شب فینال کیِف توان غذا خوردن نداشتم
مارسلو: مقابل لیورپول احساس مرگ داشتم
مارسلو، مدافع برزیلی رئال مادرید، مصاحبه جالبی را درباره فینال لیگ قهرمانان سال ۲۰۱۸ مقابل لیورپول انجام داده است.
به گزارش "ورزش سه"، رئال مادرید در فصل ۱۹-۲۰۱۸ در فینال رقابت های لیگ قهرمانان اروپا با نتیجه ۳-۱ مقابل لیورپول به پیروزی رسید تا سومین قهرمانی پیاپی خود را با زینالدین زیدان کسب کند. پس از گذشت بیش از یک سال از آن دیدار، مارسلو، مدافع برزیلی رئال مادرید درباره شرایط آن مسابقه صحبت کرده است. مارسلو از فشار بالای آن مسابقه و استرسی که در آن زمان تحمل کرده، صحبت کرده است.
او گفت:" من نمیتوانستم نفس بکشم و سعی داشتم که ترس خود را کنترل کنم. این اتفاق برای من در رختکن و پیش از فینال سال ۲۰۱۸ مقابل لیورپول رخ داده بود. من حس میکردم که چیزی درون سینه ام گیر کرده است. آیا شما تا به حال این احساس را تجربه کرده اید؟ من در مورد یک چیز عصبی صحبت نمی کنم. این اتفاق یک موضوع بسیار متفاوت برای من بود.
همه چیز از شب قبل از فینال شروع شده بود. من نمی توانستم غذا بخورم و حتی نمی توانستم بخوابم. من فقط به مسابقه فکر میکردم و حتی جویدن ناخن هایم صدای همسرم را درآورده بود. وقتی صبح فینال از خواب بیدار شدم تمام ناخن هایم از بین رفته بود.
ما پیش از آن بازی به مقام قهرمانی رسیده بودیم و دشمنان ما خواهان شکست ما و پیروزی لیورپول بودند. ما فرصت یک تاریخسازی بزرگ را داشتیم و به همین خاطر من یک احساس نگرانی و اضطراب بزرگ داشتم؛ موضوعی که تا پیش از آن هیچ وقت تجربه اش نکرده بودم. به حدی حالم بد بود که می خواستم به پزشک مراجعه کنم اما از این موضوع ترس داشتم که او با دیدن حال بد من اجازه حضورم در میدان را ندهد."
مارسلو در ادامه گفت: " چند روز قبل از مسابقه فینال خورخه والدانو(مربی و بازیکن سابق رئال مادرید) در تلویزیون ادعایی را مطرح کرده بود. او گفته بود که من باید یک پوستر محمد صلاح را بخرم و به دیوار اتاقم بچسبانم و مشغول دعا شوم. او معتقد بود اینگونه شاید بتوانم او را مهار کنم. پس از 12 سال بازی در رئال و فتح سه لیگ قهرمانان، این صحبت های او توهین مستقیم به من بود و همین موضوع باعث شد که انگیزه ام دو چندان شود.
من می خواستم تاریخسازی کنم و قصد داشتم که کودکان برزیلی همان طور که در گذشته به روبرتوکارلوس نگاه می کردند به من نیز نگاه کنند. من می خواستم که الگوی آنها شوم.
وقتی که روز بازی فرا رسید و من پا به این مسابقه گذاشتم هنوز هم به سختی نفس می کشیدم. و فکر می کردم که آن شب، شب مرگ من خواهد بود."