سونگلا برای ستاره‌ها نقطه پایان نیست

به گزارش "ورزش سه"، ما در این سه بازی بازیکنانی را دیدیم که می توانند آینده خوبی در پیش داشته باشند؛ البته با تجربه بیشتر، آمادگی بدنی مناسب تر و قرار گرفتن در نظم تاکتیکی بهتر. شاید در قامت تیم ملی فوتبال بزرگسالان یا حتی در ترکیب تیم های باشگاهی، اما هرچه هست نباید این نام ها را همینجا رها کنیم و به فراموشی بسپاریم.

در سونگلا با قرعه وحشتناک و با همان آب و هوای گرم و شرجی آزاردهنده ما یک مدافع چپ کلاسیک، شجاع و شایسته پیدا کردیم به نام متین کریم زاده که پیش از این نامش را در بازی های پارس جم کم و بیش به عنوان یک وینگر با تکنیک شنیده بودیم، اما اینبار در قامت سرباز تیم ملی چهره متفاوتی از خودش نشان داد؛ به خصوص در بازی آخر برابر چین که بارها از کناره ها روی دروازه قرمزپوشان چینی ارسال داشت.
در دفاع راست مجتبی نجاریان را دیدیم که بر خلاف بسیاری از مدافعان راست شاغل در لیگ هم جرات نفوذ دارد و هم همت دفاع. در جنگ های تن به تن بازنده نیست؛ با اعتماد به نفس از مدافع روبرو عبور می کند و نقش خودش را در قالب تیم به خوبی پیدا کرده است.

در دفاع میانی امید نورافکن و عارف آغاسی را داشتیم که البته امید همان هافبک تاثیرگذار و مسلط سپاهان است و عارف مدافع مستحکم فولاد که با اعتماد جواد نکونام در چند پست کارایی خودش را به خوبی ثابت کرده است. حتی شاهین طاهرخانی با همین فیزیک مناسب و متفاوت می تواند با تجربه بیشتر حرف های بیشتری برای گفتن داشته باشد.
در میانه میدان نام های زیادی هستند که آینده خط میانی تیم ملی فوتبال به آنها چشم دوخته است؛ از مهدی خانی دونده تا رضا دهقانی جنگنده، جعفر سلمانی ریزنقش و تکنیکی، امیرحسین حسین زاده و خدابنده لو و زامهرانی که کمتر به بازی گرفته شدند.

و در خط حمله جایی که مهدی قائدی آقای گل لیگ در کنار صیادمنش، با قدرت نفوذ مثال زدنی و رضا شکاری بازیساز حضور داشتند؛ حتی رضا جبیره که چند دقیقه در بازی آخر فرصت به دست آورد یا امیر روستایی که برخلاف بازی های مرحله اول مقدماتی اصلا بازی نکرد.

این نام ها در قالب تیم ملی امید مامور به صعود در سانگلا خودنمایی کردند، ماه ها آمدند و رفتند و تلاش کردند و با انتخاب کرانچار، مجیدی یا حمید استیلی به تیم ملی راه یافتند و توانایی های خودشان را به خوبی نشان دادند. باید به بازیکنان شایسته امروز و ستاره های فردای فوتبال امروز اعتماد کرد.
این تیم و بچه های با استعداد را فراموش نکنیم، هرچند رویای المپیک و آرزویی دیگر در این مسیر باز هم به خاطره ها پیوست اما استعدادهای ارزشمند فوتبال ایران که برای یافتن آنها سرمایه و وقت زیادی گذاشته شده را نباید به خاطرات بسپاریم.