الهامی: ستاره‌های تراکتور من را مربی بهتری کردند

به گزارش "ورزش سه"، هر چند به خاطر عملکرد خوب او قراردادش به مدت یک فصل دیگر تمدید شده است اما پیش از این انتخاب حتی یک تیم لیگ برتری به این مربی جوان اعتماد نکرده بود. این بهانه ی خوبی شد برای گپ زدن با مربی جوان که پرورش یافته مکتب فیروز کریمی است و البته اینروزها خیلی بهتر از گذشته کنار خط خودش را مدیریت می کند. مصاحبه خبر ورزشی با این مربی را می خوانید:  

*داستان شما و تراکتور جالب است. اول فصل مربی تراکتور شدید اما خیلی زود کنار رفتید و دوباره برگشتید و در نهایت سرمربی شدید! 

ابتدای فصل تماشاگران ذهنیت بدی نسبت به من داشتند. شاید به این خاطر که از من شناخت نداشتند. اصلا نمی دانستند من ترک زبان هستم. شایدم به خاطر حضور در استقلال بوده. مصطفی دنیزلی که آمد احساس کردم اگر بمانم خراب می شوم و این بود که تصمیم گرفتم از تراکتور جدا شوم و این یکی از بهترین تصمیمات دوران مربیگری ام بود. اگر تیم نتیجه می گرفت نقش من کمرنگ جلوه داده می شد و اگر تیم نتیجه نمی گرفت من به عنوان مانع نتیجه گیری معرفی می شدم. خب این تصمیم به ضررم تمام شد به این خاطر که من از یک تیم لیگ یکی پیشنهاد سرمربیگری داشتم و یکی دو تیم لیگ برتری هم به عنوان مربی من را می خواستند که با حضور در تراکتور این پیشنهادات را از دست دادم. با گذشت هفته ها اینبار به ماشین سازی رفتم و خدا را شکر جوی خوبی در این تیم بود و نتیجه هم گرفتیم. در ادامه تصمیم گرفته شد  من تا آمدن مربی خارجی جدید به جای مصطفی دنیزلی در تراکتور کار کنم. باشگاه با یک مربی خارجی صحبت کرده بود و حتی بلیط هم برایش گرفته بود اما تقدیر این چنین شد که من در تیم بزرگ تراکتور اولین تجربه ی سرمربیگری را پشت سر بگذارم. اول از همه خدا به من کمک کرد. بعد تماشاگران و بعد بازیکنان که برایم سنگ تمام گذاشتند و موجب شدند من تبدیل به مربی بهتری شوم. هم قسم شده بودیم برای بهتر بازی کردن و بهتر نتیجه گرفتن و یقین بدانید من کمترین نقش را در نتیجه گیری تیم داشتم. 

*ساکت الهامی تراکتور با ساکت الهامی فصل گذشته خیلی از نظر دانش مربیگری تفاوتی نکرده. چرا در گذشته حتی یک تیم لیگ برتری بشما اعتماد نکرد؟ 

خب اگر بخواهیم واقع بینانه به این موضوع نگاه کنیم بیشتر تیم های ما دولتی هستند و نقش مدیر عامل و هم چنین اعضای هیات مدیره در تصمیم گیری کم است و بیشتر تصمیمات برای آنها نوشته می شود. هر کسی لابی اش قوی تر باشد تیم می گیرد. البته که ما مربیان توانمندی در لیگ برتر داریم اما تیم ها کمند و مربیان زیاد. نگاه فنی نیست و کمتر تیمی برای انتخاب مربی به مسایل فنی توجه می کند. شما خیلی از مربیان جوان را می بینید که به در و دیوار می زنند اما تیم نمی گیرند و مربیانی را در لیگ برتر می بینید که خوب عمل نمی کنند اما باز هم تیم می گیرند. تصمیم گیری در تراکتور متفاوت  است. این باشگاه شخصی است و برای انتخاب سرمربی تحت تاثیر لابی ها  و نگاه دولتی ها قرار نمی گیرد. به نظر من زنوزی همان طور که در اقتصاد آدم قوی است در ورزش هم آدم قوی بشمار می رود و سال های سال است که در فوتبال حضور داشته و از تیم فوتسال به تراکتور رسیده و انتخاب من نشان داد که او اهل ریسک است. 

*البته اگر شما سال ها پیش هم سرمربی می شدی حتما یکی از اهدافت حضور در تراکتور بود؛ پیش تر سرمربی نشده بودی اما به یکباره هدفت محقق شد!

