تا با "نمره یازده: 8" ستاره اول میدان از سوی این وب‌سایت انتخاب شود.

بال‌ها در کانال‌های داخلی

بررسی تصویر مربوط به متوسط استقرار بازیکنان دو تیم از سایت یازده، چند نکته مهم در پی دارد: اول اینکه خط دفاع سایپا در مجموع چندان بالا بازی نکرده و به خصوص علیاری(شماره 5) برای کنترل پاسهای پشتِ دفاعِ پرسپولیسی‌ها، به خط دفاع عمق داده بود. اینکه کامیاب(شماره 10) در متوسط استقرارش، کاملا نزدیک به جلال حسینی قرار گرفته هم نشان می‌دهد که سایپایی‌ها برای استفاده از سرعت این مهاجم و استفاده از فضای پشت جلال حسینی برنامه داشتند. دلیلی اصلی فشار روی سایپا در کانال‌های میانی را هم می‌توان در این تصویر دید؛ اینکه پهلوان و بشار به عنوان دو بال کناری پرسپولیس، گرایش به بازی در کانال‌های میانی و ایجاد برتری عددی برای نیروهای خط میانی و حمله پرسپولیس در این مناطق داشتند. البته مدافعان کناری سایپا هم در دقایق زیادی بالا بازی می‌کردند و برای کنترل بشار و پهلوان، نزدیک به وینگرهای تیم خودشان بودند تا برتری عددی به حریف در کانال‌های کناری ندهند.

رمضانی دور از محوطه جریمه

با محرومیت آل‌کثیر، کادرفنی پرسپولیس در خط حمله عملا با یک مشکل بزرگ روبرو شده است. پرسپولیس با عبدی و امیری در خط حمله بازی را شروع کرد. عبدی درمجموع عملکرد ضعیفی نداشت. او دو شوت به چارچوب زد و یک بار هم در موقعیت شانس گلزنی قرار گرفت. وحید امیری هم براساس خصوصیات ذاتی بازی‌اش، سعی می‌کرد در فضای میان خطوط و جلوی خط دفاع توپ‌گیری کند و بعد رو به دروازه حریف، تصمیمات ریسکی بگیرد که درمجموع ضعیف عمل نکرد. اما زمانی که گل‌محمدی تصمیم به تقویت خط حمله خود گرفت، آرمان رمضانی به زمین رفت. رمضانی در دقیقه 67 به جای عبدی وارد میدان شد و فقط 4 پاس داد که البته هر چهار پاس به مقصد رسید اما همانطور که در نقشه گرمایشی عملکرد رمضانی می‌بینیم، این مهاجم به ندرت در محوطه جریمه سایپا ظاهر شده است. رمضانی فقط یک نبرد هوایی داشت که البته در آن پیروز شد. در جریان بازی اما عملا پرسپولیس با رمضانی چندان توان هجومی‌اش پیشرفت نکرد. مسئله خط حمله تبدیل به معادله اصلی فنی برای کادرفنی پرسپولیس شده و برای اثرگذاری بیشتر رمضانی در حملات پرسپولیس، شاید برخی تغییرات در شکل بازی این تیم نیاز باشد. به هرحال موجودی خط حمله پرسپولیس در دور رفت لیگ، تغییر نخواهد کرد و پروژه اصلی کادرفنی این است که با همین نیروها، توان تیم در فاز حمله پیشرفت کند.