اشتباهات مرگ بار واران و پرسینگ کُشنده پپ!

به گزارش "ورزش سه"، نباید فراموش کرد که وقتی رئال مادرید در بازی رفت و در خانه خود، تن به شکست مقابل سیتیزن ها داد، قطعا شانس چندانی برای جبران شکست در ورزشگاه اتحاد نداشت. بدین ترتیب، قهرمانی در لالیگا، تنها دستاورد زین الدین زیدان در فصل 20-2019 باقی ماند که البته به زعم بسیاری از هواداران مادریدی، دستاوردی بسیار بزرگ است. اگر بخواهیم مهم ترین دلایل شکست رئال مادرید را مقابل شاگردهای پپ گواردیولا نام ببریم، شاید 7 دلیل را بتوان پُر رنگ تر از سایر موارد دانست:

1-  فاصله طولانی سه هفته ای بین پایان مسابقات لالیگا تا برگزاری بازی مقابل منچستر سیتی باعث شد تا شاگردهای زیدان بدون انجام بازی تدارکاتی و عدم آمادگی صد در صد برای شرایط مسابقه، پا به میدان گذاشته و تن به شکست مقابل سیتیزن ها بدهند. البته در این مورد، شرایط هر دو تیم کم و بیش مشابه بود ولی بین آخرین منچستر سیتی در لیگ برتر تا این بازی، فاصله دو هفته ای وجود داشت. به هر حال گواردیولا توانست در این مدت، آمادگی تیمش را حفظ کند در حالی که یاران زیدان از طراوت همیشگی برخوردار نبودند.

2-  برخی معتقدند که نتایج متفاوت این دو تیم در لیگ های داخلی، باعث شده بود تا از انگیزه های کاملا متفاوتی در این بازی برخوردار باشند. منچستر سیتی که با گواردیولا به طرز تحقیر آمیزی از رقابت قهرمانی لیگ برتر جا ماند و قافیه را به شکل عجیبی به لیورپول باخت، انگیزه فراوانی داشت تا آن ناکامی بزرگ را در لیگ قهرمانان اروپا جبران کند. علاوه بر این، برای مدیران و هواداران باشگاه منچستر سیتی، پس از یک دهه موفق در فوتبال انگلستان و کسب جام های متعدد، هیچ چیز مهم تر از قهرمانی در اروپا نیست و دلیل استخدام گواردیولا نیز کسب همین عنوان می باشد. بنا بر این، سیتیزن ها انگیزه مضاعفی برای مسابقات لیگ قهرمانان اروپا دارند در حالی که رئال مادرید طی دهه اخیر، چندین بار فاتح لیگ قهرمانان شد و شرایط انگیزشی متفاوتی نسبت به منچستر سیتی داشت. مادریدی ها طی چند فصل پیاپی در لالیگا، قافیه را به بارسلونا باخته بودند ولی امسال با قهرمانی در لالیگا، عملا هواداران و بازیکن های این تیم اشباع شده و با توجه به وضعیت فرسایشی فصل جاری، از انگیزه خاصی برای پیشروی در مسابقات اروپایی برخوردار نبودند.

3-  یکی از بزرگ ترین مشکلات زیدان برای این بازی، غیبت چند مهره کلیدی به ویژه در خط دفاعی تیمش بود. سرخیو راموس بدون تردید بهترین و آماده ترین بازیکن رئال مادرید در این فصل بود. بازیکنی که به اوج بلوغ فوتبالی خود رسیده و علاوه بر انجام وظایف دفاعی به نحو احسن، در امر گلزنی نیز عملکرد خارق العاده ای داشت و چه بسا اگر گل های راموس نبودند، قهرمانی مادریدی ها در لالیگا رقم نمی خورد. او به علت دریافت کارت قرمز در بازی رفت که در ماه فوریه (بهمن) برگزار شده بود، بد جور دست زیدان را در پوست گردو گذاشت. اگر بازی های لالیگا به ویژه آن 10 برد پیاپی رئال مادرید پس از تعطیلات کرونایی را دنبال کرده باشید، از نقش برجسته راموس در مسیر قهرمانی «لوس بلانکوس» به خوبی آگاه هستید.

