رئال مادرید این فصل فقط یک ستاره داشت!

به گزارش "ورزش سه"، در نشست خبری پیش از دیدار مقابل ویارئال یک خبرنگار سوالی مهم از زیدان پرسید؛ آیا تو کمتر از موفقیت هایت مورد تمجید قرار نمی گیری؟ ستاره سالهای نه چندان دور رئال مادرید و سرمربی افسانه ای اما بهترین پاسخ ممکن را داد؛ "اگر بگویند سرمربی بزرگی نیستی، دلخور نمی شوم. این حرف ها آنچه من واقعا هستم را تغییر نمی دهد."

وقتی پنج سال قبل تیم درمانده رافا بنیتس را در دست گرفت و در پایان همان فصل موفق به فتح لیگ قهرمانان شد، بسیاری این موفقیت بزرگ را به قرعه خوب رئال مادرید و برخورد با تیم هایی چون رم، ولفسبورگ، منچسترسیتی و در نهایت اتلتیکومادرید و عدم تقابل با قدرت های سنتی در لیگ قهرمانان معطوف دانستند.

فصل بعد رئال مادرید موفق به فتح لالیگا و لیگ قهرمانان نیز شد و منتقدانش جادوی کریستیانو رونالدو در مراحل حذفی یو سی ال را دلیل توفیق زیزو خطاب کردند. در فصل سوم نیز باز هم قهرمانی رئال مادرید تحت تاثیر ناکامی در لالیگا قرار گرفت و رونالدو به قدری درخشان ظاهر می شد که شاید زیدان کمتر از آنچه لایقش بود مورد تمجید قرار می گرفت.

اما قمار بزرگ سرمربی فرانسوی، پذیرفتن هدایت رئال مادرید برای دومین مرتبه بود. تیم مستاصل و شکست خورده تحت هدایت بازنده هایی چون خولن لوپتگی و سانتیاگو سولاری در بدترین موقعیت ممکن قرار داشت و خلق و خوی برنده شدن به نظر می رسد دیگر جایی در رختکن این تیم ندارد.

شروع زیدان در روزهای تیره اواخر فصل بدتر از انتظار پیش رفت و حتی شایعاتی در مورد احتمال جدایی این سرمربی فرانسوی در تابستان قبل نیز شنیده شد. شکست عجیب و تحقیرآمیز 3-7 مقابل اتلتیکومادرید در تابستان انتقادات از زیدان را به اوج رساند و حالا منتقدانش رساتر از همیشه تاکید داشتند موفقیت های اولین دوره حضور او نیز مدیون جادوی سی آر سون بوده است.

فصل برای رئال مادرید چندان خوب آغاز نشد و این تیم در دو بازی اول لیگ قهرمانان تنها یک امتیاز گرفت. صعود به عنوان تیم دوم بعد از پاری سن ژرمن حتی بسیاری از هواداران سرمربی فرانسوی را نیز نسبت به او ناامید کرده بود، اما زیدان امشب یک بار دیگر ثابت کرد در دنیای مربیگری نیز می تواند به اندازه حضور در مستطیل سبز درخشان باشد.

در دو دوره حضور زیدان دیگر لغت "کهکشانی ها" چندان برازنده رئال مادرید نیست. این تیم به جز ادن هازارد در این سالها ستاره چناان نامداری جذب نکرده و ستاره بلژیکی نیز بیشتر مقاطع این فصل از جمله دو ال کلاسیکو برابر بارسلونا را از دست داد.

شاید دیگر خواندن عباراتی مبنی بر اینکه زیدان سرمربی تاکتیکی نیست و تنها قادر به مدیریت رختکن و ستاره های بزرگ است، برای تیمی که تا اینجا حتی یک ترکیب مشابه نیز نداشته و از بیشترین تغییر سیستم در بین تمام تیم های بزرگ اروپایی بهره برده خنده دار باشد.

رئال مادرید با زیزو به خوبی از دوران "پسا رونالدو" عبور کرد. سرخیو راموس یک رهبر واقعی ست، کریم بنزما یکی از زهردارترین مهاجمان اروپا شده و وینیسیوس حتی تعیین کننده نتیجه ال کلاسیکو شده است. تعویض های زیدان فوق العاده اند، به قدری که ماریانو دیاز که در این فصل معمولا نیمکت نشین و حتی سکونشین بود، در ال کلاسیکو به زیبایی گل سرنوشت سازی برابر بارسلونا به ثمر می رساند.

آمار تردیدی در مورد توانایی های زیدان بر جای نمی گذارند. او هر 19 بازی روی نیمکت رئال مادرید موفق به فتح یک جام شده و بعد از تقریبا پنج سال تبدیل به دومین سرمربی پرافتخار موفق ترین تیم تاریخ فوتبال اروپا شده است. زیر نظر او، برنابئو تبدیل به جهنم شود و رئال مادرید در طول فصل حتی یک بار هم در لالیگا در استادیوم خانگی شکست نمی خورد. انگار یک تنه قهرمان کردن تخصص زیدان است، کاری که شاید لیونل مسی و کریستیانو رونالدو نیز نمی توانند. او در گذشته نیز فرانسه را دو بار به فینال جام جهانی رساند و حالا در عرصه مربیگری هم نشان داده مهم ترین نقش باید همیشه متعلق به زیزو باشد.

ویترین افتخارات رئال مادرید مملو از جام های رنگارنگ است و شاید نام زیدان چه به عنوان بازیکن و چه سرمربی در این تالار به شدت خودنمایی می کند. دیگر بدبین ترین منتقد زیدان نیز شاید در مقابل این آمار درخشان حرفی برای گفتن نداشته باشد و همین حالا نیز می توان نام او را در بین بهترین سرمربیان قلمداد کرد.

رئال مادرید این فصل تیمی کم ستاره بود، هر چقدر هم به درست بارسلونا را متفاوت از فصول قبل بدانیم، نمی توان شایستگی های تیمی را زیر سوال برد که بر خلاف شاید یک دهه اخیر، نه با تکیه بر درخشش لیونل مسی و کریستیانو رونالدو، بلکه با جادوی تاکتیکی مرد روی نیمکت به قهرمانی دست یافت.

در طول تاریخ توصیفات فوق العاده ای در مورد زیدان نقل شده است، اما شاید یکی از بهتزین های آن مربوط به فرانتس بکن بائر، اسطوره شهیر فوتبال آلمان باشد؛ "وقتی زیدان به زمین می آید، 10 بازیکن نیز به طور ناگهانی در کنار او نمایش بهتری ارائه می دهند. زیدان به سادگی نمایشی جادویی داشته، بیش از حد خوب بوده و انگار از سیاره دیگری آمده است. هم تیمی های زیدان در زمان حضور او در میدان تلاش می کنند مانند او باشند."

با کمی تغییر شاید این پاراگراف در عرصه مربیگری هم به زیزو قابل تعمیم باشد. وقتی زیدان روی نیمکت رئال مادرید است، انگار همه بازیکنان احساس مسئولیت می کنند نمایش بهتری ارائه دهند، اینگونه ستاره های افت کرده ای مانند لوکا مودریچ، ایسکو و مارسلو تبدیل به ارکان سی و چهارمین قهرمانی رئال مادرید در لالیگا می شوند.

آریا فاطمی مقدم