شهرخودرو - تراکتور؛ بدون گل شدنش دلیل داشت!

به گزارش ورزش سه، سال هاست که کارشناسان فوتبال معتقد هستند که دوران اتکا به تک ستاره ها پایان یافته و این مجموعه ای از عوامل هستند که دست به دست هم داده و موفقیت تیم ها را موجب می شوند. در درستی این ادعا هیچ شکی نیست اما نمی توان آن را وحی منزل دانست چرا که همواره ستاره های این رشته در جای جای دنیا و در زمان هایی غیرقابل پیش بینی، چنان جنون آمیز و یک تنه همه معادلات را به هم می زنند که حتی مدعیان ادعای فوق هم سکوت پیشه می کنند! فوتبال ایران نیز همواره به ستاره ها متکی بوده و بسیاری از گره های کور در بدترین موقعیت ها به دست تک ستاره ها باز شده است. 

تیم های شهرخودرو و تراکتور با وجود اینکه جزو تیم های شهرستانی به شمار می روند اما در ترکیب خود ستاره هایی دارند که در عرصه ملی و باشگاهی اسم و رسمی برای خود دست و پا کرده اند. در چنین شرایطی، هواداران دو تیم امیدوار بودند که با درخشش این ستاره ها، نتیجه بازی به سود تیم محبوب شان رقم بخورد اما در زمین بازی معادلات به گونه ای دیگر رقم خورد و ستاره های دو تیم فروغ چندانی نداشتند:

زوج ملی برای سهراب گل می زند؟
تا همین چند وقت پیش اگر یک تیم لیگ برتری در خط حمله خود زوج محمدرضا خلعتبری و محمد قاضی را در اختیار می داشت، کار حریفانش ساخته بود. این دو مهاجم کهنه کار که در سال های پایانی دوران بازی شان قرار دارند در فصل جاری نتوانستند به گونه ای که انتظار می رفت ظاهر شوند. محمد قاضی که نیم فصل پرماجرایی را در نساجی مازندران پشت سر گذاشته بود و به دلیل مشکلات مالی و بدهی این باشگاه به سازمان لیگ، نتوانسته بود کارت بازی خود را تا دیدارهای پایانی نیم فصل دریافت کند، در نهایت به شهرخودرو بازگشت و آخرین گلش مربوط به دوران حضورش در پیکان بود تا اینکه هفته گذشته موفق شد اولین گل خود در لیگ نوزدهم را به ثمر برساند. پس از این گل شهرخودرویی ها امیدوار بودند که قاضی بتواند با روحیه بالاتری مقابل تراکتور ظاهر شده و ضمن تکرار گلزنی هفته گذشته اش، زوج خود خلعتبری را را نیز در طلسم شکنی یاری کند. این اتفاق رخ نداد .البته شهرخودرو هنوز بازیهای حساسی در پیش دارد و سهراب روی تجربه این زوج ملی سابق حساب ویژه‌ای باز کرده است.

اشکان در جست و جوی مسعود!

یکی از نکات ویژه تراکتورِ پسا کرونا، به دور بودن دو ستاره این تیم از شرایط آرمانی است. مسعود شجاعی و اشکان دژاگه دو بازیکنی که امید زیادی به آنها می رود، در هفته های اخیر نشان داده اند که از مرز آمادگی فاصله زیادی دارند. در بازی شب گذشته مقابل شهرخودرو در حالی که شجاعی غایب بود، اشکان دژاگه در دقیقه 69 به جای رضا شکاری به میدان رفت. تعویض یک هافبک باتجربه با یک هافبک جوان این نوید را به تراکتوری ها داد که با بالا رفتن دوز تجربه در کارهای تیمی شاهد کاهش اشتباهات در خط میانی و ایجاد موقعیت های گل با ضریب اطمینان بالاتر خواهند بود اما در عمل این اتفاق را شاهد نبودیم، گویا اشکان در جست و جوی مسعود بود تا با او برای احیا شدن همقدم شود، اتفاقی که در بازی با استقلال به بدترین شکل ممکن رخ نداده بود! به هر ترتیب اشکان دژاگه که جزو معدود ستاره هایی است که میان همه اقشار محبوب است، در بازی مقابل شهرخودرو هم به مانند هفته های گذشته کم فروغ ظاهر شد و این در حالی است که هواداران فوتبال ایران همچنان امیدوار هستند که او را در روزهای طلایی اش در تیم ملی ببینند. 

تلاطم یک ستاره جوان؛ شاید تجویز اندکی آرامش کارساز باشد

برخلاف سه ستاره ای که تا اینجا در موردشان صحبت کرده ایم، ستاره چهارم، بازیکن جوانی است که هنوز راه زیادی برای رسیدن به جایگاه بازیکنانی چون دژاگه، خلعتبری و قاضی در پیش دارد. رضا شکاری، هافبک جوان تیم تراکتور که طی سال های اخیر همواره از او به عنوان یکی از استعدادهای ناب فوتبال ایران یاد می شد، در فصل جاری، با شرایط بدی به تراکتور پیوست و اتفاقاتی که در ادامه رخ داد او را یک نیم فصل از میادین دور کرد. حواشی زیاد و دوری از میادین باعث شد تا شکاری بازگشت موفقی به مستطیل سبز نداشته باشد. او تا این لحظه بازیکنی نبوده که تراکتوری ها انتظارش را داشتند و بابت این قضیه بیش از همه خودش در عذاب است. ساکت الهامی در بازی با شهرخودرو یک بار دیگر به شکاری اعتماد کرد و او را از ابتدا در ترکیب قرار داد اما جز چند حرکت انفرادی بی ثمر، چیز دیگری در 69 دقیقه حضور شکای در میدان از این بازیکن شاهد نبودیم. به نظر می رسد که در شرایط فعلی، آرامش، مهمترین نیاز ستاره جوان تراکتوری هاست که بتواند با بازسازی روانی خود، قابلیت های فنی که در ذات فوتبالش نهفته است را بار دیگر بروز دهد.

و با تشکر از سید و احسان

احسان حاج صفی از تراکتور و سید مهدی رحمتی از تراکتور را باید موفق ترین ستاره های شهرخودرو و تراکتور در بازی پنج شنبه شب بنامیم. این دو بازیکن به رغم اینکه خالق صحنه های خارق العاده ای نبودند اما تا حد زیادی بدون اشتباه ظاهر شدند و توانستند به گونه ای عمل کنند که هم تیمی هایشان در قامت ستاره به آنها اتکا کرده و به اصطلاح پشت شان از بابت حضور آنها گرم باشد.

البته ذکر این نکته در پایان خالی از لطف نیست که فوتبال ایران در حال ورود به مرحله ای جدید است و در این مرحله نیاز به ظهور ستاره های جدیدی داریم که بتوانند جای خالی ستاره های کهنه کاری را که به زودی بازنشسته خواهند شد را پر کنند. تک تک بازیکنانی که در این مطلب در موردشان صحبت کردیم گرچه به صورت مقطعی شاید آنی نبوده اند که باید بودند اما به اندازه ای در طول یک دهه اخیر درخشیده اند که حتی حضورشان در ترکیب نیز یک اتفاق شیرین و دلپذیر برای دوستداران فوتبال است.

سعید عبدی