مصاحبه اختصاصی آقای خاص با مارکا
مورینیو: بعد از شکست مقابل بایرن گریه کردم
ژوزه مورینیو میگوید شکست با رئال مادرید مقابل بایرن مونیخ در ضربات پنالتی، تنها باری بوده که او در دوران مربیگریاش گریه کرده است.
به گزارش "ورزش سه"، روزنامه اسپانیایی مارکا با ژوزه مورینیو سرمربی بزرگ فوتبال دنیا مصاحبهای اختصاصی انجام داده و امروز صفحه اول خود را به این مصاحبه اختصاص داده. مورینیو در این مصاحبه نکته جالبی را مطرح میکند و میگوید زمانی که هدایت رئال مادرید را به عهده داشته، حذف از لیگ قهرمانان در سال 2012 مقابل بایرن مونیخ که در برنابئو و در ضربات پنالتی اتفاق افتاد تلخترین تجربه حرفهایش بوده و آن لحظات تنها باری در دوران مربیگریاش بوده که گریه کرده است.
لوس بلانکوس در آن بازی در خانه خود در ضربات پنالتی مقابل بایرن شکست خوردند تا از صعود به فینال و بازی با چلسی محروم شوند. کریستیانو رونالدو، کاکا و سرخیو راموس در آن بازی پنالتی از دست دادند تا قهرمان لالیگا از لیگ قهرمانان حذف شود.
فقط یک بار گریه کردم
متاسفانه فوتبال همین است. کریستیانو، کاکا و راموس که سه نفر از هیولاهای بزرگ فوتبال هستند، پنالتی از دست دادند چون آنها هم انسانند. آن شب تنها باری بود که در کل دوران مربیگریام بعد از یک شکست گریه کردم. خیلی خوب یادم هست. من و کارانکا سوار ماشین به جلوی خانهام رسیدیم و هر دو زیر گریه زدیم. خیلی سخت بود چون ما آن فصل بهترین تیم بودیم.
فعالیتهای روزمره در دوران قرنطینه کرونا
من این روزها بیشتر از هر وقت دیگری در خانه فوتبال میبینم. آنالیز میکنم و راجع به تیمها و مربیهای دیگر کلی چیز یاد میگیرم. دلم برای فوتبال تنگ شده ولی همه باید صبور و مراقب باشیم.
نظر مورینیو درباره ادامه فصل
ادامه دادن فصل و انجام 9 بازی باقیمانده برای همه خوب خواهد بود. چه برای فوتبال، چه برای ما و چه برای لیگ برتر. فوتبال هیچوقت پشت درهای بسته نمیماند چون دوربینها حضور دارند و میلیونها نفر بازیها را میبینند.
رقابت با بهترین بارسلونای تاریخ به عنوان مربی رئال
ما در رئال مادرید هویتی ساخته بودیم که با کیفیت و شرایط بازیکنانمان انطباق داشت. البته استعداد بینظیر بازیکنان ما و درکی که آنها از هم داشتند هم اهمیت خیلی زیادی داشت. این به نظر من از هر چیز دیگری مهمتر است. در تیم ما همه متحد بودند و آرزوی اصلی همه رسیدن به قهرمانی بود.
الکلاسیکو در نوکمپ و پیروزی 2-1 رئال در آن فصل
خاطرات خیلی خوبی از آن بازی دارم. ما در حالی به مصاف بارسا رفتیم که هم پیروزی و هم تساوی برایمان خوب بود و شانس قهرمانیمان را بالا میبرد. البته ما به دنبال برد بودیم ولی میدانستیم که مساوی هم بد نخواهد بود. ما برای آن بازی خیلی خوب آماده شدیم. من به بازکینانم مدام میگفتم که ما پیروز میشویم و در چشمهایشان میدیدم چقدر تحت فشار هستند و چقدر احساساتی شدهاند.
خصوصیات تاکتیکی رئال مادرید مورینیو
ما در رئال یک هویت مشخص ساخته بودیم. مهمترین عامل برای ما ساختار دفاعی منظم بود و همه میدانستند چکار باید بکنند. ما میتوانستیم در انتقالها خیلی انفجاری عمل کنیم و با سرعت و مستقیم خود را به دروازه حریف برسانیم. ما با ترکیبهایی که غیر قابل توقف به نظر میرسید به جلو میرفتیم و کسی نمیتوانست جلویمان را بگیرد. با بازیکنانی بزرگ که مثل یک تیم واقعی کار میکردند.
همه کریستیانو رونالدو را ستاره اصلی آن رئال میدانند، نظر شما چیست؟
دوست ندارم راجع به افراد صحبت کنم. همه بازیکنان مهم بودند چون هر کدام نقش مهمی در تیم داشتند. همه به دنبال جام و قهرمانی بودند و برای رسیدن به این هدف مشترک تلاش میکردند. مثلا یادم میآید که کایخون و گرانرو که خیلی وقتها بازیکن فیکس نبودند برای ما بازیکنان خیلی مهمی به حساب میآمدند. واقعیت این است آن تیم لیاقت قهرمانی در لالیگا و چمپیونزلیگ را داشت.
اهمیت قهرمانی لالیگا برای مورینیو
من همیشه میخواستم در ایتالیا، انگلیس و اسپانیا قهرمان شوم و این را هتتریک خودم میدانستم. خیلی دلم میخواست اسمم در دنیای فوتبال به این عنوان ثبت شود ولی در عین حال من عاشق رئال مادرید و قهرمانی با رئال مادرید بودم.
اتهام به مورینیو به عنوان مربی دفاعی
نه ببینید، من چیزی نمیگویم ... تاریخچه بازیها ما موجود است و هیچ چیز بهتر از خود بازیها نمیتواند جواب بدهد. بازیهایی که انجام شده در تاریخ میماند و به آن استناد میشود. کسانی که من در دوران مربیگریام توانستهام به آنها کمک کنم تا در دنیای فوتبال برای خودشان کسی بشوند و بچههای آنها در آینده به این شهادت خواهند داد.