جدایی استرا و کالدرون و برانکو و کی‌روش به سود کی؟

به گزارش "ورزش سه"، «فوتبال ایران به زودی آماتور می‌شود» این پیش بینی برانکو در روز ۱۸ فروردین سال جاری در مصاحبه با "ورزش سه" است. مربی کروات آن روزهای پرسپولیس، با ذکر چند نکته به این نتیجه رسیده بود:

«امسال دو تیم از لیگ دسته اول کنار کشیدند و خبرهای مربوط به بی پولی باشگاه های دسته اولی از شدت انتشار برای همه عادی شده است. حتی بعضی از تیم ها تا آنجا که من می دانم بدون پرداخت حقوق از بازیکنان شان استفاده می کنند. بسیاری از باشگاه ها توان پرداخت ندارند و این موضوع حالا حتی استقلال و پرسپولیس را هم تهدید می کند. چون میزان مخارج بالاتر از درآمدی است که این دو باشگاه در حال حاضر از طریق قرارداد اپراتوری به دست می آورند. چیزی که من می بینم این است که مدیران فوتبال ایران به شدت درگیر رتق و فتق امور مالی شده اند.»

نشانه های جدی اماتوریسم
بیش از 9 ماه از مصاحبه برانکو گذشته؛ او که یکی از دوستداران فوتبال ایران بود، از ایران رفته و هرچند یکی از گزینه های سرمربیگری تیم ملی است اما همچنان از قرارداد خود با پرسپولیس طلب سنگین دارد. از سوی دیگر رخدادهای چند ماه اخیر در فوتبال ایران نشان می دهد که هشدار این مربی کروات درباره شرایط سخت فوتبال ایران به واقعیت پیوسته؛ استراماچونی و کالدرون با حواشی زیاد و البته شکلی عجیب از فوتبال ایران رفته اند. اتفاقی که لطمه بزرگی به اعتبار فوتبال ایران در تصویر بیرونی و رسانه های خارجی زده است.

اکثر تیم های لیگ همچنان با مشکلات مالی شدید مواجه اند. شهرخودرو که بابت رضایت نامه گل محمدی چند میلیارد تومان از پرسپولیس گرفته، سراسیابی سرپرست تیم را به عنوان سرمربی جدید معرفی کرده؛ پارس جم به سختی از بسته شدن پنجره اش جلوگیری کرد و بازیکنان زیادی را هم به دلیل مشکلات مالی از دست داده؛ استقلال در حدی مشکلات پایه ای دارد که فرهاد مجیدی سرمربی جدید تیم هم از برخی نواقص ناراضی است. ویلموتس چند روز مانده به بازی حساس ایران با عراق درخواست فسخ قرارداد داد و حالا امیدوار به کسب پولی هنگفت از فدراسیون است. تراکتور هم در چند بازی پایانی نیم فصل اول لیگ برتر، ساکت الهامی را از ماشین سازی به جای دنیزلی نشاند. صنعت نفت هم به رغم کسب نتایج خوب در دور رفت، چندین جلسه از تمریناتش به دلیل عدم دریافت حقوق، از سوی بازیکنان تحریم شده بود. به این ترتیب از میان 6 تیم بالای جدول لیگ، فقط سپاهان بوده که بدون مشکلات پایه ای و بدون تنش های اقتصادی یا تغییرات کادرفنی، خود را به دور برگشت لیگ رسانده است.

