مرزبان: تغییر پست بازیکنان امید درست نبود

به گزارش "ورزش سه"، مرزبان یکی از گزینه های همکاری با حمید استیلی بود که البته به دلیل مشغله های زندگی خصوصی این مسئولیت را قبول نکرد. ساعتی پس از حذف تیم امید ایران از رقابت های قهرمانی زیر 23 ساله های آسیا و عدم راهیابی این تیم به مرحله بعدی مسابقات که به معنای نرسیدن به المپیک 2020 توکیو است، با علیرضا مرزبان در این رابطه صحبت کردیم که حرف های او را در ادامه می خوانید.

باید از آینده به گذشته برگردیم
برای بررسی شکست ایران در بازی های مقدماتی المپیک باید اول از آینده به گذشته برگردیم. یعنی از امروز تمام نتایج را بررسی کنیم و به گذشته برگردیم تا ببینیم مشکلات کجا هستند. این کار به ما یک دید حرفه ای و واقع گرایانه در مورد شکست می دهد.

استفاده از بازیکنان در پست های غیرتخصصی درست نبود
با توجه به اینکه بازیکنان با تاخیر به تیم اضافه می شدند، باید به این موضوع حتما اشاره کنیم که آیا لازم بود بازیکنان را در پست های غیرتخصصی استفاده کنیم؟ برخی از بازیکنان دیر به تیم ملی اضافه شدند. درگیر مسائل باشگاهی بودیم که باعث شد این بازیکنان خیلی دیر وارد سیستم تاکتیکی حمید استیلی شوند.

خیلی زود توپ ها را لو می دادیم
مسئله مثبت این بود که تیم اتحاد درونی خوبی داشت و همه برای پیروزی تلاش می کردند. حمید استیلی توانسته تیمی متحد بسازد، چون یکی از مشکلات فوتبال ما همین است. در تیم امید اما این مسئله به خوبی دیده می شود. از بعد فنی اما خیلی زود توپ هایمان را از دست می دادیم و برای رفع این نقیصه،  زمان کافی وجود نداشت.

بازی با چین، بهترین بازی ما بود
حمید استیلی با اینکه زمان کوتاهی سرمربی بود، تاثیر مثبت داشت. تیم هر روز بهتر می شد. بازی با چین یکی از بهترین بازی های ما بود. با این حال گل هایی را باید می زدیم که نزدیم.

همیشه بیشترین بهره را با کمترین امکانات می خواهیم
بازی های دوستانه خوبی را  برگزار نکردیم. این مبحث در اقتصاد فوتبال مطرح می شود و ما همیشه می خواهیم با کمترین امکانات، بیشترین بهره را ببریم. این به اینجا برمی گردد که ما در سازماندهی کارهای خودمان خوب عمل نمی کنیم.

از همین امروز تیم ملی امید فراموش می شود
از همین امروز تیم ملی امید به فراموشی سپرده می شود و مدت های زیادی طول می کشد تا مربی جدیدی انتخاب شود. چون لزومی برای این کار نمی بینند و می خواهند صرفه جویی کنند.

تیم ملی امید مثل فرزند ناخواسته است
الان حدود هشت سال است که مربیانی که در تیم های پایه کار می کنند، به تیم های بزرگسالان می آیند ولی این روند در فوتبال ایران دیده نمی شود و به تیم امید به عنوان فرزند ناخواسته نگاه می کنیم. الان ولی تیم های اروپایی برنامه ویژه ای برای این رده دارند. موضوع این است که ما چطور می توانیم اعتبار فوتبالی مان را بالا ببریم وقتی توجهی به فوتبال نداریم.

استقلال و پرسپولیس چند بازیکن به تیم های ملی داده اند؟
واقعیت این است که ما آکادمی های خوبی هم نداریم. استقلال و پرسپولیس را ببینید و بگویید این دو باشگاه بزرگ چند بازیکن به تیم های ملی ایران داده اند؟! به نظرم اگر آکادمی ها در لیگ های برتر و لیگ یک تشکیل شود و در هفت رده سنی به آنها رسیدگی شود، ما احتیاج به 6 هزار نفر فوتبالیست داریم. آیا ساز و کار و عزمی برای این برنامه ریزی وجود دارد؟ سوال بزرگ این است که آیا لیگ ما واقعا حرفه ای است و براساس قوانین فوتبال حرفه ای عمل می کند؟

سعی می کنیم با پنهان کاری شکست ها را نشان ندهیم
موفقیت یک برنامه درازمدت است که استمرار می خواهد. ما سعی می کنیم  پنهان کاری را اساس موفقیت بگذاریم و شکست های خودمان را نشان نمی دهیم. باید این را بپذیریم. باید به این سوال پاسخ داده شود که چطور می توانیم فوتبال ایران را به سمت و سوی فوتبال حرفه ای دنیا ببریم؟ ما باید همانطور که فوتبال در دنیا دنبال می شود، آن را بپذیریم، نه اینکه رنگ و بوی ایرانی به آن بزنیم.

باشگاه های ایران باید از سوی سازمان لیگ مجبور به سرمایه گذاری شوند
اگر باشگاه های فوتبال ایران مجبور شوند، 10 درصد از بودجه شان را به فوتبال پایه بدهند، خیلی از مشکلات ما حل می شود. همین حالا در فوتبال پایه ما مربیان بزرگی در حال فعالیت هستند ولی از نظر مالی حمایت نمی شوند و تیم خوبی نیز در ابعاد پزشکی و سایر موارد به آنها کمک نمی کند. ما مربیان با استعدادی داریم که می خواهند حرفه ای کار کنند ولی دستشان بسته است.

چرا از افراد با تجربه در کنار تیم بهره نبردیم
سوال دیگر این است که چرا از افراد حرفه ای که تورنمنت های دنیا را می شناسند، کمتر استفاده می کنیم. فردی مثل مهاجرانی می تواند انگیزه بالایی به تیم بدهد. چرا از او استفاده نمی کنیم. افرادی مثل پروین و مایلی کهن. از این می ترسیم که نیروهای قوی کنار تیم باشند. باید این مسائل را دور بریزیم و به این فکر کنیم که نبودن فوتبال ایران در المپیک، یعنی نبودن مردم ایران در المپیک.

از همین امروز باید گام نهایی را برداشت
از همین امروز می توانیم شروع کنیم. می توانیم این وظیفه را به حمید استیلی و کادرش بسپاریم. این حمایت باید از سوی فدراسیون انجام شود. این نیاز به سرمایه گذاری خاص دارد. از همین امروز باید گام نهایی را برای آینده بزرگ برداشت.