من‌سیتی در اسید فرانسوی حل می‌شود؟

به گزارش "ورزش سه"، رقابت‌های لیگ برتر اسپانیا موسوم به لالیگا سانتاندر شب گذشته پس از 339 روز یا به عبارتی 11 ماه و 5 روز با قهرمانی رئال مادرید به اتمام رسید. این قهرمانی در حالی برای لوس بلانکوس رقم خورد که آن‌ها دیگر تحمل قهرمانی‌های متوالی دشمن قسم‌خورده اشان را در لالیگا دیگر نداشتند.

از ابتدای این فصل شاید از هر طرفدار رئال درخصوص مهم‌ترین هدف تیمشان سؤال می‌کردید به جوابی جز فتح جام نقره‌ای لالیگا نمی‌رسیدید، چراکه در طی این ده سال گذشته آن‌ها علی‌رغم آقایی در لیگ قهرمانان اروپا و کسب سه جام پشت سرهم در این رقابت‌ها همواره قافیه را در اسپانیا به مسی و یارانش می‌باختند و ادامه این روند می‌توانست غرورشان را جریحه‌دار کند.

زین‌الدین زیدان معمار قهرمانی‌های رئالِ عصر حاضر پس از مسجل شدن قهرمانی در فاصله یک هفته مانده تا پایان مسابقات در نشست خبری دیدار با ویارئال گفت: «این لذت‌بخش‌ترین قهرمانی‌ام با رئال است.

این جمله از زبان کسی گفته می‌شود که تا پیش از کسب این عنوان قهرمانی، شش جام به‌عنوان بازیکن با رئال به دست آورده و در مقام سرمربی، دو جام لالیگا، سه جام پیاپی لیگ قهرمانان اروپا، دو سوپر کاپ اسپانیا، دو سوپر جام اروپا و دو جام باشگاه‌های جهان را به موزه افتخارات باشگاه افزوده است. با این تعاریف حالا شاید بهتر بتوانیم اهمیت این جام را برای مجموعه این تیم و طرفدارانش درک کنیم.

در این مطلب قصد داریم به دلایل حضور دوباره زیدان و شرایط آن زمانِ باشگاه و همچنین عوامل تعیین‌کننده این تیم در مسیر قهرمانی بپردازیم.

موفقیت بدون رونالدو؛ مهم‌ترین چالش زیدان برای بازگشت مجدد

زیدان در حالی رئال مادرید را ترک کرد که در اولین تجربه جدی خودش به‌عنوان سرمربی توانسته بود طی 149 بازی این تیم را به هر آنچه می‌خواست برساند. او در شرایطی برای دومین بار هدایت رئال را پذیرفت که این تیم دو فصل کابوس وار را همراه با لوپتگی و سولاری پشت سر گذاشته بودند. درست مانند همان زمانی که سکان رهبری تیم محبوبش را از رافا بنیتز تحویل گرفته بود که اتفاقاً در هر دو نوبت رئال اوضاع آشفته‌ای را تجربه می‌کرد و همه‌چیز تحت تأثیر قهرمانی‌های بارسلونا بود.

باید به این موضوع اشاره‌کنیم که تفاوت بارز قبول رهبری رئال در این فصل با مرتبه قبلی، به عدم حضور کسی برمی‌گشت که طی دوران حضورش بالباس یکدست سفید رئال موفق شده بود 451 گل برای رئال به ثمر رسانده بود و بدون شک منتقدان زیزو بخش زیادی از موفقیت‌های او را به‌حساب این اعجوبه پرتغالی واریز می‌کردند و زیدان را فاقد توانایی‌های فنی لازم برای هدایت تیمی جز رئال می‌دانستند. البته شاید همین نکته بزرگ‌ترین انگیزه زیدان برای بازگشت مجدد به تیمی بود که پیش از این هر چه می‌خواست با آن‌ها به دست اورده بود و هر مقامی جز قهرمانی می‌توانست برایش یک شکست تلقی شود.

احیای بنزما برگ برنده زیدان برای قهرمانی در لالیگا

زیدان بدون آنکه بخواهد وقتش را با پرداختن به این مباحث حاشیه‌ای تلف کند و در مقام پاسخگویی به منتقدانش بربیاید امسال تیمش را بر پایه بازیکنانی بنا کرد که شاید پیش از این تصور می‌شد که دیگر عمر فوتبالشان به پایان رسیده است که شاید مهم‌ترین آن‌ها کریم بنزما بود. کریم در این فصل آنقدردرخشید که شب قهرمانی در ورزشگاه آلفردو دی استفانو فلورینتو پرز به خودش اجازه داد وی را لایق توپ طلا بداند. او در این فصل مافوق تصور حتی خودش ظاهر شد. بنزما که لذت فراموش‌نشدنی قهرمانی در جام جهانی را همراه با تیم ملی فرانسه ازدست‌داده بود تمام هم‌وغمش را معطوف به موفقیت همراه با تیم باشگاهی خودش کرد و بدون اغراق یکی از سه مهره تأثیرگذار این فصل رئال برای قهرمانی لالیگا محسوب می‌شود. این مهاجم الجزایری‌تبار در این فصل توانست 20 گل را برای رئال به ثمر برساند و این در حالی است که اگر پنالتی‌زن اول تیمش بود به‌راحتی می‌توانست عنوان ال پی چی چی (بهترین گل زن فصل) را پس از سه فصل حکومت لئو مسی به نام خودش ثبت کند اما او نیز مثل اکثر قریب به‌اتفاق طرفداران رئال در سراسر جهان به دنبال چشیدن طعم قهرمانی در اسپانیا همراه با رئال مادرید بود که قطعاً بدون حضور او این اتفاق نمی‌افتاد.