4-  دو اشتباه مرگ بار و دور از ذهن رافائل واران مدافع فرانسوی رئال مادرید، به معنای دو گل برای منچستر سیتی بود تا یاران گواردیولا راحت تر از حد تصور، حریف پر افتخار خود را حذف کنند. از مدافع با تجربه ای مثل واران که سابقه قهرمانی در جام جهانی و لیگ قهرمانان اروپا را دارد، بسیار بعید بود که دو اشتباه کودکانه و آماتوری را در یک بازی حساس و سرنوشت ساز مرتکب شود و از شانس بد او، هر دو اشتباه نیز منجر به گلزنی سیتیزن ها شد. همه کارشناس ها و هواداران در رسانه های اجتماعی، نوک تیز انتقادات خود را به سوی واران گرفتند و او را مقصر اصلی این شکست تلخ نامیدند اما نباید از این حقیقت غافل شد که کُل تیم نیز از طراوت و نیرومندی همیشگی برخوردار نبود. علاه بر این، مشکلات دفاعی رئال مادرید را نباید محدود به واران دانست زیرا این تیم به رغم قهرمانی در لالیگا، هنوز هم مشکلات اساسی در ساختار دفاعی اش دارد و این مسئله در اغلب بازی های این فصل، به وضوح قابل مشاهده بود. زیدان در این بازی، یک اشتباه بزرگ مرتکب شد و هیچ توجهی به فاکتور اساسی تجربه در خط دفاعش نکرد. او از ادر میلیتائو به عنوان زوج رافائل واران در قلب خط دفاعی استفاده کرد که عملکرد میلیتائو نیز جالب توجه نبود.

این مدافع 19 ساله برزیلی، هنوز تجربه زیادی برای این بازی نداشت و نباید همه تقصیرات را متوجه واران کرد. طی بازی های رئال مادرید پس از تعطیلات کرونایی، زیدان فقط یک بار از زوج واران- میلیتائو در ترکیب اصلی استفاده کرده بود که آن هم یک بازی نه چندان دشوار مقابل دپورتیوو آلاوز بود. شاید برخی از شما بگویید که زیدان چاره ای جز انتخاب این زوج برای این مسابقه نداشت که البته حرف نسبتا صحیحی است اما مسئله دیگر این است که زیدان به فاکتور تجربه در خط دفاعی برای چنین بازی بزرگی بی توجه بود. وقتی که رئال مادرید از تجربه راموس در خط دفاعی بی بهره است، قطعا باید از بازیکنان با تجربه ای مثل مارسلو یا ناچو فرناندز ولو در نقاط دیگر خط دفاعی استفاده می کرد تا تا بازیسازی و پاسکاری از عقب را انجام دهد اما زیدان در دفاع چپ نیز به جای این دو مدافع با تجربه، از فرلان مندی استفاده کرد. البته مندی فصل بسیار خوبی را پشت سر گذاشته و یکی از بهترین بازیکن های تیمش در مسیر قهرمانی لالیگا بود اما با توجه به جوانی و تجربه کم، نتوانست کارایی لازم را داشته باشد. در بازی های بزرگ، همیشه چاشنی تجربه بر جوانی ارجح است و وقتی که شما یک بازیکن با تجربه را در زمین ندارید، می بایست خلأ او را با بازیکن های با تجربه دیگر در سایر پُست ها جبران کنید. الیجا اسرائیل نویسنده روزنامه as معتقد است که همین فقدان تجربه و عدم بازیسازی از عقب و البته پرسینگ یاران سیتی باعث شد تا برتری عددی همیشگی رئال مادرید در میانه میدان نسبت به بازی های گذشته، از بین برود.

