عسکری: تکواندو بعد از ریو گرفتار بحران بود

به گزارش "ورزش سه"، تیم ملی تکواندوی ایران در سال 98 علی رغم موانعی که بر سرراهش به وجود آمد عملکرد نسبتا موفقی داشت و با به دست آوردن مدال‌های رنگارنگ و از همه مهمتر کسب دو سهمیه المپیک 2020 حالا در انتظار مساعد شدن شرایط برای استارت دوباره در سال 99 است. 

فریبرز عسکری، سرمربی تیم ملی تکواندوی ایران درباره عملکرد تکواندوکاران در سالی که گذشت و برنامه های آینده خود توضیح داده است. 

سال پرترافیکی را پشت سر گذاشتیم

مسیری را طی کردیم که فدراسیون جهانی برای رسیدن به المپیک طراحی کرده و راه بسیار سخت و پرپیچ و خمی است. تعدد مسابقات باعث می‌شود همه تکواندوکاران در طول سال تحت فشار باشند و ما نیز از این قائده مستثنی نبودیم؛ سال پرترافیکی را پشت سر گذاشتیم و لازمه موفقیت در این راه برنامه ریزی دقیق بود تا بچه‌ها بتوانند طی یک سال در چندین نوبت در اوج آمادگی باشند و همچنین تا حد امکان از آسیب آنها دوری کنیم که کار سختی بود اما خدا را شکر با حمایت های فدراسیون توانستیم سال 98 را با موفقیت به پایان برسانیم.

آرمین و میرهاشم با همت خودشان سهمیه گرفتند

رنکینگ سیستم سختی‌های خاص خود را دارد و در این مسیر باید بسیار حواس جمع گام برداشت؛ لحظه‌ای غفلت می‌تواند ورزشکار را از مسیر حضور در المپیک حذف کند. همین حالا اگر بچه‌های ما بتوانند مدال المپیک را بدست بیاورند با امتیازی که در رنکینگ ذخیره می‌کنند برای دور بعد کار راحت‌تری خواهند داشت و با امتیاز بالا در مسیر قرار می‌گیرند اما آرمین و میرهاشم ما با توجه به اینکه امتیاز بالایی نداشتند کار سختی باید انجام می‌دادند و خدا را شکر توانستند با همت و تلاش به این مهم دست پیدا کنند. سجاد از 4 مرحله مسابقات گرندپری در سال 2019 سه مدال بدست آورد اما با اختلاف امتیاز اندک نتوانست سهمیه را کسب کند و این در حالی است که نفرات چهارم تا ششم رنکینگ این توفیق را نداشتند اما با توجه به امتیازات قبلی و تورنمنت‌هایی که رفته بودند سهمیه را اخذ کردند.

نباید در مسیر المپیک امتیازی از دست می دادیم

فکر می‌کنم علاوه بر سختی‌ها، این مسیر نقاط مثبتی به همراه داشت؛ آرمین هادی‌پور و میرهاشم حسینی تجربه حضور در المپیک را ندارند اما بدون شک حواشی و فشاری که در این مدت به آنها وارد شد کمک بزرگی به این دو نفر می‎کند. با مسائلی که در طول این مسیر برای تیم ما اتفاق افتاد با رویکردی مثبت برخورد کردیم و به فال نیک گرفتیم؛ روزهایی که گذشت باعث شد بچه‌ها به رشد و بالندگی برسند و قطعا در المپیک چراغ راه آنها خواهد بود. در این مسیر دو هوگوپوش جوان با وجود جایگاه پایینی که در رنکینگ داشتند توانستند در میان 6 نفر برتر رنک قرار بگیرند و سهمیه را بدست آورند. آرمین و میرهاشم تلاش مضاعفی از خود نشان دادند چراکه در مسیر نباید هیچ امتیازی از دست می رفت و همین کار را سخت‌تر کرده بود اما این دو نفر با شایستگی از پس آن برآمدند و جای تقدیر دارد.

مسابقات جهانی تجربه تلخی برای ایران بود

به طور قطع مسابقات جهانی تجربه تلخی برای تیم ایران بود؛ ما نفراتی را در اختیار داشتیم که حداقل 5 نفر از آنها شانس کسب مدال داشتند. با تمام توان تمرین کرده و آمادگی خوبی داشتند اما متاسفانه کارشکنی کشور میزبان در صدور ویزا شیرازه تیم را از هم پاشید. برای دو نفر از تکواندوکاران اصلا روادید صادر نشد و دو هوگوپوش دیگر نیز شب وزن کشی به منچستر رسیدند که عملا تیم از نظر روانی بهم ریخت. به نظر می‌رسد تیم زیر ذره بین رفته بود چراکه به کسانی ویزا ندادند که کمتر از6 ماه قبل در گرندپری منچستر حضور داشتند و موفق به کسب مدال شدند. تیم ما در این رقابت‌ها لطمه بزرگی خورد و خاطره بسیار تلخی بود اما خدا را شکر بچه‌ها به خوبی توانستند از آن روزهای سخت  بگذرند؛ شاید این اتفاق اگر برای هرکسی پیش می‌آمد به این سرعت نمی‌توانست بر آن غلبه کند اما دیدیم ملی‌پوشان کمتر از دو هفته در گرندپری ایتالیا مدال‌های خوبی بدست آوردند که نشان دهنده این است مثل یک سرباز در خدمت تیم بودند و در راه اعتلای کشورمان از خودگذشتگی کردند که جا دارد به آنها تبریک بگوییم.

