برنابئوی قدیمی یک جهنم واقعی بود
ورزشگاه سانتیاگو برنابئو در اواخر دهه 90 میلادی بازسازی شد و سکوهای سیمانی جای خود را به صندلی هایی دادند که باعث کاهش تعداد تماشاگر در ورزشگاه اختصاصی رئال شدند.

به گزارش "ورزش سه"، رئال مادرید به خصوص در دهه های 70 و 80 میلادی به تیمی معروف بود که می تواند شکست های پرگل بازی رفت را در بازی برگشت جبران کند و این مهم با کمک ورزشگاه برنابئو و جو خاص حاکم بر آن ممکن می شد. برنابئو تا 120 هزار تماشاگر را در خود جا می داد و رئال توانست بازگشت هایی تاریخی را برابر دربی کانتی، سلتیک، ریه کا، اینتر(دو بار) و مونشن گلادباخ به ثبت برساند به طوریکه خورخه والدانو به برنابئو لقب منظره ترسناک داد.
ستاره آرژانتینی سابق رئال که مقطعی سرمربی و نیز مدیر ورزشی باشگاه نیز بود، در مصاحبه با اوندا سرو گفت:« برنابئو در آن دوران شاهد چندین شاهکار بود. به خصوص زمانی که رئال نیاز به بازگشتی تاریخی داشت، برنابئو تبدیل به یک جهنم واقعی می شد. با به ثمر رسیدن یک گل، فضا به گونه ای می شد که برای زدن گل های بیشتر نیرو می گرفتیم و حریف کاملا تسلیم می شد. در آن دوران برخی مواقع تا 20 هزار نفر بیش از گنجایش ورزشگاه می آمدند و همه چیز متفاوت بود. آن برنابئو به معنای واقعی کلمه یک جهنم بود.»
والدانو ادامه داد:« 50 درصد هواداران ایستاده بازی را تماشا می کردند و برای حریف این یک منظره ترسناک بود. بازگشت برابر اینتر و مونشن گلادباخ دیدارهایی هستند که هرگز از یادم نخواهند رفت.
تعجب نمی کنم اگر زیدان در نشست خبری قبل از ال کلاسیکو از هواداران درخواست حمایت کرده باشد. ال کلاسیکو دقیقا دیداری است که هواداران در آن می توانند نقش تعیین کننده ای داشته باشند.»