داستان مرگ و تولد رویاهای تراکتور

لیگ نوزدهم در شرایطی برای تیم تراکتور به پایان رسید که این تیم در آغاز فصل سودای قهرمانی در سر داشت. اتفاقاتی که در ادامه مرور خواهیم کرد، مسیر تراکتور در لیگ نوزدهم را شرح می دهد:

تحقق رویای بزرگ و تولد رویایی بزرگتر

آغاز فصل برای هواداران تراکتور با تحقق یک رویای بزرگ همراه بود. آنها روی نیمکت خود سرمربی را می دیدند که سال ها برای حضورش در تبریز انتظار کشیده بودند. محمدرضا زنوزی در اقدامی تاریخی در باشگاه تراکتور مصطفی دنیزلی را روی نیمکت تراکتور نشاند تا این سرمربی محبوب، بعد از بارها حضور در بین گزینه های هدایت تراکتور، هدایت سرخ پوشان فوتبال آذربایجان را بر عهده بگیرد. یک شروع رویایی با دنیزلی باعث شد تا رویای دوم تراکتوری ها نیز کم کم در ذهن هوادارانش شکل بگیرد؛ "قهرمانی در لیگ برتر، آن هم با هدایت مصطفی دنیزلی!" رویایی بود که تحقق آن بخش قابل توجهی از خواسته های یک تی تی از کائنات را تشکیل می داد.

سناریویی با پایانی تلخ زودهنگام

تا پایان هفته هفتم، همه چیز به کام تراکتوری ها بود. آنها 5 برد و 2 تساوی در 7 بازی ابتدایی فصل کسب کرده و مهمتر از همه اینکه، هیچ گلی دریافت نکرده بودند. هفته هشتم اما نقطه شروعی بود بر رنگ باختن رویای بزرگتر تراکتوری ها! شکست ناباورانه مقابل صنعت نفت آبادان همه رکوردهای شگفت انگیز تراکتور را نقش بر آب کرد و تیمِ دنیزلی در یک سراشیبی غیرقابل پیش بینی قرار گرفت. سراشیبی که با دو باخت متوالی دیگر همراه شد. شکست 4 بر 2 مقابل استقلال در تبریز و 2 بر صفر مقابل سپاهان در اصفهان سناریوی قهرمانی تراکتور با دنیزلی را به پایانی تلخ و زودهنگام تبدیل کرد.

رویایی که کمرنگ شد اما زنده ماند

خروج از شرایطی که تراکتور در آن گرفتار شده بود، کار بسیار سختی به نظر می رسید. قبول هدایت تیم محبوبی چون تراکتور در چنین شرایطی، یک ریسک بزرگ به حساب می آمد. برای مدیریت موقت بحران، مدیران تراکتور، ساکت الهامی، یکی از دستیاران دنیزلی را به عنوان سرمربی موقت انتخاب کردند. ساکت در اولین تجربه خود در کسوت سرمربی یک تیم لیگ برتری، پروژه سنگینی در پیش داشت. او به خوبی از پس این پروژه برآمد و در کمترین زمان ممکن، با کسب 4 برد پیاپی، تراکتور را به ساحل آرامش بازگرداند. به این ترتیب بار دیگر رویای قهرمانی در لیگ برتر که با رفتن دنیزلی رنگ باخته بود، زنده شد.

کرونا، به موقع اما دردسرساز

تراکتور به مسیر خوب خود با الهامی تا پایان نیم فصل ادامه داد تا به این ترتیب مدیران تراکتور تصمیم به دائمی کردن سرمربیگری الهامی بگیرند. به این ترتیب ساکت تا پایان فصل سرمربی تراکتور شد. با شروع نیم فصل، تیم الهامی فراز و نشیب هایی را پشت سر گذاشت که فرازهایش به فرودهایش می چربید. برای مثال، شکست مقابل پرسپولیس، فرودی بود که با کسب 7 امتیاز در 3 بازی جای خود را به یک فرود بلند داد. شکست مقابل پارس جنوبی در هفته بیست و یکم می رفت که تراکتور و الهامی را با یک چالش سخت روبرو کند که کرونا از راه رسید. تعطیلی مسابقات در مقعطی که تراکتور می رفت در یک سراشیبی قرار بگیرد اتفاق به موقعی بود تا سرخ پوشان شرایط روحی شان را تقویت کنند. طولانی شدن تعطیلی مسابقات اما تاثیر سوئی برای تراکتور داشت. جنگ رسانه ای مالک باشگاه تراکتور با مسئولان فدراسیون و سازمان لیگ در دوران قرنطینه و به خصوص در هفته های منتهی به شروع دوباره بازی ها، مسیر آماده سازی تراکتور را تحت الشعاع قرار داد. از بلاتکلیفی صحبت می کنیم که باعث شد تراکتور بازگشت خوبی به لیگ نداشته باشد. به این ترتیب کرونا به موقع اما دردسرساز بود!

تولد رویای کوچک با مرگ رویای بزرگتر

تراکتور در بازگشت دوباره به کوران مسابقات، با توجه به شرایط جدول هنوز شانس قهرمانی داشت اما رفته رفته در عمل، این کار به غیرممکن میل کرد. با نزدیک تر شدن به هفته های پایانی، رویای بزرگتر تراکتوری ها بار دیگر مثل ادوار گذشته محقق نشد. البته این پایان کار نبود چرا که تراکتوری ها هنوز یک انگیزه دیگر برای ادامه دادن داشتند؛ انگیزه ای به نام کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا، رویای کوچکی بود که به یک محرک برای تراکتور در ادامه راه تبدیل شد.

پایان باید دراماتیک باشد!

هواداران تراکتور در یک دهه اخیر بارها با نتایج تیم شان به عرش رفته اند اما فرودهای بد تراکتور در مقاطعی، به حدی تلخ بوده اند که طعم شیرینی های قبلی را از یاد برده اند. برای رساندن کامل منظور به اصطلاح رایجی که هوداران تراکتور در بین خودشان استفاده می کنند، نگاهی بیاندازید: "هوادار تراکتور بودن کار آسانی نیست!" مرور اتفاقاتی که در طول سال های اخیر برای تراکتور و هواداران تراکتور گذشته به خوبی مفهوم این جمله را می رساند. گویا هواداران تراکتور همواره باید تا دقیقه نود، ناخن هایشان را بجوند و قرص اعصاب بخورند. کسب سهمیه در لیگ نوزدهم، هدف پایانی تراکتوری ها بود که در پایان فصل، به گونه ای رقم خورد که نه می توان گفت قطعی شد و نه می توان گفت قطعی نشد! حضور سه تیم استقلال، پرسپولیس و تراکتور در مرحله نیمه نهایی جام حذفی باعث شده است تا تراکتوری‌ها با قرار گیری در جایگاه چهارم جدول شانس بسیار بالایی برای کسب سهمیه آسیایی داشته باشند؛ قهرمانی استقلال یا پرسپولیس آن‌ها را به مرحله پلی‌آف لیگ قهرمانان آسیا می‌رساند و قهرمانی خود نیز می‌تواند سهمیه مستقیم فصل آتی لیگ قهرمانان آسیا را به ارمغان آورد. نیمه خالی لیوان در این معادله، قهرمانی نفت مسجد سلیمان است که خیلی بعید به نظر می رسد اما غیرممکن نیست!

سعید عبدی