وقتی کرانچار زیر بار توصیه سیدجلال و بنگر نرفت!

به گزارش "ورزش سه"، روز گذشته سالروز هت تریک سپاهانی‌ها در فوتبال ایران محسوب می‌شد. تیمی که در میانه فصل زلاتکو کرانچار را به عنوان سرمربی و علیرضا مرزبان را بعنوان مربی روی نیمکت خود داشت و در نهایت به قهرمانی لیگ یازدهم دست یافت. مرزبان که قبل از آن با پرسپولیس قهرمانی دلچسب و لحظه آخری را جشن گرفته بود، اینبار هم در آستانه هدایت مونته نگرو و تقابل با سوییس مسیرش را به سمت ایران تغییر داد تا یک قاب قهرمانی دیگر را در کارنامه خود ثبت کند.

آقای مرزبان درباره قهرمانی لیگ یازدهم با سپاهان صحبت می‌کنید. تیمی که در اواسط فصل با کرانچار به آن اضافه شده بودید.

ما با کرانچار در تیم ملی مونته نگرو بودیم و بعد از اینکه نتایج خوبی را گرفته بودیم تصمیم گرفته شد تا کرانچار برکنار شود و درخواست فدراسیون فوتبال مونته نگرو در آن زمان اما این بود که به کارم ادامه بدهم. چون بازی نزدیکی با سوئیس داشتیم فقط قول دادم که برای آن بازی باشم و بعد از آن همکاری را تمام کنیم. حدود یک هفته بیشتر طول نکشیده بود که کرانچار به من زنگ زد و گفت اگر مایل هستی به سپاهان برویم. من خیلی زود جدول و شرایط و بازیکنان را دیدم و به او گفتم که با این تیم می‌توانیم در ایران قهرمان شویم. همان زمان این حس وجود داشت که فاصله بسیاری با صدر جدول داشتیم. کرانچار می‌گفت که کار سختی خواهیم داشت تا بخواهیم تیم را بالا ببریم. همینطور سپاهان مشکلات داخلی زیادی داشت.  وقتی که کار را آغاز کردیم مسئله مثبتی بود چون تیم سپاهان در آن زمان بازیکنان بزرگی داشت؛ بازیکنانی که شخصیت خیلی خوبی داشتند و در تمام پست‌ها بازیکن لایق و خوب داشت. البته به خاطر اختلافات درونی تیم آنها خوب نتیجه نگرفته بودند و ما در واقع توانستیم نتیجه بگیریم. تیم از نظر روحی و روانی بازسازی شد و خوشحالم که آن قهرمانی را به اصفهان بردیم.

سپاهان بازیکنان ستاره زیادی داشت. بازیکنانی که موفق شده بودند سرمربی قبلی خود را برکنار کنند. نگران این موضوع نبودید تا مشکلی هم برای شما پیش بیاید؟

همیشه اینطور است که رختکن تیم‌ها قوی است. مهم این است که شما فضای خیلی خوبی را در رختکن داشته باشید و بر اساس فلسفه شماست که یک تیم می‌تواند خوب حرکت کند. این مسئله خیلی اهمیت دارد چون بحث نشان دادن اهداف بزرگ و کار کردن روی مسائل کوچک در دنیای فوتبال قابل توجه است. یکی از واقعیاتی که باید بگویم این است که بازیکنان تیم از امتیازاتی که کسب کرده بودند ناراضی بودند ولی ما توانستیم در نیم فصل هم بازیکن جذب کنیم. ما برونو سزار را که اضافه کردیم او توانست یک مقدار مشکلات خط حمله تیم ما را بهبود بدهد و یک مهره خوبی به تیم اضافه کرده بودیم.

البته در اواسط فصل فرصت بدنسازی خوبی نصیب شما شد و به نظر می‌رسد تاثیر زیادی در عملکرد کلی تیم داشت.