به اسم و رسم تکواندوکاران دقت نمی کنیم

همیشه اعتقاد داشتم ملاک انتخاب نفرات شرایط کنونی آنهاست نه اسم و رسمی که داشتند؛ برهمین اساس از روز نخست مبنا را بر اساس شایسته سالاری گذاشتیم تا هم کسانی که در عضویت تیم ملی هستند، حاشیه امنیت نداشته باشند و هم جوانان جویای نام این حس را نداشته باشند که نفرات از قبل انتخاب شده‌اند و شانسی برای انتخاب ندارند، تلاش کنند تا مزد زحماتشان را بگیرند. خدا را شکر تا الان این اتفاق افتاده است و تا زمانی که من در خدمت تیم ملی باشم این روند انتخابی ادامه خواهد داشت و کسانی که شایسته حضور و پوشیدن پیراهن تیم ملی هستند به عضویت درآمده و به مسابقات اعزام می‌شوند.

تیم ملی بعد از المپیک ریو گرفتار بحران روحی بود

تیمی را تحویل گرفتم که بعد از المپیک ریو به نوعی هنوز گرفتار حواشی و بحران‌های روحی بود و کار کردن با این نفرات کمی سخت بود اما در ادامه مسیر سجاد مردانی کاپیتان با اخلاق تیم ملی با تفکر حرفه‌ای که داشت خودش را در مسیر کسب سهمیه قرار داد و توانست روزهای خوبی را برای تکواندو ایران رقم بزند. سجاد در نهایت در جایگاه هفتم قرار گرفت و به المپیک نرسید اما واقعا تلاش او جای تقدیر دارد و برگشت بسیار خوبی داشت؛ فکر می‌کنم کارشناسان هم به این نکته اذعان داشتند و کمتر کسی تصور می‌کرد که سجاد بتواند به میدان بازگردد و نقاط ضعف خود را اصلاح کند اما این اتفاق افتاد. آرمین و میرهاشم هم در این مدت خیلی تلاش کردند و تمرینات طاقت فرسایی داشتند که در نهایت به کسب سهمیه ختم شد؛ این موفقیت شروع خوبی برای آنها بود تا در المپیک 2020 بتوانند مدال کسب کنند.

امیدوارم میرهاشم مغرور نشود

بدون شک میرهاشم یکی از بهترین نفراتی است که طی این سال‌ها با او کار کردم. مبارز بسیار توانمند و با غیرتی است و کسانی که با ندادن ویزا و ایجاد شرایط بد روحی دست به دست هم دادند تا این جوان را از گردونه خارج کنند، نتوانستند او را ناامید کنند و او حق خود را گرفت. میرهاشم می‌تواند فعل خواستن را صرف کند؛ امیدوارم این کسب سهمیه ابتدای مسیر رشد و بالندگی برای او باشد تا از شرایط به وجود آمده مغرور نشود و تمام تلاش خود را بکند که به حق واقعی خود یعنی مدال خوشرنگ المپیک برسد.

آرمین مدعی مدال المپیک است

آرمین هادی پور از تکواندوکاران با غیرتی است که در طول مربیگری خود دیده‌ام و زمانی‌که همه از پا افتاده‌اند او شروع به تلاش می کند. در روزهای تعطیل هم دست از تلاش بر نمی‌دارد و برنامه دارد. بسیار بازیکن توانمندی است و با وجود اینکه در وزن اول است اما برای کسب سهمیه در یک وزن بالاتر مبارزه کرد وبا تلاش و غیرت این موضوع را جبران کرده است. بدون شک آرمین هم  شایسته کسب مدال المپیک است، امیدوارم مزد تلاش و غیرت خود را با مدالی خوشرنگ در المپیک بگیرد و پیام آور شادی برای مردم ایران و به ویژه استان خود باشد.

بدترین شرایط را هم تا المپیک پیش بینی کردیم

متاسفانه شیوع ویروس کرونا برنامه های ما را  تحت الشعاع قرار دارد. برای حضور در مسابقات قهرمانی آسیا لبنان و تورنمنت‌های که قرار بود به میزبانی کیش برگزار شود، برنامه داشتیم که با تعویق مسابقات همه آنها بهم ریخت؛ حریفان اروپایی ما مسابقات پیش رو خود را پشت سر گذاشتند و امتیازات خوبی بدست آوردند. ما همیشه شرایط ایده آل را در نظر می‌گیریم اما با فرصتی که در اختیار داریم، پیش می رویم. با ملی‌پوشان صحبت کردم تا حتی اگر در بدترین شرایط تا المپیک به هیچ مسابقه‌ای اعزام نشدیم پرتلاش ادامه دهیم و تمام توان خود را به کار بگیریم تا ان شاالله در بازی‌های المپیک نماینده شایسته‌ای برای تکواندو ایران باشیم. کسی که مدال المپیک بخواهد باید بر هر حریفی غلبه کند و تلاش می‌کنیم تا این موقعیت را با جنگندگی بالا به بهترین فرصت تبدیل کنیم.