پاهای لرزان و دو بازی مرگ و زندگی
اولین هشدار نوکمپ؛ خداحافظ بارسلونای زیبا
سوت های اعتراضی ممتد علیه بارسا در نوکمپ حکایت از نزدیک تر شدن یک بحران می دهد. اگر ستین دیر بجنبد، سرانجام تلخی در انتظار تیمش خواهد بود.
به گزارش "ورزش سه"، به نقل از دیاریو اسپورت، بارسای کیکه ستین یک "match ball" را با موفقیت پشت سر گذاشت. دیداری حساس که ناکامی در آن شاید به قیمت از دست رفتن لالیگا تمام می شد. بارسا 2-1 بر ختافه پیروز شد ولی نتوانست تردیدها را از خود دور کند. بدون شک در این بازی ستینی عملگرا را شاهد بودیم. ستینی که به واقعیت های تیمش پی برد و از ایدئولوژی خود فاصله گرفت.
تعویض آنسو فاتی با ویدال در دقایق پایانی بازی برای حفظ برتری خفیف 2-1 صورت گرفت. بارسا به سیستم 2-4-4 تغییر تاکتیک داد و ثابت شد که ستین هم به این نکته پی برده است که واقعیت تیمش چیزی متفاوت است با آنچه که او در ذهن داشت.
تعویض فاتی با ویدال یک تعویض کلاسیک به سبک ارنستو والورده بود. در دیداری که بارسا باز هم نقاط ضعف قدیمی خود را به رخ کشید. بی قرار و بی ثبات در فاز دفاعی؛ علی رغم بازی خوب اومتیتی، پیکه و سرجی روبرتو، به خواب رفتن پس از زدن گل دوم که نشان از افت فاحش نقاط قوت تیم داشت و در نهایت قناعت کردن به برتری خفیف؛ اتفاقی که در چند بازی دیگر لالیگا نیز رخ داده بود.
درست است که بارسا توانسته با ستین بار دیگر به تیمی مسلط تر بر توپ و میدان تبدیل شود و مالکیت توپ به تیم برگشته است و اینکه مسی و گریزمان توانستند در زمین به خوبی یکدیگر را پیدا کرده و عامل به ثمر رسیدن گل اول شدند ولی در نهایت تیم توسط هواداران حاضر در نوکمپ هو شد.
سوت های اعتراضی آنها علیه پاس های پی در پی و بی هدف بازیکنان بود. بر علیه پاس های رو به عقب زیاد و نیز کندی بیش از حد تیم در هنگام در اختیار داشتن توپ. تیمی که در بسیاری از دقایق نیمه دوم قادر به خلاصی از پرس شدید بازیکنان ختافه نبود.
این اولین اعتراض علنی نوکمپ به بازیکنان بود. بارسا در لالیگا و پس از باخت به والنسیا بازی ها را یک به یک برده اما هنوز نتوانسته هواداران را به خود متقاعد کند. آنها اولین اخطار را دادند و اگر ستین دیر بجنبد، موفق به متحول کردن تیمش نخواهد شد و سوت ها ادامه دار خواهند بود.
واضح است که بارسا در حال حاضر نیمه جان است و در حال وقف دادن خود با اندیشه های یک مربی جدید. اینکه به وضوح از نبود یک شماره 9 مثل سوارز رنج می برد ولی دو بازی حساس و تعیین کننده فصل در پیش هستند.
بازی با ناپولی در یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان و سپس ال کلاسیکو. دو دیداری که شکست در آنها به منزله خداحافظی با دو جام باقیمانده فصل خواهد بود. دو دیداری که بهترین معیار برای قضاوت کیکه ستین هستند.
در آستانه این دو بازی، بارسا به تیمی بدون اشتیاق تبدیل شده؛ تیمی که صبر هوادارانش را نیز لبریز کرده است. کسی این بارسا را دوست ندارد؛ آن هم در چه مقطع حساسی.
منبع: اسپورت