همه چیز طبق پیش بینی ناگلزمان پیش رفت
بچههای قلدر سیمئونه را تا میشد کتک زدند!
خطای پرتعداد؛ این چیزی بود که بینندگان تلویزیونی از انجامش توسط بازیکنان لایپزیش متعجب شدند.
به گزارش "ورزش سه"، در حالی که همه انتظار داشتند که اتلتیکو مادرید مثل همیشه دست بالا را در انجام بازی های فیزیکی و کتک زدن بازیکنان حریف داشته باشد، این «آر بی لایپزیش» بود که با انجام یک بازی متهورانه مقابل حریف اسپانیایی به دور بعد صعود کرد.
چیزی که از ابتدای بازی به نظر میرسید، این بود که بازیکنان لایپزیش خود را برای انجام یک مبارزه پایاپای و خشن آماده کرده بودند و هرچه زمان مسابقه جلوتر رفت، پس از خطاهای بازیکنان حریف در نهایت این لایپزیش بود که با قلدری برتری فیزیکی را از آن خود کرد. اتفاقی که باعث شد، اتلتیکوی سیمئونه برخلاف همیشه نتواند از چیزی که به آن شهره است، استفاده کند. همان چیزی که در دنیای فوتبال آن را هنر سیاه نامگذاری کردهاند.
در این زمینه کار تا جایی پیش رفت که لایپزیش در نیمه اول 11 خطا انجام داد و اتلتیکو تنها دو خطا را ثبت کرد که البته این آمار در نیمه دوم از سوی اتلتیکو بیشتر شد اما در نهایت لایپزیشی ها دو برابر حریف متوسل به خطا شدند تا حرف های پیش از مسابقه یولین ناگلزمان سرمربی جوان و 33 ساله لایپزیش تبدیل به تم اصلی این مسابقه شود.
ناگلزمان در گفتگویی پیش از مسابقه با اشاره به سبک بازی حریف تاکید کرده بود، آن ها باید طوری نمایش بدهند که اسیر جوسازی های مکرر و خشونت بازیکنان حریف نشود. پس تیم آلمانی با بازیکنان خوش قد و بالا و فیزیکی اش، مثل یک بوکسور با روحیه به زمین آمد و در شرایطی که شاید انتظار داشت مشت های بیشتری از حریف دریافت کند و به تحمل این درد بپردازد، در نهایت خود تبدیل به کسی شد که ضربات بیشتر را به گونه ها و چانه حریف بزند.
او گفته بود لایپزیش نباید کنترل اعصابش را برابر تیمی که بازی در وقفههای ایجاد شده را دوست دارد از دست بدهد و باید مراقب باشد که در نیمه تاریکتر بازی دیهگو سیمئونه نقش قربانی را ایفا نکند.این موضوع درباره خود ناگلزمان هم نیز صدق کرد و سیمئونه نتوانست با حرکاتش تمرکز او را به هم بریزد یا با استفاده از کلمات عجیبی که او به صورت معمول از آنها استفاده میکند باعث حواس پرتی رقیب جوانش شود.
این حرف های جالب ناگلزمان پیش از مسابقه در توصیف سبک کاری دیگو سیمئونه و سبک بازی تیم اتلتیکوست:
* تیمهایی در بوندسلیگا هستند که دفاعی بازی میکنند اما فکر نمیکنم تیمهای زیادی باشند که در عمق دفاع تا این حد تهاجمی (aggressive) و در عین حال هجومی بازی کنند. اغلب تیمها در دفاع به بستن فضاها علاقه دارند اما سبکی که اتلتیکو در آن بار دیگر در عقب زمین و در حالی که شما از آنها عبور کردهاید، به چالشتان میکشد بسیار خاص است.
*بازیکنان اتلتیکو در جای جای زمین حضور دارند، گاهی دوست دارند وقتی توپ از منطقه دور شد، نیز ضربهای به شما بزنند. آنها بازیکنان حرفهای سختکوشی هستند که میخواهند به هر طریق ممکن پیروز باشند. این ا باعث میشود که همیشه روی لبه تیغ تحریک و ایجاد عصبانیت حرکت کنند. آنها این کار را آگاهانه و به خوبی انجام میدهند. از این نظر آنها تیم اول اروپا هستند. ما باید از نظر روانی برای این موضوع آماده باشیم. ما باید پاسخ رفتارشان را بدهیم اما نباید مسیر و بازی را دنبال کنیم که آنها میخواهند.
* تمام تلاشم را میکنم که زیاد توجه نکنم. فریادهای زیادی برای کارتهای زرد، خطاها و پنالتیها زده خواهد شد. همه این کارها عمدی است و بدون قصد و غرض نیست. او مربی بسیار باتجربه و باهوشی است. میداند چه کار میکند و میداند چطور این کار را انجام دهد.ولی ما نباید وارد تمام این بازیها شویم.