وزیری: با سلام و صلوات تمرین میکنم
تنها کماندار المپیکی ایران که با تاکید بر لزوم نو شدن تجهیزاتش برای المپیک توکیو گفت: از استرس قرضی بودن کمانم و به خصوص کهنه بودنش و اینکه شاید هر لحظه بشکند، با سلام و صلوات تمرین می کنم.
به گزارش "ورزش سه" ، در چارچوب مرحله نخست مسابقات تیروکمان گزینشی المپیک که آذرماه سال گذشته در تایلند برگزار شد و در بخش ریکرو، میلاد وزیری در مرحله رده بندی با غلبه بر هم تیمی خود (امیر پیرعلی) ضمن کسب مدال برنز صاحب سهمیه توکیو هم شد.
این تنها سهمیه ای است که تا به امروز برای مسابقات تیروکمان بازی های المپیک ۲۰۲۰ توکیو از آن ورزش ایران شده و خودِ میلادی وزیری هم دارنده آن به حساب می آید. این در حالی است که وی کماکان با کمان قرضی تمریناتش را دنبال می کند. کمان وزیری پیش از رقابت های انتخابی المپیک شکست به همین دلیل وی با کمان قرضی تمریناتش را دنبال کرد، به تایلند سفر کرد و سهمیه هم گرفت. این ملی پوش تیروکمان همچنان با کمان قرضیاش که متعلق به ۱۰ سال پیش است تمرین می کند و همین مسئله استرس هایی برای او ایجاد کرده است.
بیشتر از کرونا استرسِ کمانم را دارم
میلاد وزیری در گفتگو با خبرنگار مهر با تاکید بر اینکه در ایام کرونا به صورت انفرادی و با رعایت پروتکل های بهداشتی تمریناتش را پیگیری کرد، گفت: این دوره و بحرانی که ایجاد کرده برای همه افراد استرسزا است اما برای من که المپیک را پیش رو دارم و باید خود را برای این بازی ها آماده نگه دارم، دغدغه های ورزشی - المپیکی مانند در اختیار نداشتن تجهیزات به روز و مناسب بزرگتر و مهمتر به حساب می آید. من می توانم با رعایت پروتکل های بهداشتی خود را از شرِ کرونا در امان نگه دارم اما نداشتن تجهیزات به هیچ وجه قابل جبران نیست.
با سلام و صلوات تمرین می کنم
وی ادامه داد: کمانم قرضی است علاوه بر این نو هم نیست. این کمان متعلق به چند سال پیش است. طی این مدت هم مدام مورد استفاده قرار گرفته است. همین که کمان برای خودم نیست و از طرفی فرسوده هم شده، باعث می شود که با سلام و صلوات تمرین کنم چون احتمال شکستگی آن وجود دارد.
برای سفر به توکیو کمانِ نو لازم دارم
این کماندار ملی پوش کشورمان با تاکید بر نیاز خودش و برخی دیگر از هم تیمیهایش برای نو شدن تجهیزاتشان، خاطرنشان کرد: برای سفر به توکیو و شرکت در بازی های المپیک باید کمانی غیر از کمان فعلی که فرسوده است، داشته باشم اما درخواست هایی که در این زمینه داشتهایم با جود وعده ها و وعیدها هنوز به نتیجه نرسیده است.
لنگِ ۸۰ میلیون تومان هستم
وزیری با اشاره به هزینه لازم برای خریداری کمان و دیگر تجهیزات کاملش جهت استفاده یک کماندار گفت: یک کمان با تمام تجهزاتش حداقل ۸۰ میلیون تومان است. شخصا لنگ این مبلغ هستم تا از استرس شکستن کمان و مشکلاتی که ممکن است در توکیو با آن مواجه شوم، نجات پیدا کنم.
من و کمانم باید با هم هماهنگ شویم
وی همچنین به یک مسئله دیگر اشاره کرد و یادآور شد: اینکه در فاصله زمانی کوتاه قبل از المپیک تجهیزات لازم خریداری شده و در اختیارمان قرار بگیرد، اصلا خوب نیست. اینگونه نیست که یک کمان در اختیار بگیریم و دو سه هفته بعد بتوانیم با آن مسابقه بدهیم. زمان ۶ - ۵ ماهه لازم است تا یک کماندار با کمانش هماهنگ شده و به قول معروف مچ شود و اینگونه بتواند از آن به خوبی استفاده کند.
امیدوارم به وعده ها عمل شود
کماندار ریکرو کشور خاطرنشان کرد: برای کمک به کماندارن و برطرف کردن مشکلات شان به لحاظ تجهیزات، وعده هایی داده شده است. البته این وعده از طرف کمیته ملی المپیک نبوده است. از طرف استان ها و دیگر افراد صحبت هایی در این زمینه مطرح شد اگرچه هنوز به هیچ یک عمل نشده است. امیدوارم نگاه ویژه ای به تیروکمان شود تا ما هم بدون دغدغه تمریناتمان را دنبال کنیم.
پیگیر درمان مصدومیتم هستم
میلاد وزیری در بخش دیگری از گفتگو با خبرنگار مهر به درمان آسیب دیدگی کهنه ای که از ناحیه کتف دست راست داشت، اشاره کرد و گفت: به خاطر حضور متوالی در اردوها و مسابقات مختلف فرصتی برای درمان نداشتم. با همین آسیب دیدگی در مسابقات گزینشی المپیک شرکت کردم و سهمیه هم گرفتم اما لازم بود درمان شود. از این دوران که هنوز فعالیت های تیروکمان به شرایط عادی بازنگشته برای این مهم استفاده کردم.
دو هفته فیزیوتراپی و دوری از تمرین
وی ادامه داد: از سه هفته پیش تحت درمان هستم، در دو هفته اول فقط فیزیوتراپی داشتم اما از هفته سوم به تدریج تمرین را هم شروع کردم. الان تقریبا شرایط مساعدی دارم اما یکی دو هفته دیگر زمان لازم دارم تا دوره درمان کامل شد و اوضاع بهتری پیدا کنم.
حقوق مصوب المپین ها خوب است اما کافی نیست
تنها کماندار المپیکی ایران همچنین با اشاره به حقوق مصوب ستاد عالی بازی های المپیک و آسیایی برای المپین ها و پرداحت مرحله دوم و پایانی آنها توسط کمیته ملی المپیک گفت: این حقوق پاسخگوی بخشی از نیازهای ما ورزشکاران است. میزان حقوق به اندازه ای نیست که از آن برای برنامه های تمرینی و اردویی و حتی خرید تجهزات استفاده کنیم. حقوق مصوب در حد رسیدگی به نیازهای روزمره است. امیدوارم حمایت ها مستمر و ادامه دار باشد.