احمدزاده: داور با هر گل ما یک پنالتی برای حریف گرفت

به گزارش "ورزش سه"، محمد احمدزاده را به ندرت اینقدر عصبانی دیده بودیم. در حالی که تقریبا 24 ساعت از دیدار تیمش گذشته اما وقتی با او تماس می گیریم هنوز هم از شدت عصبانیت و آنچه خودش گند گرفتن فوتبال و لیگ تعبیر می کند رگ های گردنش متورم می شود. 

طبیعتا احمدزاده را پشت فرمان کامیونش پیدا کردیم. او که باید در کنار مربیگری ملوان امرار معاش هم داشته باشد با بار بر کامیون خود در جاده ها به سر می برد و در ابتدای کلامش هم بابت عصبانیت شدید احتمالی اش از ما عذرخواهی کرد. احمدزاده روز گذشته تیمش را از زمین بیرون کشید و به قول خود تنها با این حرکت همه نظرها را به بازی اهواز جلب کند. 

گفتم تیم را بیرون می کشم تا زحمت نکشید بعد از هرگل یک پنالتی بگیرید 

ما در ابتدا از حریف مان جلو افتادیم و وقتی به خودمان آمدیم دیدیم عقب تر از حریف هستیم. به خدا در این بازی هم داشتند سر ما را می بریدند و من گفتم زحمت نکشید تیم را بیرون می کشم که با اختلاف سه گل بازی را ببرید و مجبور نشوید بعد از هر گل ما یک پنالتی درست کنید!

ما اگر 10 گل می زدیم آنها 11 گل می زدند

باور کنید اگر ما در این دیدار 10 گل می زدیم حریف مان 11 گل می زد! اصلا در این چیزی که من می گویم شک نکنید. ما از آنها جلو افتادیم بازیکنشان از دفاع ما عبور کرد و در حالی که کاملا روپا بود و فقط دروازه بان را روبروی خودش می دید ضربه اش را زد و کاملا از آن توپ استفاده کرد اما به اوت زد و بعد از آن در حالی که همبازیانش به وی غر می زدند داور به ناگهان اعلام پنالتی کرد. باورمان نمی شد این طور پنالتی هم می شود در فوتبال اعلام کرد. 

بازیکنان حریف با هر ضربه منتظر پنالتی بودند

در صحنه پنالتی اول هم دست بازیکن من کاملا پشت است و بازیکن دستش را دقیقا به کمرش چسبانده اما باز هم داور اعلام پنالتی کرد. این صحنه را که دیدم دیگر نمی توانستم تحمل کنم و گفتم بگذارید کل ایران این حق کشی آشکار را ببیند. داور یک جور با قاطعیت اعلام پنالتی می کرد که کسی جرات نکند به وی اعتراض کند. اصلا روند بازی را ببینید که هر صحنه ای در محوطه ما اتفاق می افتاد بازیکنان آنها فورا داد می زدند پنالتی، گویا مطمئن بودند که دو سه توپ از این فرصت ها برای آنها اعلام پنالتی می شود!

هیچ مسئولی شهامت ندارد پنج دقیقه روی این نیمکت بنشیند

 وقتی از ورزشگاه خارج می شدم دیدم مربیان جوان را از کلاس مربیگری به تماشای این دیدار آورده بودند آنها را دیدم و گفتم شما را به خدا دنبال فوتبال نروید. این فوتبال کثیف است و همه شما را از زندگی ناامید می کند. اصلا خیلی دوست دارم ببینم که کدام مسئول شهامت این را دارد که فقط پنج دقیقه روی نیمکت تیمی بنشید و این همه بی عدالتی و حق کشی را تحمل کند.

داور 25 ساله به من می گوید تو حرف نزن!

داور بازی به زور 25 ساله به نظر می رسد اما می آید و به من می گوید تو حرف نزن! من هم چشم قربان، حرفی نمی زنم اما تیمم را بیرون می کشم که هرکسی حواسش به این بازی نبود شاهکار شما را ببیند. این داوران جوان متاسفانه از همین سن و سال توصیه پذیر شدند و هرگز نمی روند که ببینند امثال فغانی ها و مسعود مرادی ها چه شرایطی را گذراندند تا به این جا رسیدند. 

باور کنید! فوتبال ما را گند فراگرفته است!

