آیا به این تیم امید باید امیدوار بود؟

به گزارش" ورزش سه" حمید استیلی تیمش را در با همان 1-3-2-4 که وعده داده بود به میدان فرستاد و متکی به همان روش دفاع و ضدحمله بود. امیدها بازی را با پرس روی توپ آغاز کردند و همین فشار در دقایق ابتدایی بازی باعث شد که دروازه بان و مدافعان ازبکستان دچار اشتباه هایی شوند. اما هر چه از زمان بازی گذشت مهاجمان تیم امید بیشتر به خط نیمه زمین نزدیک شدند ، ازبکستان بالطبع جلوتر آمد و به دروازه ایران نزدیکتر شد اما موقعیت های خطرناک تری نصیب ایران شدند. بازیکنان امید اگر در این بازی از فرصت های مسلمی که گیرشان آمده بود به خوبی استفاده کرده بودند نتیجه می توانست دستکم سه بر یک باشد.

چاله در هافبک دفاعی

اما بازی تیم امید برابر ازبکستان خالی از ایرادات فنی نبود. در خط هافبک تیم ایران دچار سردرگمی هایی بود. گاهی فاصله بین مدافعان و هافبک های دفاعی به حدی زیاد می شد که توپ های دوم و سوم نیز به هافبک های ازبکستانی می رسید. تیم امید ایران از نبود یک هافبک دفاعی تخصصی در این پست لااقل در بازی برابر ازبکستان رنج برد. یکی از دلایل آن می تواند عدم هماهنگی و بازی دو بازیکن غیرمتخصص در این پست باشد.

نبود بازیکنی در پست هافبک که بتواند بین مدافعان در حال رفت و آمد بوده و توپ را از دفاع به هافبک بیاورد باعث شد تیم ایران در بخش زیادی از بازی روی به روش بازی مستقیم بیاورد. در این روش تیم ایران درواقع مجبور است از بخش مهمی از توانایی های تهاجمی اش چشم پوشی کند تا بتواند تنها توپ را به زمین حریف برساند.

محبی فعال ترین بازیکن ایران در بازی مستقیم بود اما او و دیگر بازیکنان خط تهاجمی ایران بازیکنانی هستند که می توانند روی زمین بازی خوبی انجام بدهند. تیم ایران نیاز دارد تا در خط حمله توپ بیشتری در اختیار داشته باشد. بازیکنانی مثل قائدی، محبی، شجاعی ، شکاری و الهیار با هماهنگی در بخش تهاجمی می توانند از هر دفاعی عبور کرده و موقعیت های زیادی را خلق کنند.

نمایش تیم ایران در بازی برابر ازبکستان از چند جهت امیدوار کننده بود. اولین موضوعی که شاید کمتر به چشم آمد این بود که ازبکستان در این بازی تحت تاثیر نام و انرژی برتر ایران قرار داشت. این نشان می داد که از نظر روانی حریفی مثل ازبکستان تحت تاثیر توانایی های تیم ایران است.

بخشی از این ماجرا به حضور بازیکنان نامدار در ترکیب تیم امید برمی گردد. تیم ایران  از نظر کیفیت بازیکن یکی از بهترین تیم های این دوره است. این موضوع باید تیم امید را به خودباوری برساند که توانایی انجام کارهای مهم را دارد.

تیم المپیک حالا ترسش از حضور در این تورنمنت ریخته است و می تواند با تمرکز بالاتری به بازی های بعدی فکر کند. این تیم با توجه به سطح تجربی بالایی که چه روی نیمکت مربیان و چه در لیست بازیکنانش دارد می تواند به رفتن به المپیک هم فکر کند.