ترور مرد یخی با توپ گلف؛ اولیور کان غرق در خون!

به گزارش "ورزش سه"، دوازدهم آوریل 2000، دو روز قبل از این تاریخ آنگلا مرکل تازه به عنوان رئیس حزب دموکرات مسیحی آلمان انتخاب شده و تا صدراعظمی‌اش در این کشور هنوز پنج سال زمان باقی بود. جیدون سانچو تازه 18 روز بود که به دنیا آمده بود و ارلینگ هالند هنوز چشم به جهان نگشوده بود. در این روز دو تیم آلمانی بایرن مونیخ و فرایبورگ در بوندس‌لیگا به مصاف هم رفتند. ستاره‌های فرایبورگ میزبان، ریچارد گولتز دروازه‌بان و دو گرجی به نامهای کوبیاشویلی و عیساشویلی بودند و در اردوی بایرن، افنبرگ، البر، لیزارازو، صالح‌حمیدزیچ ستاره‌های اصلی بودند و البته محمت شول هم به عنوان یار تعویضی به میدان رفت تا در این دیدار نقش بازی کند. اما قهرمان اصلی باواریایی‌ها در این میدان کسی نبود جز اولیور کان، دروازه‌بان‌شان.

کان که آن روزها بدون کوچکترین تردیدی بهترین دروازه‌بان دنیا بود در مقابل فرایبورگ هم نمایش خوبی داشت و از نشریه کیکر نمره 1.5 دریافت کرد. فوتبال هیچوقت برای کان تنها یک بازی نبود. فوتبال برای او همیشه یک نبرد بود و او پیش از شروع هر مسابقه مثل جنگاوری که قصد دارد به میدان رزم وارد شود خود را آماده می کرد. به دلیل همین روحیه جنگجویانه و سرسختانه است که به او در آلمان لقب تایتان داده‌اند، لقبی که واقعا سزاوار اولیور است.

آن بازی اگر به خاطر اتفاقی که در دقیقه 90 رخ داد نبود، به هیچ وجه در یادها زنده نمی‌ماند. با اینکه بازی به خودی خود جذاب بود و صحنه‌هایی مثل اخراج زودهنگام یک بازیکن فرایبورگ به نام سامی کوفور و پنالتی پر حرف و حدیثی که توسط محمت شول گل شد و پیروزی 2-1 بایرن را رقم زد داشت، اما اگر آن اتفاق عجیب و غریب دقیقه 90 نبود امروز کسی نه به یاد آن بازی می افتاد و نه از آن حرفی می زد.

در آخرین دقیقه بازی ناگهان صدایی از سمت دروازه بایرن شنیده شده و اولیور کان به زمین می‌افتد. درحالیکه غول موطلایی سرش را با دستهایش پوشانده، خون روی گونه‌هایش جاری می‌شود. هیچکس نمی‌داند چه اتفاقی افتاده. کان اما بلند شده، به سمت پرچم کرنر رفته و چیزی را از روی زمین برمی‌دارد. یک توپ گلف. توپی به قطر 4.2 سانتی‌متر که از جنس پلاستیک سخت ساخته می‌شود. توپ گلف دقیقا به شقیقه کان برخورد می‌کند، درست به فاصله چند سانتی‌متری چشم چپ. اوتمار هیتزفلد سرمربی وقت بایرن بعد از بازی می‌گوید کان شانس آورده چرا که اگر توپ تنها چند میلی‌متر این طرف‌تر اصابت کرده بود او باید تا آخر عمر به داشتن یک چشم قناعت می کرد.

در کمال تعجب تا مدتی همه چیز در زمین آرام به نظر می‌رسد. بعد از رسیدن کمک‌های اولیه به کان و رسیدگی سرسری در زمین، او دوباره در دروازه‌اش می‌ایستد. اما بعد کان 30ساله ناگهان منفجر می‌شود و هیجان ناشی از اتفاقی که لحظاتی قبل نقش زمینش کرده بود او را گویی به موجودی دیگر تبدیل می کند. اولیور کان با خشمی کنترل‌نشدنی شروع به توهین کردن به بازیکنان فرایبورگ و تماشاچی‌های این تیم می‌کند.

اولی هوینس رئیس بایرن به درون زمین رفته و سعی می‌کند کان را آرام کند ولی آرام کردن این غول موطلایی به این راحتی‌ها نیست. تیتر فردای روزنامه‌های آلمان بهترین توصیف برای آن لحظات است:" تایتان، آتش‌فشان شد".

کار  خشم تایتان به درگیری فیزیکی با بازیکنان فرایبورگ هم کشیده می‌شود و او اتفاقا با آندرئاس زیر درگیر می‌شود که آرام‌ترین بازیکن فرایبورگ است و در آلمان او را به عنوان فوتبالیستی جتلمن می‌شناسند. زیر به اولیور کان حرفی می‌زند و با دستش حرکتی می‌کند که تایتان آن را توهین‌آمیز  قلمداد کرده و با او درگیر می‌شود. زیر بعدها به کیکر می‌گوید:" یادم نیست به کان چه گفتم ولی اوضاع بدجوری به هم ریخت. فکر نکنم حرف بدی زده باشم ولی ما خیلی استرس داشتیم. خوشحالم که اتفاق جدی‌ای برای او نیفتاد".

بعد از بازی با اطلاعاتی که هواداران فرایبورگ در اختیار پلیس می‌گذارند، پرتاب کننده توپ گلف که یک دانش‌آموز 16ساله است پیدا می‌شود. او دستگیر شده و به دادگاه می‌رود ولی قاضی تشخیص می‌دهد که هدفش آسیب زدن عمدی به دروازه‌بان بایرن نبوده و به همین خاطر، نوجوان خاطی تنها به سی ساعت فعالیت‌های اجباری عام‌المنفعه محکوم می‌شود. فدراسیون فوتبال آلمان هم باشگاه فرایبورگ را 38هزار یورو جریمه می‌کند.

جالب اینجا است که در بازی خانگی بعدی فرایبورگ مقابل شالکه هواداران این تیم پارچه‌نوشته‌هایی رو به دوربین‌ها نشان می‌دهند که روی آن نوشته شده" متاسفیم اولی". برای کان هم اوضاع به روال عادی برمی‌گردد و او پنج هفته بعد با پیروزی 3-1 تیمش مقابل برمن در استادیوم خانگی بایرن قهرمان زودهنگام آلمان می‌شود.