تیمم را بیرون آوردم و می شنوم که می گویند کار غیرحرفه ای کردم اما باید بگویم در مقابل همه آنهایی که لیگ را به این روز انداختند درست ترین راه بود. من اگر این کار را نمی کردم که کسی متوجه این میزان بی عدالتی نمی شد. من می خواستم داد بزنم که گند فوتبال ما را فراگرفته است. دوستان در برنامه های تلویزیونی هم که قطعا عین خیالشان نیست که ملوان هم تیم است و می تواند اشتباهات داوری بازی های این تیم را نیز دید. وضع بسیار خرابی شده و نه فقط داوری که همه جای فوتبال ما از شدت خرابی پوسیده است!

شش بازیکن و سه مربی را به علت بیماری در اختیار ندارم

درد ما یکی دو تا نیست. سه کمک من به علت بیماری نتوانستند در این دیدار همراه من باشند. هر کاری کردیم هم نتوانستیم شش بازیکن مان را به همراه داشته باشیم و با 16 بازیکن به اهواز رفتیم. در انزلی هم گفتم دارید به این تیم خیانت می کنید که پشتش نیستید. چند سال پیش با همین مدل ملوان را به لیگ یک انداختند و بعد آمدند از این تیم به دلیل اشتباهات داوری بازی آخر عذرخواهی کردند و الان هم با همین فرمول می خواهند ما را به دسته دو بندازند.  

آقای خلیلیان با تعطیل نکردن فوتبال، فاجعه به بار می آورید

آقایان مسئول با یک بام و دو هوا نمی توان این فوتبال را اداره کرد. آقای خلیلیان که شما سرپرست فدراسیون پزشکی هستید چرا خودت را در اختیار آنها گذاشتید و هر چه می گویند می گویید چشم! شما و باقی مسئولان با این پنهان کاری ها فاجعه به بار می آورید. فوتبال را هم به سیاست وصل کردید؟ به خدا جان مردم شوخی ندارد! حالا روز خوب است، کمی بمانید ببینید چه فاجعه ای از نظر بیماری کرونا بین فوتبالیست و فوتبالی ها به بار می آید. 

شش بازیکن ندارم که چند نفر از آنها دوازده روز است بیمارند

الان شش بازیکن من مریض هستند و دیروز شنیدم حال یکی از آنها بهتر شده است. الان من باید چه بکنم و اصلا چرا باید بازیکن من یا هر تیم دیگری دوازده روز را در بستر بیماری بگذراند و هنوز هم تب و سرفه و تنگی نفس داشته باشد؟ این، عین نامردی و فاجعه به بار آوردن است!

در انزلی هم تنهای تنهاییم 

بدبختی ما این است که در انزلی هم تنها هستیم. ما در آنجا فقط یک فرماندار داریم که هر از گاهی می توانیم درد دلی با وی بکنیم تا مشکل مان حل بشود و یک دادستان هم داریم که اصلا انزلی چی نیست اما به حرف های ما گوش می دهد. دیگر هیچ کس! هرکسی هم می خواهد بیاید و کمک مالی بکند او را تهدید می کنند تا پیش نیاید. هیچ کسی در این شهر به داد مازیار و پژمان نمی رسد. 

از خجالت و ترس آبروریزی با تیم های مهمان روبرو نمی شویم

شما مخروبه تختی انزلی را اخیرا دیده اید؟ به خدا نمی شود به آنجا گفت ورزشگاه. انزلی یکی از ورزشی ترین شهرهای ایران است اما ورزشگاهش به آنچنان مخروبه ای تبدیل شده که تنها باعث آبرو ریزی است. شما رختکن ها را ببینید شرم می کنید که اصلا چرا اینجا باید بازی برگزار شود. یک وقت هایی می خواهم بروم به تیم مهمان خسته نباشید بگویم اما به خدا قسم از خجالت سمت آنها نمی روم. همه مهمان هایی که به این به اصطلاح ورزشگاه می آیند می دانند من چه می گویم و از همین‌جا از همه آنها عذرخواهی می کنم. به خدا مرام ما این نیست. جبر است که مجبوریم در چنین ورزشگاهی با آن رختکن خجالت آور از شما پذیرایی کنیم.

 گفتگو از علیرضا هاشمی