بازیکنان بعد از تست‌هایی که ما انجام دادیم مشخص شد از نظر بدنی به ایده آل نزدیک نیستند. ما به همین دلیل فشار را بیشتر کردیم و تمرینات فوق سختی را انجام دادیم که حتی چند بازیکن بعد از یک شب به اتاق من آمدند و گفتند که تمرینات سخت است و بدن درد دارند. من به آنها گفتم که اگر قهرمانی می‌خواهند و از آن شرایط جدا شوند راهی ندارد مگر اینکه صدای استخوان‌های بدن‌شان را بشنوند. خیلی خوشحالم که بازیکنان در همان جلسه هم قبول کردند که باید بیشتر تلاش کنیم. نقش لیدرهای تیم به عنوان بازیکنان باتجربه خیلی مهم بود و هم از نظر بدنی، روانشناسی و سیستم بازی با ما هماهنگ بودند. روی این معیارها کار کردیم و همین بازیکنان بی نهایت خوب کار کردند و قهرمانی را هم خیلی زود ما می‌توانستیم بگیریم.

استقلال آن فصل خیلی شرایط خوبی داشت، چطور شد که آنها را پشت سر گذاشتید؟

ما معیارهایی که داشتیم را هیچ زمان تغییر ندادیم. فلسفه کاری‌مان را حتی وقتی به بن بست می‌خوردیم هم اعتقاد داشتیم و ادامه می‌دادیم. هیچ موقع اینطور نگاه نمی‌کردیم که رقبا چه نتایجی می‌گرفتند. همیشه ایستگاه بعدی ما نقش تعیین کننده‌ای داشت و زمانی که ما یک بازی حساسی با فولاد خوزستان داشتیم در اهواز با شرایط فوق العاده سنگین برنده شدیم. وقتی آنجا سه امتیاز را گرفتیم به این نتیجه رسیدیم که دیگر کار تمام است. بعد از آن هم همینطور بود و امتیازاتی که ما داشتیم به صورتی بود که دیگر هیچ تیمی نمی‌توانست به ما ضربه بزند.

به خاطر دارید که در کدام بازی از استقلال پیشی گرفتید؟

فکر می‌کنم تا همان لحظه با هم برابر بودیم و اگر اشتباه نکنم چهار بازی مانده به پایان فصل بود که اختلافمان چهار امتیاز شد و این به ما کمک فوق العاده ای کرد. وقتی شما هفته‌ها برای رسیدن به صدر جدول تلاش می‌کنید، بعد از رسیدن به صدر دیگر نمی‌خواهید اجازه بدهید که تیمی به شما آسیب بزند. این مساله را بازیکنان ما بسیار خوب فهمیدند و یک بار دیگر تاکید کنم که نقش کادرفنی و مدیریت آنجا درست است که قوی بود اما باید بگویم که همبستگی بازیکنان نقش بزرگتری را بازی کرد.

قبل از اینکه به بازی رشت بروید، استقلال در دربی با پرسپولیس بازی داشت و ایمون زاید پرسپولیس را به سه امتیاز رساند.

باید به جرات بگویم فاکتورهای بین المللی که در فوتبال وجود دارد فاکتورهای خاصی است؛ اگر این مسائل رعایت شود شما مطمئنا نتایج مثبتی می‌گیرید و یکی از مهم‌ترین آنها در واقع حمایتی است که در رختکن تیم اتفاق می‌افتد. رختکن بازیکنان باید اعتقاد قلبی به فلسفه کادرفنی تیم داشته باشد؛ وقتی این همبستگی باشد شما همیشه می‌توانید اگر اشتباهی هم انجام بدهید به سادگی آن را حل کنید. یادم نمی‌رود در بازی فولاد،‌ ما در نیمه دوم حسن اشجاری را خیلی زود از دست دادیم، بازی یک بر یک بود و فولاد هم فشار زیادی را روی دروازه ما ایجاد کرده بود؛ هر لحظه امکان داشت که ما گل دوم را دریافت کنیم. در یک صحنه بازیکن ما مصدوم شده بود و دیدم که سیدجلال حسینی و محسن بنگر از آن عقب آمدند و خیلی هم عصبانی بودند؛ به جواهیر سوکای معترض بودند و به او می‌گفتند که چرا نمی‌دوی؟ سوکای خودش دائما معترض بود که می‌خواهد تعویض شود و می‌گفت چون دمای هوا بالاست نمی‌تواند بازی کند، فقط در زمین ایستاده بود.