بنزما علاوه بر اینکه برترین گل زن رئال در این فصل به شمار می‌آید در عین ناباوری با ثبت 134 پاس گل عنوان برترین پاسور تاریخ رئال را به خودش اختصاص داد.

تصمیم بزرگ زیدان؛ وفاداری به نسلی که تکرار نخواهد شد

شاید هرکسی جای زیدان بود در بدو ورودش تصمیم می‌گرفت با توجه به ناکامی‌های زیاد باشگاه پس از قهرمانی در کیف، بازیکنان تیمش را به دلیل کسب قهرمانی‌های متوالی اشباع به نظر می‌رسند، تغییر دهد، اما او وفادار به نسلی ماند که شاید سال‌های سال دیگر مانندشان در این تیم یافت نشوند و زیدان دوباره به تک‌تک آن‌ها اعتماد کرد و جوابش را هم گرفت این شاید حیاتی‌ترین  تصمیم زیدان برای ادامه با نسلی بود که علی‌رغم تجربیات زیاد تا حدی بی‌انگیزه شده‌اند. البته ناگفته نماند که در خلال این فصل وی توانست ستاره‌هایی مثل فده والورده، وینیسیوس جونیور و رودریگو، را هم کم‌کم به ترکیب تیمش اضافه کند اما به اسکلت تیم دست نزد.

تاثیربارز کورتوا در قهرمانی رئال مادرید

زیزو برخلاف میل باطنی‌اش تنها دست روی مرد شماره یک تیم گذاشت و الحق که تیبو کورتوآ چه انتخاب درستی از آب درآمد، آن‌هم در شرایطی که در هفته‌های ابتدایی فصل همگان تصور کردند که از دست دادن ناواس برای رئال گران تمام‌شده است. چه کسی را می‌توانید بیاید که منکر تاثیرحضوردرخشان کورتوآ در کسب موفقیت رئال در اسپانیا شود؟ تیبو بازی به بازی بهتر شد و درنهایت توانست عنوان زامورا (بهترین گلر فصل) را از دروازه‌بان شاخصی مثل اوبلاک پس از 4 سال پس بگیرد. اوج درخشش کورتوآ و نقطه عطف بازی‌های این فصل او به این 11 بازی پایانی پسا کرونا برمی‌گردد که رئال با تکیه‌بر کلین شیت های پیاپی او آن‌قدر با یک گل از سد حریفان گذشت تا آنکه قهرمان شد. این دروازه‌بان 2 متری بلژیکی در 10 بازی پایانی فصل تنها 4 گل دریافت کرد تا ثابت کند رئال در خط دروازه باوجود بازی‌های به‌یادماندنی ناواس، احتیاج به گلری با وجهه بین‌المللی بیشترودرعین حال باتجربه بازی در بالاترین سطح دنیا را دارد.

کاسی، تونی، لوکیتا مثلثی برای تضمین موفقیت

از مثلث بی‌نظیر کاسمیرو، کروس، مودریچ واقعاً چه می‌توان گفت؟ انصافاً چه ایرادی بزرگی را می‌توانیم از این سه بازیکن تکرار نشدنی در ابعاد فنی و حتی اخلاقی گرفت؟ دست رئال مادرید طی دهه اخیر باوجوداین سه بازیکن باهوش در وسط زمین جورِ جورِ جور است. زیدان در این فصل با تکیه بر این سه هافبک مرکزی و آلترناتیو گران‌بهایی مثل فده والورده هر زمان که اراده می‌کرد نبض بازی را در اختیار می‌گرفت وبرتری اش را به حریف دیکته می‌کرد. و در این میان چقدر خامس رودریگز باید بدشانس باشد که زمان حضورش در این باشگاه مقارن با حضور این سه مهره کار بلد شده است. اینکه رئال با تکیه بر این سه بازیکن تا کجا می‌خواهد ادامه دهد شاید یکی از مهم‌ترین چالش‌های رئال در آینده به شمار بیاید. بدون شک این ترکیب سه‌نفره و نحوه جاگیری و نوع ارتباطشان در طول این چند سال پخته‌تر از هرزمانی شده است اما فراموش نکنیم که میانگین سن آن‌ها (کاسمیرو:28، کروس: 30، مودریچ: 34) حالا به عدد 30.6 رسیده است که در آینده باید دید رئال چگونه این چالش را حل خواهد کرد.

