زمان تغییرات بزرگ در اتلتیکو؛ خداحافظ ال چولو

به گزارش "ورزش سه"، به نقل از مارکا، هیچکس را نمی توان در تاریخ باشگاه اتلتیکو پیدا کرد که به اندازه دیه گو سیمئونه به آن خدمت کرده باشد. سیمئونه تیمی را تحویل گرفت که در میانه های لالیگا دست و پا می زد و در بهترین حالت، سهمیه لیگ اروپا را کسب می کرد اما او در 9 سال اخیر توانسته حضور در لیگ قهرمانان را برای اتلتیکو به اتفاقی عادی تبدیل کند.

تیمی که نه صرف حضور که برای قهرمانی در این جام می جنگد. قطعا هیچکس مثل سیمئونه متناسب با فلسفه باشگاه اتلتیکو مادرید نیست اما زندگی قانون خودش را دارد و برای هر چیزی یک پایانی است.

بارسای یوهان کرویف تمام شد، میلان ساکی، منچستر الکس فرگوسن و رئال دل بوسکه نیز و حالا به نظر می رسد که اتلتیکوی دیه گو سیمئونه هم به پایان خودش رسیده باشد.

بازی برابر لایپزیش پایانی منصفانه برای فصلی ناامیدکننده بود. اتلتیکو روحش را از دست داده بود و از مدت ها پیش مثل خودش بازی نمی کرد. تیمی که همه رقبا در اروپا را می ترساند، در بسیاری از بازی های اخیر بهترین بازیکنش کسی نبود جز دروازه بانش یان اوبلاک.

احتمالا شکست از لایپزیش تاریک ترین شب تاریخ مربیگری سیمئونه به عنوان مربی اتلتیکو بود. اتلتیکو از دقیقه یک تا پایان بازی تحت تاثیر بازی حریف کم نام و نشان تر قرار داشت و سیمئونه در چنین شرایطی ستاره گران قیمت و مستعد ترین بازیکنش ژوائو فلیکس را روی نیمکت نگاه داشته بود.

سیمئونه نشان داد که از شکست سال گذشته در تورین برابر یوونتوس درس های لازم را نگرفته و امسال هم طبق عادت، در اروپا اتلتیکو را همچون تیمی کوچک روانه میادین کرد.

این روند باید تغییر کند و زمان آزمودن اندیشه هایی دیگر است. کاپیتان کشتی اتلتیکو باید عوض شود و البته با آرزوی افتخار ابدی برای دیه گو سیمئونه.