معادله چندمجهولی قلعه‌نویی، سپاهان و تیم ملی

به گزارش "ورزش سه"، داستان انتخاب سرمربی تیم ملی، همچنان ادامه دارد. از حدود یک ماه پیش، بعد از اینکه گزینه خارجی از معادلات حذف شد و یحیی گل محمدی به پرسپولیس پیوست، عملاً دو نام در سبد کاندیداها باقی مانده؛ علی دایی و امیر قلعه نویی. دو مربی که پیش از این سابقه نشستن روی نیمکت تیم ملی را داشته اند و هرکدام موافقان و مخالفانی دارند.

*اصفهانی ها مربی شان را می خواهند

در اینکه بالاخره مربی تیم ملی دایی خواهد بود یا قلعه نویی، اظهارنظرهای متناقضی وجود دارد اما از میان این دو گزینه، شواهد نشان می دهد که قلعه نویی به انتخاب نهایی بسیار نزدیک شده و در پایان این ماراتن، اوست که تیم ملی ایران را در مرحله برگشت مقدماتی جام جهانی 2022 هدایت می کند. اما اینکه چرا روند معرفی او تا این حد کشدار شده، به شغل فعلی او و باشگاه سپاهان باز می گردد که حاضر نیست به سادگی مربی اش را از دست بدهد.
سپاهان علاوه بر اینکه در لیگ تا پایان هفته هجدهم تقریباً به میانگین 2 امتیاز برای هر بازی رسیده و اگرچه 5 امتیاز با پرسپولیس فاصله دارد اما یکی از تیم های در کورس قهرمانی است، در لیگ قهرمانان آسیا هم در گروه بسیار دشواری قرار گرفته و ظرف دو هفته آینده باید با العین امارات و السد قطر روبرو شود. دیگر تیم همگروه سپاهان در آسیا، النصر عربستان است.

در واقع اصفهانی ها حاضر نیستند در این شرایط حساس که باید هر 4-5 روز یک بار در لیگ و آسیا به میدان بروند، در نیمکت خود تغییر دهند و ترجیح می دهند با امیر قلعه نویی فصل را ادامه دهند.

*مربیگری همزمان؛ یک ایده خطرناک

در روزهای اخیر حالت های مختلفی برای شکل همکاری قلعه نویی با تیم ملی مطرح شده که هنوز هیچ کدام از آن ها به سرانجام نرسیده است. ساده ترین حالت، مربیگری همزمان قلعه نویی در تیم ملی و سپاهان است که این موقعیت، منتقدان بسیاری دارد. اینکه قلعه نویی همزمان دو شغل داشته باشد، تبعات منفی زیادی هم برای تیم ملی و هم برای سپاهان خواهد داشت. در فضایی که قضاوت ها در فوتبال، عمدتاً با بدبینی همراه است، اینکه قلعه نویی از یک سو مامور موفقیت تیم ملی باشد و از سوی دیگر با سپاهان برای قهرمانی در لیگ بجنگد، موقعیت متناقضی ایجاد می کند که برای هواداران سایر تیم ها قابل پذیرش نیست.

*مربی موقت تا پایان لیگ

حالت دیگری که در این روزها بررسی شده، بر این منطق استوار است که دو بازی تیم ملی در فروردین مقابل کامبوج و هنگ کنگ، بازی های ساده ای است و اگر تیم ملی در فروردین با مربی موقت کار را ادامه دهد، مشکلی ایجاد نخواهد شد. از آنجا که لیگ در اواخر اردیبهشت تمام می شود، مربی تیم ملی در بازی های خردادماه مقابل بحرین و عراق روی نیمکت مستقر خواهد شد. این حالت هم می تواند تبعات زیادی برای تیم ملی داشته باشد. بهرحال مربیگری در تیم ملی، یک شغل تمام وقت است و هرکسی که بخواهد این نیمکت را دراختیار بگیرد، باید در این ماه های باقی مانده، روی تیم ملی و نفراتش تمرکز کند نه اینکه ذهنش متوجه رقابت های باشگاهی باشد.

درباره ساده بودن بازی با هنگ کنگ و کامبوج هم فقط کافی است به یاد داشته باشیم، بحرین که در جدول رده بندی فعلاً بالاتر از ایران قرار دارد، مقابل همین هنگ کنگ با مساوی بدون گل متوقف شد.

*قرارداد کوتاه مدت یا طولانی؟

یکی دیگر از چالش هایی که فدراسیون با آن روبرو است، مدت قرارداد مربی تیم ملی است. از منظر فدراسیون، حالت ایده آل آن است که با قلعه نویی تا پایان مرحله اول (خرداد 99) قرارداد ببندند و اگر شرایط همکاری مساعد بود، این قرارداد تمدید شود. اما این چیزی نیست که مورد قبول قلعه نویی یا هر مربی دیگری باشد. طبعاً هر مربی که به تیم ملی رود، خواهان آن است که قرارداد طولانی مدتی داشته باشد.

این را هم در نظر بگیرید که کمتر از 50 روز دیگر انتخابات فدراسیون برگزار می شود و چه بسا رئیس جدید فدراسیون، نظرات متفاوتی درباره مربی تیم ملی داشته باشد.
این معادله چند مجهولی میان تیم ملی، امیر قلعه نویی و سپاهان، اگرچه هنوز به جواب قطعی نرسیده اما به نظر می رسد کلیت قضیه انجام شده و همه طرف های درگیر در این ماجرا، باید به یک تفاهم سه جانبه برسند.