صندلی که من روی آن می نشینم آرزوی خیلی از مربیان است. تراکتور از همه مربیان ایرانی بزرگ تر است. وقتی من تیم را تحویل گرفتم شرایط – شرایط سختی بود. یک شرایط بحرانی. تیم به تیم دوم شهر باخته بود و از 5 بازی یک امتیاز گرفته بود و می توانم بگویم تیم سرخورده شده بود. تو بدترین شرایط آقای زنوزی به من اعتماد کرد. من هیچ واژه ای برای تشکر از ایشان پیدا نمی کنم جز اینکه بگویم تا آخرین روز حضور در فوتبال مدیون او هستم. و باز تکرار می کنم در سایه ی لطف و محبت خداوند این بازیکنان بودند که من را تبدیل به مربی بهتری کردند. مسعود شجاعی – احسان حاج صفی و همین طور اشکان دژاگه به عنوان بزرگ ترهای تیم پا به پای من آمدند. همین طور بقیه بازیکنان که هر یک تجربه بازی در تیم ملی و حتی تجربه حضور در جام جهانی را دارند. از رشید مظاهری گرفته تا محمد رضا خانزاده – اکبر ایمانی و بقیه نفرات. تیم ما یک مورد حاشیه ای نداشت. شرایط جدول هم به ما کمک کرد که وضعیت خوبی پیدا کنیم. در خانه نفت مسجد سلیمان را شکست دادیم که پیش از این شکست نخورده بود و در ادامه فولاد و از اینجا به بعد بود که تبدیل به تیم خوبی شدیم و شرایط خوب برای ما ادامه پیدا کرد. 

*زمانی که به عنوان سرمربی تیم انتخاب شدی به خودت یا خدای خودت چی گفتی؟ 

زمانی که باشگاه اعلام کرد من تا آمدن مربی جدید باید هدایت تیم را برعهده بگیرم تنها هدفم این بود که شرایط تیم را به گونه ای تغییر دهم که مربی جدید خارجی یک تیم خوب را تحویل بگیرد. اولین جلسه تمرین تیم که تمام شد احساس کردم که می توانیم با این بازیکنان در کنار هم یک تیم خوب بسازیم و این چنین هم شد. البته بهترین کاری که من می توانستم بکنم این بود که شکرگذار خداوند باشم. هیچ کس فکر نمی کرد این موقعیت در اختیار من قرار گیرد اما خوشبختانه این اتفاق برای من رخ داد. البته باید به این نکته اشاره کنم که من سال های سال است که در لیگ برتر مشغول مربیگری هستم و خدا خودش می داند که در این مسیر زحمات زیادی کشیدم و تجربه ی کار با مربیان بزرگی داشتم که از همه ی آنها یاد گرفتم و مدیون آنها هستم. 

*هنوز هم در کنار خط مربی عصبانی هستی. هر چند تنش هایی که ایجاد می کنی کمتر از گذشته است!

با وجود اینکه سرمربی تراکتور شدم مربی کاملی نیستم. البته الان تجربه ام بیشتر شده و می توانم بیشتر خودم را مدیریت کنم. متاسفانه گاهی عصبانی می شوم و مدیریت رفتار خود را از دست می دهم. تراکتور تیم بزرگی است. بحث یک تیم و یک شهر نیست. تراکتور تیم آذری ها و ترک زبانهاست. فشار کار در این تیم بالاست و موجب می شود گاهی از کوره در بروم. این اشتباه است و همان طور که شما معتقد هستید باید بیشتر روی خودم کنترل داشته باشم. 

*فکر می کنی دلیل قهرمان نشدن تراکتور در سال های اخیر چه بوده؟ 

در مورد گذشته نمی توانم اظهار نظری داشته باشم. اما از زمانی که زنوزی به تیم آمده تراکتور تبدیل به یک قطب شده و به جاهای خوبی در فوتبال رسیده. همین که هم فصل گذشته و هم این فصل در کورس قهرمانی بوده نشان می دهد راه را درست رفته. البته که تیم های بزرگ هم مرتکب اشتباه هم می شوند. در همه لیگ ها بیش از یک تیم مدعی قهرمانی اند اما در نهایت یک تیم قهرمان می شود. با تعیین مسیری که برای تراکتور انتخاب شده به اعتقاد من به زودی قهرمانی در لیگ برتر را تجربه خواهد کرد. 