5-  علاوه بر همه مشکلات و اشتباهات درون تیمی رئال مادرید، نباید از پرسینگ ناب یاران پپ گواردیولا غافل شویم. هر چه قدر هم که از اشتباهات واران و خط دفاعی کم تجربه رئال مادرید بگوییم، باز هم نمی توان کیفیت بالا و برتری محسوس حریف را کتمان کرد. وقتی به دو صحنه گل منچستر سیتی دقت کنیم، در نگاه اول به دو اشتباه محرز واران پی می بریم اما باید این پرسش را نیز مطرح کرد که دلیل این دو اشتباه مرگ بار چه بود؟ پُر واضح است که پرسینگ شدید و از جلوی آبی های آسمانی باعث شد تا واران به اشتباه بیافتد. می توان این دو صحنه گل سیتی را در کلاس های درس پرسینگ نمایش داد و ساعت ها به بحث درباره آن نشست. گواردیولا به یاران خود آموزش داد که چگونه باید حلقه تنگ پرسینگ را تا یک سوم دفاعی و تا بیخ گوش دروازه بان حریف پیش ببرند طوری که تیبو کورتوا وقتی صاحب توپ می شد، از شدت پرس عملا دستپاچه می گردید و پاسکاری های ناشی از گیجی بین مدافعان و دروازه بان رئال مادرید، سرانجام منجر به دو اشتباه منجر به گل شد. در این جا بیش از پیش، یاران زیدان به تجربه امثال مارسلو نیاز داشتند اما او 90 دقیقه روی نیمکت نشست.

6-  محدود کردن مشکلات رئال مادرید به خط دفاعی و اشتباهات فردی، بی انصافی است زیرا این تیم در خط حمله نیز برش لازم را نداشت. آلفردو رلانیو سردبیر بخش ورزشی روزنامه اسپانیایی as معتقد است که رودریگو در خط حمله علی رغم ارسال یک پاس گل، فاقد جسارت لازم بود و هیچ چیز از ادن هازارد ندیدیم. رلانیو به وضعیت اسفبار ستاره بلژیکی سابق چلسی اشاره می کند که چگونه با اضافه وزن، وارد باشگاه رئال مادرید شد و سپس یک مصدومیت طولانی و آن گاه نا آمادگی طی دوران بازگشت از مصدومیت و به طور خلاصه، فصلی کابوس وار برای بازیکنی که روزگاری همه کاره استمفورد بریج بود. بد بین ترین هوادار مادریدی هم تصور نمی کرد که در کارنامه هازارد طی یک فصل طولانی، فقط یک گل زده به ثبت برسد! عملکرد افتضاح هازارد در بازی مقابل منچستر سیتی، تکمیل کننده نمایش فجیعش در طول این فصل بود.

سردبیر as معتقد است که پس از جدایی کریستیانو رونالدو، هرگز خط حمله رئال مادرید نتوانسته در بازی های بزرگ و تراز اول، توان هجومی لازم را داشته باشد و حتی اگر تعداد گل های کریم بنزما در این فصل دو برابر می شد، باز هم مشکلی را حل نمی کرد. هازارد تنها کسی است که می تواند در صورت آمادگی کافی، خلأ رونالدو را در خط حمله پُر کند اما او در این مسابقه، حتی به اندازه وینیسیوس جونیور نیز مؤثر نبود. آنتونیو رومرو خبرنگار روزنامه as نیز معتقد است نباید فقط به اشتباهات واران تمرکز کرد و از هازارد غافل شد زیرا هازارد در این بازی، حتی یک بار نیز در نبردهای تن به تن پیروز نشد و در اواخر بازی هم لنگ لنگان و خسته از زمین بیرون رفت. این خبرنگار نیز زیدان را به دلیل چینش اشتباه مورد انتقاد قرار داد و نیمکت نشینی وینیسیوس را اشتباه دانست زیرا وینیسیوس می توانست دردسرهای زیادی را برای خط دفاعی حریف ایجاد نماید.

7-   آریتز گابیلوندو خبرنگار روزنامه as نوشت که گواردیولا چه در بازی رفت و چه بازی برگشت مقابل رئال مادرید اثبات نمود که خودش را از نوع اختراع کرده است. وی شاخصه های بارز منچستر سیتی و گواردیولا در این بازی را استفاده از سبک بازیِ با فشار بالا، گردش توپ عالی، انجام بازی مستقیم تر و استفاده از پاس های بلند ادرسون به منظور بازیسازی از عقب و سرعت دادن به بازی دانست. حضور فرناندینیو در قلب خط دفاعی باعث شد تا رودری نتواند همه حفرات میانه زمین را برای سیتیزن ها پُر کند ولی زیدان از این نقطه ضعف شاگردهای گواردیولا بهره نبرد.

محمدرضا شعاعی