راموس فراتر از یک بازیکن یا کاپیتان

مانوئل سانچز را به یادمی آورید؟ همان فوتبالیست بی حاشیه‌ای که تمام عمر 13 سال فوتبالش را در رئال سپری کرد و 524 بار با پیراهن سفید این تیم به میدان رفت. رئال در سال 1998 پس از 32 سال ناکامی در اروپا با کاپیتانی او برای بار هفتم قهرمان اروپا شد تا طلسم بیش از سه دهه ناکامی با کاپیتانی او شکسته شود و این شاید بزرگ‌ترین انقلابی بود که با مدیریت لورنزو سانز فقید در آن سال به وجود آمد. او راهی را بدعت گذاشت که پس‌ازآن رئال 6 مرتبه دیگر در اروپا و جهان تاج‌گذاری کند. همان راهی که پس از او فرناندو هیه رو و رائول و کاسیاس به شایستگی آن را ادامه دادند آن را سینه‌به‌سینه به نفر دیگر منتقل کردند. این نفرات که به آن‌ها اشاره شد جایگاهشان با تمام ستارگان بزرگی که در طول این چند سال پا به سانتیاگو برنابئو گذاشتند تفاوت بارزی دارد. اول آنکه همه این بازیکنان کاپیتانی تیم ملی اسپانیا را هم تجربه کردند دوم آنکه هر سه نفر بیش از یک دهه با رئال به تمام افتخارات باشگاهی در اروپا و جهان دست یافتند و تبدیل به اسطوره و نمادی برای باشگاه شدند.

حالا یک اسطوره دیگر این بار با ابعادی شاید گسترده در قلب دفاع رئال بی‌دریغ می‌درخشد و تبدیل به نماد بی‌بدیل این باشگاه در تمام این چند سال شده است. سرخیو راموس گارسیا همان پسر اهل کاماسِ اسپانیا که بدون هیچ حرف‌وحدیثی زیدان پایه‌های قهرمانی‌اش را روی شانه او استوار کرد.

 درواقع برای اینکه درک بهتری از جایگاه فعلی او در رئال مادرید داشته باشیم کافی است به آخرین جملات زیدان پس از مسجل شدن قهرمانی برگردیم: «سرخیو راموس رهبر ما است و رئال مادرید را به‌پیش می‌برد. همه بازیکنان رئال مادرید، ویژگی‌های مثبت خودشان را دارند اما راموس کاپیتان و روح تیم است.»

سرجیو برای آنکه این فصل رئال برای 34 بار قهرمان اسپانیا شود به‌نوعی همه کارکرد و حتی شاید بتوان درخصوص او بگوییم او در این فصل کاپیتانی را در حق تیم محبوبش تمام کرد و یکی از ارکان اصلی رئال برای به دست آوردن صدر جدول در پایان فصل محسوب می‌شود. راموس علاوه بر رهبری تیم در فاز دفاعی در این فصل و ثبت برترین خط دفاعی با تنها 25 گل خورده در 38 بازی (6/0 گل در هر بازی) و با 11 گل زده علاوه بر کسب عنوان بهترین مدافع گل زن قرن 21 لالیگا در طول یک‌فصل، و با 100 گل زده بالاتر از رونالد کومان افسانه‌ای برترین مدافع گل زن تاریخ رقابت‌های باشگاه‌های اسپانیا را به نام خود ثبت کرد. شما دیگر از یک مدافع چه چیزی می‌خواهید؟

ایستگاه بعدی؛ منچستر و جدال مقابل گواردیولا

در کل می‌توان گفت که زیدان در این فصل در نبود ستاره‌ای به نام رونالدو به معنای واقعی کلمه توانست یک تیم بسازد. مؤید این مطلب گلزنی 21 بازیکن از جمع 23 بازیکنی است که در این فصل به میدان رفتند. به عبارتی به‌جز دو گلر رئال تنها براهیم دیاز نتوانست پایش را به گلزنی کند و این همان برنامه‌ای بود که زیدان از ابتدای فصل به دنبال اجرای آن بود. اگر به مصاحبه‌های زیدان پیش از شروع این فصل برگردیم می‌توان دریافت که این رکورد دست‌نیافتنی به دست نیامده است مگر با برنامه‌ریزی دقیق و مدون که توسط کادر فنی رئال طراحی‌شده بود.

با تمام این تفاصیل از امروز شاگردان زیدان پس از عبور از تونل قهرمانی و به سرانجام رساندن مهم‌ترین مأموریتشان در این فصل چاره‌ای این ندارد جز اینکه تمام انرژی و تمرکزشان را معطوف به دیدار مقابل منچسترسیتی در چهارچوب رقابت‌های لیک قهرمانان کنند که با توجه به شکست خانگی در دیدار رفت کار بسیار سختی مقابل شاگردان پپ گواردیولا دارند. او که از حالا مترصد است تا به سبک خودش انتقامش را به‌عنوان یک کاتالانی تعلیم‌یافته در مکتب بارسا از رئال مادرید بگیرد و طعم شیرینی قهرمانی در اسپانیا را به کام هواداران رئال تلخ کند. برای فرارسیدن آن روز باید 18 روز دیگر صبر کنیم.