*اگر بخواهی در فوتبال از یک نفر تشکر کنی آن یک نفر کیست؟ 

اجازه بدهید از دو نفر تشکر کنم. فیروز کریمی که مهر مربیگری را به پیشونی ام زد. او می توانست بازیکنان بزرگ تر از من را برای دستیاری انتخاب کند اما اجازه داد که کنار او  تبدیل به مربی شوم. و زنوزی؛ مربیگری من با اعتماد او هویت پیدا کرد و بیشتر شناخته شدم. در حالی که سال های متمادی در کنار مربیان بزرگ و تیم های بزرگ کار کردم هیچ کس به من اعتماد نکرد. اعتماد ایشان هیچ وقت از یادم نخواهد رفت. 

*چرا این قدر به دنبال تعطیلی بازی ها هستید؟

نه اصلا این طور نیست. اگر شرایط مهیا باشد ما بازی خواهیم کرد اما سوال مهم اینجاست آیا در این شرایط امکان برگزاری بازی ها وجود دارد؟ 9 هفته است که بازی نکردیم و در چنین وضعیتی 8 هفته زمان نیاز داریم که آماده شویم. آیا این زمان به ما داده خواهد شد؟ این ها به کنار. ما می خواهیم تمرین کنیم و بعد از تمرین به باشگاه بدنسازی یا استخر برویم. آیا استخر باز است؟ بله کشورهای اروپایی به دنبال این هستند که باقی مانده لیگ را برگزار کنند و این به خاطر قراردادهایی است که با اسپانسر دارند. در حالی که در ایران درآمد باشگاه ها از اسپانسر ناچیز است و حق پخش هم نمی گیرند. از همه مهمتر قرار است بازی ها در استادیوم بدون تماشاگر برگزار شود. این چه لطفی دارد؟ برخی از بازیکنان تراکتور خارجی هستند. آیا آنها الان می توانند به ایران پرواز کنند؟ خیلی از تیم ها در تهران هستند و تمرینات خود را هم شروع کرده اند اما ما باید بازیکنان خود را از تهران به تبریز ببریم که تمرین را برگزار کنیم. ترس آنها برای تمرین نکردن قابل درک است چون اگر خدای ناکرده یک نفر که ناقل ویروس باشد به مجموعه راه پیدا کند بازیکنان مبتلا به ویروس خواهند شد. 

شرایط اکنون از ابتدای فصل سخت تر است. بازیکنان پیش از شروع فصل هفته ای یکی دو جلسه خودشان در زمین تمرین می کنند اما اکنون 9 هفته است در اتاق 3 در 4 تمرین می کنند. آنهم انفرادی.  بعضی ها می گویند 9 هفته بازی داریم. اما اصلا اینطور نیست. استقلال در جام حذفی هم بازی دارد و برخی از تیم ها باید 13 یا 14 بازی انجام دهند. اگر بخواهیم زمان آماده سازی را لحاظ کنیم و بازی ها هم 5 روز یک بار برگزار شود بازی ها شهریور ماه تمام می شود.

فصل نقل و انتقالات را چه باید کرد و فصل بعد کی شروع شود؟ 

نه ما موافق تعطیلی بازی ها نیستیم اما باید بپذیریم الان شرایط برای برگزاری بازی ها مهیا نیست. پرسپولیس جلوتر از بقیه تیم ها است و شانس قهرمانی اش از همه تیم های مدعی بیشتر است. اما فوتبال است و هزار و یک اتفاق. لیورپول همین فصل در 14 روز 3 بار شکست خورد. باید هر چه سریعتر تکلیف لیگ مشخص شود. تیم ها باید از بلاتکلیفی دربیایند. اصلا جدول نتایج پاک نشود و بازی های باقی مانده به بازی های فصل بعد بچسبد. و حرف آخر من این است اگر این 9هفته را برگزار نکنیم اتفاق خاصی رخ نمی دهد اما اگر خدای ناکرده یک بازیکن مبتلا به کرونا شود و اتفاق بدی برای او رخ دهد نابخشودنی خواهد بود. 

و حرف آخر...

از مدیریت تیم (سهرابی) و همه اعضای کادر فنی تیم، گروه پزشکی و تدارکات تشکر می کنم که برای من در هفته های سپری شده یار بودند. و تماشاگران تیم تراکتور که من به آنها می گویم عاشقان تراکتور نه تماشاگران و طرفداران. به این خاطر که در همه شهرها همراه ما هستند. مثل تماشاگران لیورپول و بارسا. برنامه ام حفظ همه بازیکنان برای فصل بعد است. مگر بازیکنی که بخواهد جمع ما را ترک کند. جای خالی داریم. حتما تیم را  تقویت می کنیم؛ برای قهرمانی و شاد کردن دل عاشقان تیم.