عزت اللهی و جهانبخش؛ امیدواریم جایتان خالی نباشد

به گزارش "ورزش سه "، پس از اتمام  مراسم قرعه کشی مرحله مقدماتی جام جهانی  قطر ۲۰۲۲ در کوالالامپور و قرار گرفتن تیم ملی ایران در کنار تیم های عراق، بحرین، هنگ‌کنگ و کامبوج می شد به راحتی حدس زد که سخت ترین دیدار تیم ملی فوتبال ایران بازی در خانه عراق است. تیمی که در چند سال اخیر همواره با انگیزه های مضاعفی در برابر ایران صف آرایی می کند و معمولا نتایج خوبی هم می گیرد که آخرین آن برمی گردد به پیروزی در برابر ایران در ضربات پنالتی در چهارچوب رقابت های جام ملت های آسیا که هنوز مزه تلخ آن شکست و حذف در مرحله یک چهارم نهایی را زیر زبانمان حس می کنیم.

شاید از لحاظ بافت کلی فوتبالی اگر بخواهیم یک بررسی اجمالی داشته باشیم، فوتبال هیچ تیمی در دنیا به اندازه فوتبال عراق به فوتبال ایرانی شباهت ندارد. چه از لحاظ فیزیکی و چه از لحاظ تکنیکی و داشتن استعداد های نابی که اتفاقا موفقیت های مقطعی عراقی ها نیز  قبل از داشتن یک برنامه مدون، بر پایه ظهور این چنین بازیکنانی استوار است. استعداد های نابی که از دل جنگ و خونریزی های داخلی و خارجی این همسایه غربی سر برمی آورند و تبدیل به ستاره می شوند . همچنان که به تیم فعلی عراق هم اگر نگاهی داشته باشیم متوجه خواهیم شد، بازیکنان بسیار خوبی  در این تیم حضور دارند .« صفا هادی، طارق همام‌ ، بشار رسن، علی عدنان ،مهند علی» که هرکدام از این بازیکنان  می توانند فردا برای تیم ملی ایران دردسرساز شوند. از همین رو دیدار با عراق آن هم در شرایطی که ما در برابر بحرین بازی را واگذار کرده‌ایم، می تواند مهم ترین بازی ما بعد از دیدار مقابل ژاپن باشد.

آنچه از سابقه مصاف های این دو حریف سنتی در گذشته به خاطر داریم  و آنچه که بیشتر از همه مشهود است جنگ های مکرر فیزیکی در میانه میدان برای به خدمت گرفتن کمربند خط میانی است که طبیعتاً  این بازی هم نمی تواند از این قاعده مستثنی باشد. به همین خاطر حضور یک بازیکن شماره ۶ به معنای واقعی می تواند نقشی به مراتب تعیین کننده تر از سایر بازیکنان در این بازی ایفا کنند؛ وظیفه ای که در تیم مارک ویلموتس در بازی های اخیر بیشتر به عهده امید ابراهیمی و احمد نوراللهی و علی کریمی محول شده است .

در اینکه احمد نوراللهی  بهترین روزهای فوتبال خودش را در تیم پرسپولیس سپری می کند هیچ شکی نداریم. فوتبال احمد در این فصل از هر زمان دیگری تعیین کننده تر و پخته تر به نظر می رسد، تا جایی که او کمتر اجازه داده غیبت مهره ای کلیدی مثل کمال کامیابی نیا در تیم فوتبال پرسپولیس به چشم بیاید. اما در واقع احمد نوراللهی نه یک بازیکن صرفا شماره ۶ است و نه یک بازیکن شماره ۸ و به نوعی سبک فوتبال او تفاوت های بارزی با بازیکنی مثل سعید عزت‌اللهی دارد. در خصوص امید ابراهیمی هم باید به این موضوع اشاره کنیم که فوتبال او و سعید عزت‌اللهی دو سبک کاملا متفاوت را دنبال می کند و تنها علی کریمی است که فوتبالش بیشتر از همه به سعید عزت نزدیک است، اما بعید است ویلموتس وی را از ابتدای بازی به میدان بفرستد.

 فراموش نکنیم  سعید عزت اللهی بعد از خداحافظی جواد نکونام از همان بازی های اول آنقدر خوب ظاهر شد که اجازه نداد آب در دل تیم ملی تکان بخورد، آن هم در پستی که معمولا جا افتادن در آن به مدتی زمان احتیاج دارد. هافبکی جوان  با قد و قامتی کاملا مناسب این پست که تمام تعاریف کلیشه‌ای مربوط به این پست را به نوعی تغییر داده است.

وی در سال گذشته با یک مصدومیت تقریبا طولانی مواجه شد و همین امر باعث شده فعلا قافیه را به رقبایش واگذار کند اما نحوه مواجهه او با عدم دعوت ویلموتس، ما را امیدوار می کند تا در آینده ای نزدیک شاهد حضور او در تیم ملی باشیم.

آنچه که مسلم است و از لیست بازیکنان دعوت شده در این چند  ماه می توان نتیجه گرفت، این است که ویلموتس معتقد است بازیکنان برای اینکه نامشان در لیست دعوت شدگان باشد باید حتما در تیم خود به صورت ثابت بازی کنند. البته جای سوال دارد که آیا بهتر نبود ویلموتس و دستیارانش در خصوص عزت اللهی و حتی جهانبخش با انعطاف بیشتری رفتار می کردند ؟

این در حالی است که ویلموتس می‌توانست با دعوت از این دو بازیکن در حد بضاعتش به نوعی به بهبود جایگاهشان در باشگاهی که در آن حضور دارند کمک شایانی کرده باشد و باعث ایجاد انگیزه و اعتماد به نفس در این دو بازیکن شود. اما این امر رخ نداد و البته باید به این انتخاب سرمربی احترام گذاشته شود .

به هر حال ما فردا در دیدار مقابل عراق در شهر بصره از داشتن سعید عزت‌اللهی و علیرضا جهانبخش محرومیم و تنها  امیدواریم غیبت این دو مهره در پایان دیدار به چشم نیاید و حسرت عدم دعوتشان را نخوریم.