یادداشت : وقتی حق با بیرانوند هست و نیست!

به گزارش "ورزش سه" جنجالی که امروز علیرضا بیرانوند خلق کرد، موضوع عجیب و دور از ذهنی نبود. اینکه بیرانوند، سنگربان اصلی تیم ملی، موفق ترین دروازه بان سال های اخیر فوتبال ایران و دو سال کاندیدای جایزه بهترین بازیکن سال آسیا باشد و در رقابت های باشگاهی به نیمکت ذخیره ها منتقل شود، از آن مسائلی بود که مشخص بود دوام زیادی نخواهد داشت و بالاخره سر و صدایی به پا خواهد کرد.

این اتفاق بالاخره امروز رخ داد و بیرانوند وقتی فهمید حتی در فهرست 18 نفره پرسپولیس جایی ندارد و کالدرون قصد دارد برای سومین بازی پیاپی از رادوشوویچ استفاده کند، با اعتراض تمرین را ترک کرد و برای تعیین تکلیفش به دفتر مدیر باشگاه رفت.

 ماجرای نارضایتی بیرانوند از دو هفته پیش کلید خورد. یعنی از همان روزی که گابریل کالدرون به بهانه سفر بیرانوند به هنگ کنگ، ترجیح داد بوژیدار رادوشوویچ را در ترکیب اصلی به زمین بفرستد. پس از آن بود که معلوم شد انتشار خبر مصدومیت بیرو، صرفاً نوعی مصلحت اندیشی بوده و این تصمیمی بوده که کالدرون بر آن اصرار داشته. اما مساله آنجا عجیب می شود که رادو این روزها در بهترین فرم آمادگی است و نه تنها گل نمی خورد که تقریباً در هر بازی، یکی دو سوپر واکنش هم دارد. یعنی همه آن هایی که هوادار بیرانوند هستند، به سختی می توانند نقد جدی به تصمیم کالدرون وارد کنند چرا که رادوشوویچ هم این روزها در شرایط بسیار خوبی قرار دارد.

اگر به سال های نه چندان دور فوتبال ایران برگردیم، چندین تجربه ناخوشایند از تیم هایی به یاد می آوریم که همزمان دو دروازه بان هم سطح داشته اند. آخرین نمونه آن همین سال گذشته در استقلال بود که عاقبت بعد از دو سه سال تلاش مشترک علی منصوریان و وینفرد شفر، هیچ فرمولی برای راضی نگه داشتن همزمان سیدمهدی رحمتی و سیدحسین حسینی پیدا نشد و عاقبت استقلال مجبور شد قید رحمتی را بزند. حالا پرسپولیس به نوعی دیگر و با کمی مشابهت دچار چنین وضعیتی شده. با این تفاوت که رادوشوویچ در این سال ها پذیرفته بود دروازه بان ذخیره باشد و سالی چهار پنج بازی لیگ را در دوران مصدومیت یا محرومیت بیرانوند تجربه کند اما حالا وضعیت تغییر کرده و بدون اینکه گلر کروات قرمزها توقع زیادی داشته باشد، این بار سرمربی پرسپولیس اصرار دارد که به موقعیت بیرانوند به عنوان دروازه بان اصلی پایان دهد و به تناوب از هر دو دروازه بانش استفاده کند.

در فوتبال اروپا گاهی بعضی از تیم ها، به یک راه حل بینابینی برای استفاده از دروازه بان های ذخیره خود می رسند. مثل بارسلونا در زمان پپ گواردیولا که ویکتور والدس را در لیگ استفاده می کرد و در جام حذفی، پینتو را به زمین می فرستاد. این قانون نانوشته حتی در ال کلاسیکوهای حذفی هم رعایت می شد و پینتو در این بازی حساس، به والدس ترجیح داده می شد.این الگو در بارسلونا بعدها با کلودیو براوو و تراشتگن هم تکرار شد. در منچستر یونایتد هم سالهاست دخه آ دروازه بان اصلی است اما در جام حذفی و اتحادیه، نوبت به سرخیو رومرو، دروازه بان ملی پوش آرژانتین می رسد که شانس بازی کردن پیدا کند.

اما فارغ از قراردادهای این چنینی، تجربه نشان داده وقتی دو دروازه بان هم سطح در یک تیم حضور داشته باشند، استفاده متناوب آن ها، گاهی به ناراضی شدن هر دو نفر ختم می شود و در نهایت کار به جایی می رسد که باشگاه مجبور می شود یکی از دروازه بان هایش را به تیم دیگری واگذار کند. آنچه امروز در پرسپولیس رخ داده، چه بسا با چند جلسه و صحبت رو در رو به پایان برسد اما اگر کالدرون به استفاده از رادوشوویچ همچنان اصرار داشته باشد، بعید است که راضی نگه داشتن بیرانوند ناراضی، کار ساده ای باشد.

کالدرون جمعه شب در یک برنامه تلویزیونی، وقتی در مواجهه با موضوع نیمکت نشینی بیرانوند اطمینان داد که علیرضا دروازه بان اول تیمش است و اگر در این بازی ها از ترکیب اصلی دور شده، صرفاً به دلیل خستگی بوده اما آنچه معادلات را برهم زده، درخشش فوق العاده رادوشوویچ است. از سوی دیگر، بیرانوند که رقبای جوانی مثل رشید مظاهری و پیام نیازمند را در تیم ملی دارد، هیچ دوست ندارد بعد از 2 سال حضور در فهرست بهترین های سال آسیا، نیمکت نشین پرسپولیس باشد.