شما زیر بار حرف بازیکنان نرفتید؟

10 نفره بودیم و وضعیت خیلی سخت بود. در همان لحظه به بازیکنان خط دفاعی گفتم شما نتیجه را نگه دارید، من به شما قول می‌دهم که سوکای گل بعدی را می‌زند. تنها بازیکنی که این سرعت را داشت که از خط دفاعی حریف بگذرد فقط سوکای بود. روی نیمکت هم بازیکنی نداشتیم که بخواهد آلترناتیو مطمئنی باشد و گفتم که تعویض نمی‌کنم. قرار شد نتیجه را نگه دارند تا سوکای گل بزند و در واقع همینطور هم شد. سوکای که 80 دقیقه فقط در زمین راه می‌رفت یک توپ به او رسید و گل زد؛ بعد از بازی 100 درصد مطمئن شدم که قهرمان شدیم و همه چیز تمام شده است. آن زمان هم باید بگویم که آقای رحیمی نقش مثبتی داشتند و مسائل درون تیمی را خیلی خوب با هم حل می‌کردیم؛ همان زمان ایشان زمین تمرین جدید را ایجاد کردند و شرایط خوبی را برای سپاهان درست کرده بود. به هیچ وجه مشکل مالی و تشکیلاتی نداشتیم. با توجه به اینکه در لیگ قهرمانان آسیا هم بودیم حتی در پروازهای خارجی مشکل نداشتیم و مدیریت خیلی قوی داشتیم.

دو فریم خاطره انگیز با جام قهرمانی دارید؛ یکی در سپاهان و دیگری در پرسپولیس. کدام یک جذاب‌تر است؟

هر قهرمانی یک طعم خاصی را دارد. این مساله یک مقدار خاص است. بدون اینکه بخواهم تعصب به چیزی نشان بدهم اینطور است که وقتی قهرمان می‌شوید این احساس را دارید که می‌توانید تمام دنیا را بغل کنید و آسمان‌ها را هم می‌توانید در آغوش بگیرید. این حس برای من هم در پرسپولیس بود و هم در سپاهان؛ هیچ فرق خاصی برای من نداشتند.

مدیریت فوتبال ایران همچنان با چالش و ضعف‌های بزرگی همراه است و اصلا قابل تصور نسبت به فوتبال روز دنیا نیست. درباره این بحث صحبتی دارید؟

من امیدوارم که مشکلات مالی که باشگاه‌های ما با آن رو به رو هستند برطرف شود. ما وزیر ورزش را داریم و نباید یادش برود پولی که به باشگاه‌های ما می‌دهند پول وزارتخانه نیست و پول خود مردم ایران است. این پول متعلق به مردم است و این مسئله باید طوری برطرف شود که وزیر بداند وقتی سلامت اجتماعی خواهیم داشت که ورزش ما رشد کند. ورزش ما هم در واقع یکی از شاخص‌هایی که دارد این است که فوتبال در آن نقش پررنگی دارد و می‌تواند جذابیت‌های خاصی برای جوانان دارد. از نظرم فوتبال می‌تواند مشکلات اجتماعی ما را حل کند. این مساله در بعد جهانی هم وجود دارد و آلمان می‌بینیم که معضلات اجتماعی و حل کردن صلح اجتماعی را در رقابت‌های فوتبال می‌بینند و آن را رشد می‌دهند. مساله خیلی مهمی است که همه در کنار یکدیگر ورزش کنند و در صلح باشند. وزارت ورزش ایران و وزیر آن واقعا در این میان کار سختی دارند و باید به این درک برسند که بحث فقط مالی نیست و رابطه اجتماعی بزرگی است که به تیم‌ها باید رسیدگی شود. اگر وزیر ورزش و جوانان دخالت داشته باشند و نقش تعیین کننده در جابجایی مدیران عامل دارند باید مسائل مالی را هم در نظر داشته باشند تا بتوانند به باشگاه‌ها کمک کنند و آنها هم بتوانند در مسیر مناسب رقابت سالم قدم بگذارند.