حرفهای تلخ و گلایه های عمیق وحید قلیچ

به گزارش "ورزش سه"، این روزها افرادی که در فضای مجازی افراد مشهور را دنبال می کنند، به احتمال زیاد با ویدئوهایی که وحید قلیچ گلر سابق پرسپولیس منتشر می کند نیز برخورده اند و با گلایه های این دروازه بان قدیمی فوتبال ایران آشنا هستند؛ گلایه هایی که نوک پیکان آنها به قول وحید قلیچ به سمت سازمان ورزش کشور یا همان وزارت ورزش گرفته شده است.

 به همین دلیل گپی دوستانه با وحید قلیچ زدیم ولی پیش از اینکه به بحث اصلی که پرسیدن در رابطه با دلیل گلایه های او است، برسیم از او در رابطه با بحث داغ این روزهای فوتبال کشور و مهندسی بازی ها به سود پرسپولیس پرسیدیم که او با تمجید از بازیکنان و سرمربی سرخپوشان گفت:« به نظر من هیچ مهندسی‌ای وجود ندارد پرسپولیس خوب است و نتیجه می گیرد. این حرف ها زاییده عده ای است که می خواهند تیم هایشان قهرمان شوند؛ آنها هم پول خرج کرده اند، بازیکن گران قیمت خریده اند، مربی گران قیمت آورده اند ولی با تمام این ها پرسپولیس بهتر نتیجه می گیرد. در حال حاضر هم بازیکنان پرسپولیس بهتر هستند و هم مربی تیم. الان مربی پرسپولیس خیلی خوب است. بعد هم پرسپولیس یک حسنی دارد که دفاع های خوبی دارد و به خاطر همین کم گل می خورند. پرسپولیس دفاع های خوبی دارد و مزدش را گرفته است. همین شجاع خلیل زاده را ببینید. او هم دفاع است، هم هافبک و هم مهاجم و حتی دروازه بان. در مجموع این ها را گفتم که به این نتیجه برسیم که من مهندسی را قبول ندارم. »

بیرانوند دیگر چه کاری باید انجام بدهد؟

سوال بعدی ما از قلیچ در  رابطه با شرایط بیرانوند بود. او که 2 سال در پرسپولیس سابقه حضور در خط دروازه را دارد، در پاسخ به این سوال بیان کرد: « در مورد بیرانوند باید این نکته را در نظر داشته باشید که وقتی یک باشگاه خارجی پاپیش گذاشته و او را جذب کرده، یعنی آنها همه جوانب را سنجیده اند. بیرانوند نفر اول فوتبال ایران است و همه دروازه بان ها باید قبول کنند که آقای بیرانوند نفر اول است و نباید حرف های ضد و نقیض بزنند. من خودم انتقادگر اول بیرانوند بوده ام و خودتان دیده اید که هر وقت اشتباه کرده، خودم یقه اش را گرفته ام ولی یک گلر دیگر باید چه کاری انجام بدهد؟! پرسپولیس دروازه بان های خوبی دارد و گلر سوم خوبی هم دارد و من قول می دهم که پرسپولیس در سال های آینده یک گلر شبیه علیرضا حقیقی خواهد داشت. خدا را شکر می کنم که بیرانوند می رود و در خارج از ایران فوتبال بازی خواهد کرد. امیدوارم این بلای خانمان سوز هم خیلی زود تمام شود و همه چیز به شرایط نرمال برگردد.

چرا من شب عیدی باید سر درگریبان باشم

سوال بعدی ما از قلیچ در رابطه با گلایه هایش بود و اینکه در واقع از چه کسی یا چه سازمانی گلایه دارد و چه انتظاری در پی این گلایه ها هست. او با انتقاد از مسئولان ورزش و فدراسیون فوتبال در واکنش به این سوال گفت:« من از سازمانی که برای ورزش است گلایه دارم؛ وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال. شما نمی دانید که من وحید قلیچ آرزویم این است که یک لحظه دیگر روی زمین نباشم. این عین واقعیت است. من با هیچ کس رودربایستی ندارم و سرم زیر بغل هیچ احدالناسی نیست و نبوده است. من راحت می گویم چرا باید شب عیدی سردرگریبان باشم. من مگر برای این فوتبال زحمت نکشیده ام؟! چرا نباید سازمانی داشته باشیم که این مواقع زیر دست و بال ما را بگیرند.

اگر پایم سالم بود مربیگری می کردم

او ادامه داد: « به قرآن میلیون ها کوپن خوار و بار بین سازمان ورزشی ها جابجا می شود؛ نمی توانند یک سهم کوچکی را به پیشکسوتان بدهند؟ خودم را می گویم؟ اصلا به کسی کاری ندارم. خیلی از پیشکسوتان جرات حرف زدن ندارند و به هیچ کاری نمی آیند ولی من می گویم و راحت هم می گویم. من هم یک انسان هستم. بله اگر پایم خوب بود می رفتم مثل سابق می شدم مربی گلری، ولی دیگر نمی توانم. سوال من این است که حالا در این شرایط چه کسی باید به فکر من باشد؟

مغازه تعویض روغنی داشتم که کلاهم را بالا می انداختم

سوال بعدی ما از قلیچ این بود که در حال حاضر چه کاری می کند و آیا هنوز هم در همان مغازه تعویض روغنش کار می کند که او در پاسخ به این سوال ضمن تاکید بر این نکته که اصلا مغازه ای ندارد، توضیح داد:« تعویض روغن برای من نبوده. یک صافکاری اینجا هست و یک اتوسرویس، که برای من نیستند. من اینجا می نشینم که خدایی ناکرده وارد خیلی مسائل دیگر که در جامعه هست، نشوم. من اگر چنین چیزی (مغازه تعویض روغنی) داشتم که کلاهم را بالا می انداختم. این ها الحمدالله صاحبانش زنده هستند و خدا پدرشان را بیامرزد که اجازه می دهند کنارشان بنشینم.

همه خبر خوش خانه می برند من چه چیزی دارم جز مصیبت !

قلیچ در پایان اینگونه حرف هایش را با اشاره به اینکه برای حل مشکلش پیش مقامات کشور خواهد رفت، خاتمه داد و افزود: « من به قرآن می خواهم پیش مقامات کشور بروم. یا من را می پذیرند یا نمی پذیرند. می خواهم گلگی کنم. بگویم  به دادم برسید. شب عید است. همه خبر خوش به خانه هایشان می برند ولی من چه چیزی دارم جز مصیبت! شاید اینطوری فریادرسی بیاید. اگر اینطوری پیش برود، خودم را جلوی مترو می اندازم؛ تمام می شود و می رود. یک لحظه است. از یک بشکن ساده تر است.

وحید قلیچ پس از این جمله با گفتن اینکه دیگر نمی تواند حرف بزند، به مکالمهاش با ما پایان داد.....