حاشیههای پنالتی دربی بعد از دوسال
رحمتی در سیرجان یقه منشا را گرفت!
سنگربان باتجربه شهر خودرو شب خوبی را در سیرجان گذراند و مهاجمان پرتلاش گل گهر را در امر گلزنی ناکام گذاشت.
به گزارش "ورزش سه" احتمالا کمتر کسی از اهالی فوتبال به ویژه هواداران سرخابی پایتخت، اتفاقاتی حدوداً 15 ماه قبل در دربی 89 را فراموش کرده است؛ دربی که پرسپولیسیها با تک گل احمد نوراللهی بردند اما مهمتر از گل احمد نور، پنالتی ای بود که استقلال توسط فرشید اسماعیلی از دست داد. پنالتیای که شاید بتوان گفت قصه جدایی دوباره رحمتی از استقلال از همان ماجراهای بعد از ضربه اسماعیلی کلید خورد و شاید سکوت رحمتی باعث شد تا کاملا مشخص نشود که در 10 فروردین 98، دقیقا چه اتفاقاتی در استقلال رخ داد.
اما به جز رحمتی و اسماعیلی، پازل پنالتی پرحاشیه استقلال ضلع سومی هم داشت و آنهم گادوین منشا بود؛ بازیکنی که مهدی رحمتی از دروازه خودی تا جلوی دروازه بیرانوند جلو آمد تا او را از زدن پنالتی به تیم سابقش منصرف کند. رفتار کاپیتان استقلال، از سوی برخی اینگونه تعبیر شد که او میخواسته تا فرشید اسماعیلی پنالتی را بزند و عدهای دیگر این گفتمان دستوری رحمتی را فرمانی از سوی کادرفنی میدانستند .منشا بعدها درباره این ماجرا گفت: وقتی من توپ را برداشتم و از پاتوسی گرفتم، او به تصمیم من احترام گذاشت، چون می دانست که من بهتر از او پنالتی می زنم. پاتوسی منطقه را ترک کرد ولی بعد مهدی رحمتی از دروازه بیرون آمد و گفت نه. گفت باید پنالتی را به آن فرد (فرشید اسماعیلی) بدهم،من هم چارهای نداشتم و توپ را رها کردم.
هر چه بود شب گذشته معلوم شد انگار هنوز اختلافات قدیمی میان دو بازیکن استقلال برطرف نشده است؛ رحمتی اینبار در لباس شهر خودرو و منشا در لباس گل گهر به میدان آمده بودند. ستاره آفریقایی گل گهر دو فرصت عالی گلزنی را داشت اما نتوانست دروازه رحمتی را باز کند و این گل نزدن او باعث شد تا جلالی رو به تعویض منشا آورد.
گادوین که انگار چندان راضی هم نبود و البته از موقعیتهایی هم که خراب کرده بود، شاکی بود عصبانی روی نیمکت نشست؛ رحمتی هم در پایان بازی به صورت متلک و با صدای بلند خطاب به منشا چند باری گفت «خسته نباشی منشا» تا عصبانیت او را دوچندان کند و البته به همبازی سابق خود چیزهایی را یادآوری کند. البته منشا هم که از اتفاقات بازی عصبانی بود هیچ جوابی به رحمتی نداد و فقط به روبهرو خیره مانده بود.