خسروی: پنالتی قطعی بحرین گرفته نشد
نیمه دوم عراق–بحرین، داور کیک بوکسینگ میخواست
قضاوت بحث برانگیز داور سنگاپوری دیدار عراق و بحرین باعث شد تا این بازی با ابهامات فراوانی در صحنه های مختلف به پایان برسد.
به گزارش "ورزش سه"، با توجه به قضاوت بازی دو تیم عراق و بحرین و همینطور حساسیت صحنه هایی که در این دیدار اتفاق افتاد با علی خسروی صحبت کردیم تا با توجه به اهمیت این بازی، صحنه های مختلف آن را مورد بررسی دقیق تر قرار دهیم.
چرا برای گروه ایران از سریلانکا و سنگاپور داور می گذارند!؟
در ابتدا می خواهم این سوال را مطرح کنم که چرا کمیته داوری کنفدراسیون فوتبال آسیا برای داوری بازی های حساسی مانند ایران و بحرین و یا ایران و عراق از داوری سریلانکایی و سنگاپوری و نپالی و ... استفاده می کند؟ این همه داور خوب از کشورهایی مانند ژاپن و کره و چین در فوتبال آسیا حضور دارند که می توانند با کمترین حساسیت بازی های مورد نظر را قضاوت کنند اما گویا اصراری پشت این جریان است که حتما داورانی از جنوب شرقی آسیا آن هم از کشورهایی که نام بردم انتخاب شوند.
محمد تقی هرگز داور موفقی نبود
این مشکل البته در بازی های باشگاهی در لیگ قهرمانان آسیا کمتر اتفاق افتاده اما در جریان بازی های اخیر تیم ملی و تیم های همگروهی این موضوع را دیدیم. اصلا در آن خطه از آسیا مگر چند داور معروف دیده ایم؟ آنها فقط شمس الماعدین را به عنوان مطرح ترین چهره در داوری دارند که آن هم بیشتر به خاطر پدرش (که در داوری آسیا شناخته شده بود و مورد تایید فاروق بوزو قرار داشت) توانست شانس بیشتری نصیب خود کند. به هرحال فکر می کنم که همه دیدند داور سنگاپوری دیدار عراق و بحرین یعنی محمد تقی چنگی به دل نمی زد و در نهایت نیز نتوانست بازی را به خوبی قضاوت کند.
داور پنالتی قطعی بحرین را ندید گرفت
نیمه اول بازی عراق و بحرین، یک صحنه وجود داشت که می توانست نتیجه دیدار را دستخوش تغییر کند. حول و حوش دقیقه 15 بود که سعد ناطق، مدافع شماره چهار عراقی ها وقتی دید که توپ از وی رد می شود و در موقعیت خوبی به بازیکن بحرینی می رسد اصطلاحا به بدنش حجم داد و به سبک بسکتبالیست ها و در حالی که دست خود را از راستی بدن جدا کرده بود اقدام به خطای هند کرد اما داور هرگز ندید که وی در محوطه جریمه خطا کرد و به همین دلیل دستور به ادامه بازی داد. این پنالتی می توانست برتری احتمالی بحرینی ها را در پانزده دقیقه ابتدای بازی به همراه داشته باشد.
دو صحنه دیگر وجود داشت که نمی توانست پنالتی باشد
دو صحنه قابل بحث دیگر در ادامه نیمه اول این دیدار اتفاق افتاد که در نهایت هیچکدام از آنها نمی توانست پنالتی باشد. یک صحنه دیگر در محوطه جریمه عراقی ها اتفاق افتاد اما به دلیل اینکه دست مدافع عراقی در راستای بدن وی بود خطای هند اتفاق نیفتاد. در یک صحنه دیگر و این بار در محوطه جریمه بحرینی ها، مهاجم عراقی به دنبال برخورد ساده ای که با مدافع بحرین داشت قصد داشت یک پنالتی بگیرد که این اتفاق نیفتاد. اگر دو سال پیش بود به صحنه شبیه سازی مهاجم عراقی کارت زرد داده می شد اما در قوانین جدید آمده است که اگر برخوردی وجود داشته باشد داور می تواند به مهاجم شبیه ساز کارت زردی نشان ندهد.
نیمه دوم بازی بحرین و عراق داور کیک بوکسینگ می خواست
در نیمه دوم این دیدار اما اتفاقات به گونه ای دیگر افتاد و در حالی که صحنه تاثیرگذاری در هیچکدام از دو محوطه جریمه نداشتیم باید قضاوت داور سنگاپوری را در میانه میدان می دیدیم. در یک جمله می توان گفت نیمه دوم این بازی نیاز به یک داور کیک بوکسینگ داشت تا داور فوتبال. بازیکنان دو تیم به دفعات ضرباتی به یکدیگر وارد می کردند، آنها بارها به یکدیگر سیلی زدند و حتی دیده شد که چند بار هم با آرنج بازیکن حریف را زدند.
از شجاعی دفاع نمی کنم اما ...
من نمی خواهم از مسعود شجاعی دفاع کنم اما اگر او به خاطر آن خطا از بازی اخراج شد چند بازیکن عراقی باید شب گذشته از فوتبال محروم می شدند. اگر آن بازی یک اخراج داشت این دیدار قطعا تعداد زیادی اخراجی می توانست داشته باشد. ضربات آرنج و البته همانطور که گفتم سیلی، چند بار بین بازیکنان دو تیم رد و بدل شد.
داور برخوردها را می دید و اعلام خطا نمی کرد
یک بار کاملا مشخص بود که دقیقا پیش چشمان کمک داور بازی، مهاجم عراقی به صورت بازیکن بحرینی ضربه زد اما عملا جریمه ای به دنبال نداشت. یک ضربه آرنج دیگر پیش چشمان داور به سر دروازه بان عراقی برخورد کرد و در کمال ناباوری داور بازی هرگز اعلام خطا نکرد و همین بی اهمیتی وی باعث شد تا خطاهای بیشتری در نیمه دوم بازی اتفاق بیفتد.
در دادن اخطار دربازی ایران دست و دلبازی شد
هر داوری به موجب قوانین بازی و قانون شماره 12 می تواند به دلیل خطای فراوان صورت گرفته به هر بازیکنی کارت زرد و یا قرمز نشان دهد اما این موضوع در جریان دو دیدار گروه تیم ملی اتفاق نیفتاد. در جریان دیدار ایران و عراق آن همه اخطار داده شد اما در دیدار دوم دریغ از دست و دلبازی در دادن اخطار.
در اردن قطعا داور اردنی نمی توانست قضاوت کند
فدراسیون فوتبال ایران در حالی که داور اردنی برای بازی برابر عراق اعلام شده بود به کنفدراسیون فوتبال آسیا نامه زد و عنوان کرد که این داور باید تغییر کند و در نهایت این اتفاق هم افتاد. اما تغییر داور اردنی به دلیل اعتراض فدراسیون فوتبال نبود چرا که وقتی قرار باشد بازی با ایران در اردن برگزار شود و این کشور هم حتما دوست عراقی هاست که قبول کرده بازی مورد نظر را میزبانی کند پس باید داور اهل این کشور از جریان قضاوت بازی عراقی ها خارج شود. به نوعی می توان گفت وقتی دیدار در اردن برگزار می شود دیگر لزومی نبود که داور اردنی برای دیدار مورد نظر به قضاوت بپردازد هرچند اعتقاد شخصی من این است که داوران عرب زبان، به مراتب بسیار بهتر از داوران شرق آسیا برای ما قضاوت می کنند.