سال 2019؛ هنوز در ورزشگاه‌ها سنگ می‌زنند!

به گزارش "ورزش سه"، پرسپولیس در شرایطی موفق شد در مرحله یک چهارم جام حذفی از شهرداری ماهشهر لیگ دویی عبور کند که موعود بنیادی فر و کادر داوری‌اش دقایق پایانی را با شرایط ویژه‌ای به پایان بردند. سنگ پرانی هواداران روی سکوها باعث شد تا داور بعد از چندین بار تذکر در این زمینه، در نهایت با توجه به مصدومیت کمک دوم خود، تصمیم به قطع جریان بازی بگیرد و راهی رختکن شود. هرچند ثانیه‌های پایانی این بازی در نهایت با حضور داور چهارم به عنوان کمک داور و جایگزینی با بهرامی بار دیگر از سر گرفته شد و شاگردان گابریل کالدرون با دو گل برتری راهی مرحله بعدی شدند.
با این حال نکته عجیب سنگ پرانی هواداران فوتبال در ایران به نشانه اعلام اعتراض به عملکرد داوری است. اتفاقی که اکنون در روزهای پایانی سال 2019 میلادی در هیچ ورزشگاهی در جهان به جز ایران نمی‌توان نمونه‌ای برای آن آورد.

فصل گذشته فوتبال ایران با این معضل بزرگ همراه شده بود که البته در نهایت با شکل گیری کمپین‌هایی در مبارزه با خشونت در استادیوم این اتفاق کم و کمتر شد. با این حال هنوز مشخص نیست در روزهایی که هواداران فوتبال ایران مشتاق حضور بانوان در استادیوم هستند، چرا با چنین حرکاتی که انتظار آن در این دوره زمانی بشری  نمی‌رود، جو استادیوم را غیرقابل تحمل و دور از فرهنگ هواداری می‌کنند.
در فصول گذشته و خصوصا استادیوم‌های جنوبی بارها این اتفاق تکرار شده بود و دیدارهای پرسپولیس مقابل استقلال خوزستان و حتی فولاد با تنش‌هایی اینچنینی شکل گرفته که با واکنش منفی جامعه ورزشی همراه شده بود. در بازی امروز دو تیم شهرداری ماهشهر و پرسپولیس نیز که با توجه به شرایط امکانات از ماهشهر به آبادان انتقال یافته بود تا هواداران دو تیم با حضور در استادیومی مجهز و بهتر بتوانند تماشاگر این جدال باشند، باران سنگ و بطری صحنه‌های زشتی به بازی بخشید که در نهایت نیز با زخمی شدن و آسیب کمک داور بازی همراه شد. موضوعی که به هیچ عنوان نمی‌توان آن را حتی در صورت خطای داوری و اشتباهات صورت گرفته هم قابل پذیرش تلقی کرد و در فوتبال روز دنیا نیز علیرغم اشتباهاتی که صورت می‌گیرد، سکوها به این شکل صحنه‌های زشتی را رقم نمی‌زنند.

سود بردن از سنگ برای اعلام اعتراض و انزجار شاید به قرن‌ها پیش برگردد و اکنون در روزهایی که سال 2019 میلادی نیز به روزهای پایانی خود نزدیک شده است، این چالش غیرقابل چشم پوشی و معضل فوتبال ایران به موضوعی غیرقابل حل تبدیل شده که نیاز به این دارد هواداران خود اقدام به پایان دادن آن کنند و فضای استادیوم را به محلی ورزشی – تفریحی برای لذت تبدیل کنند. موضوعی که این روزها به آرزوی فوتبالدوستان تبدیل شده و مطمئنا با تداوم چنین شرایطی با توجه به نزول حضور هواداران در استادیوم‌ها، رویای حضور بانوان نیز نقش بر آب خواهد شد.

موضوع بعدی نیز به وجدان این هواداران برمی‌گردد. کسانی که با پرتاب سنگ بدون توجه به آسیب احتمالی آن که شاید بتواند فرد مورد هدف را با خطرات بزرگی مواجه کند از سوی آنها نادیده گرفته می‌شود. فوتبال ایران کم از این آسیب‌ها به خود ندیده است و کور شدن چند هوادار و سرشکستگی‌های آنها بارها به تصویری ناراحت کننده برای اهالی فوتبال تبدیل شده است. شاید باید هواداران اینجا ضرب المثل قدیمی سنگ مفت و گنجشک مفت را به فراموشی بسپارند و برای لحظاتی به این فکر کنند که اصابت  این سنگ به هدف زنده می‌تواند چه اتفاق تلخی را بهمراه داشته باشد.
یقینا برای برچیدن اتفاقاتی از این دست استفاده از نیروهای تنبیهی جایز و لازم است و الا سال‌های سال است که در روی همین پاشنه می‌چرخد. جالب اینکه افراد پرتاب کننده سنگ حتی از فاصله دور و در نمای لانگ شات دوربین بی کیفیت تلویزیون آبادان نیز قابل تشخیص بودند. آیا اراده ای برای برخورد جدی وجود ندارد؟