کلمه تکراری؛ بحران
در اتفاقی کم‌نظیر در نقل و انتقلات نیم فصل، سرمربی یک تیم نسبتا مدعی به تیم رقیب می‌رود، آن هم در استانه یک بازی بین المللی مهم برای حضور در لیگ قهرمانان اسیا. برخی هواداران پرسپولیس، استقلال و شهرخودرو همچنان به خاطر از دست دادن سرمربی‌شان ناراضی اند. سپاهانی ها نگران رفتن قلعه نویی به تیم ملی، پرسپولیسی ها نگران از دست دادن بازیکنانی مثل بشار و ناراضی از اختلافات درون کادر مدیریتی هستند که منجر به جدایی کالدرون شد. تراکتوری ها چندین هفته در اضطراب برای تعیین تکلیف کادرفنی جدید خود بودند و به تازگی تصمیم گرفته اند مسئولیت تیم‌شان را به ساکت الهامی سرمربی بومی خود بسپارند؛ صنعت نفتِ اسکوچیچ به سختی تلاش میکند بازیکنانش را حفظ کند و در مورد ال کثیر اوج تنش برای حفظ او را تجربه کردند. بازیکنان دو تیم مطرح پایتخت از عدم پرداخت مطالباتشان می گویند و هر دوتیم در این فصل تغییرات زیادی در پست های مدیریتی و اجرایی داشته اند. تیم ملی فیفا دی ها را از دست میدهد و هنوز سرمربی ندارد. رییس فدراسیون استعفا داده و روند تصمیم گیری های کلان فوتبال ایران ابهامات زیادی دارد.

عاشق می شوند و می روند
پرونده شکایت چهار مربی خارجی یعنی برانکو، ویلموتس، استراماچونی و کالدرون از فوتبال ایران به جریان افتاده و ظرف حداکثر چند ماه باقی مانده طلب های قبلی خود را دریافت خواهند کرد. مجموعه این مشکلات که روی هم یک بحران جدی را ایجاد کرده، فقط با تغییر قوانین پایه ای در فوتبال ایران قابل حل است. یعنی به جای طراحی دستورالعمل هایی مثل عدم استفاده از مربیان یا بازیکنان خارجی، آنچه ضرورت دارد سریعا اتفاق بیفتد، باز کردن راه ورود حق پخش تلویزیونی به فوتبال ایران است. فدراسیون فوتبال و باشگاه های بزرگ فوتبال ایران، متاثر از پتانسیل بالا و نیروی انسانی چشمگیر، هواداران و مخاطبان جدی دارند و براورده کردن انتظارات این مخاطبان، فقط از طریق ایجاد تغییر در قوانین پایه ای و رفع دست اندازهای اقتصادی فوتبال ایران، شدنی است. فاصله ما با «اماتور شدن فوتبال ایران» کمتر و کوتاهتر از آن چیزی بود که تصور می کردیم.

نکته جالب درمیان این ترس و نگرانی این است که اغلب مربیان خارجی که در سالهای اخیر در ایران کار کرده اند، از پتانسیل بالای بازیکنان و هواداران پرتعداد به وجد امده بودند و دوست داشتند در فوتبال ایران به کار خود ادامه دهند؛ کارلوس کی‌روش بارها علاقه خود به کار با بازیکنان ایرانی را رسانه ای کرده بود و حتی قبل از ترک ایران پس از باخت به ژاپن، این علاقه در بغض او نمایان شد. برانکو هم بارها در سالهای اخیر از پتانسیل فنی بازیکنان ایران و همینطور پتانسیل اجتماعی کشور ایران تمجید کرده؛ کالدرون همین دیروز تنها چند دقیقه پس از انتشار جملاتی از او در یک رسانه عربی، برای دومین بار اعلام کرد که «ایران را یک کشور بسیار خوب می داند و هرجا باشد، خود را سفیر ایران می داند.»

کشور پهناور ایران که بدون هزینه های کلان، همچنان حریف قدرتمندی برای باشگاه های عربستانی و قطری و اماراتی و در بعد ملی، یکی از قدرت های ذاتی فوتبال اسیاست؛ در استانه اماتور شدن، با ایجاد برخی تغییرات، نه تنها می تواند مقابل این رقبای اسیایی، دست بالا را در فوتبال داشته باشد، بلکه می تواند به تدریج از کمک های دولتی هم بی نیاز شود؛ دولتی که می دانیم در این سالها و در اوج تحریم های شدید امریکا، واقعا برای تامین برخی هزینه های تیم ملی یا پرسپولیس و استقلال چقدر در مضیقه جدی قرار دارد.