لمپارد و چلسی دوست داشتنی‌اش

به گزارش "ورزش سه"، انتخاب لمپارد ستاره سال‌های نه چندان دور خط میانی به سمت سرمربی آبی‌ها و نگاه درون زای مدیران چلسی به آکادمی باشگاه و جوانان با استعداد داخل مجموعه، پروژه بسیار جذابی را کلید زده است.

لمپارد که سال‌های درخشان چلسی با مورینیو را به عنوان رهبر خط میانی تجربه کرده است و به فرهنگ حاکم به باشگاه و روابط پیچیده مدیریتی مجموعه چلسی آگاه است، به درستی متوجه شده بود که باشگاه بیش از هر زمانی احتیاج به بازسازی ترکیب و هوای تاره دارد.

لمپارد ساخت تیم خود را براساس کانته و جورجینیو به عنوان موتور و قلب تپنده درون زمین شروع کرد. و در تمام خطوط دیگر زمین سعی کرد بازیکنان جوان و آینده‌دار باشگاه را امتحان کند. محصولات این امتحان و اعتماد البته درخشان ظاهر شدند و بازیکنانی نظیر تامی آبراهام، میسون مونت و توموری به پریمیر لیگ معرفی شدند.

ولی بی تردید ستاره درخشان امسال فوتبال جزیره خود فرانک لمپارد است که آرام و بی سر و صدا توانسته است یک تیم جذاب را در این مدت کوتاه بدون هیچ خرید تازه ای سازمان دهی کند.

در چلسی همواره یکی از چالش‌های عمده مربیان کنترل رختکن و مدیریت ستاره‌های گران قیمت تیم بوده است. مربیان بزرگی قربانی این فرهنگ بازیکن محور باشگاه شده‌اند. لمپارد که تجربه حضور طولانی مدت به عنوان بازیکن را در تیم داشت و بیش از هر کسی با چالش‌های کهنه باشگاه آشنا بود در موقعیتی خاص با توجه به محرومیت چلسی از نقل‌و‌انتقالات تابستانی تصمیم گرفت رهبری دوران پوست اندازی باشگاه را به عهده بگیرد. پروژه‌های این چنینی در لیگ به شدت رقابتی و طاقت فرسای انگلستان بسیار پیچیده و خطرناک به نظر می‌رسند ولی فرانکی با توجه به هوش و شناخت درستش از ساخت بازی به سرعت فلسفه‌ی خود را در تیم حاکم کرد.

از لحاظ فنی چلسی امسال نظر بسیاری از تحلیل‌گران و تاکتیک نویسان فوتبال جهان را به خود جلب کرده است. روش استفاده داینامیک لمپارد از تاکتیک‌های متنوع در فاز حمله و مدل مدیریت جوانان در ترکیب تیم در کنار با تجربه‌هایی همچون ویلیان و آزپیلیکوئتا، نوید ظهور یک مربی با کلاس و آینده‌دار را می‌دهد.

پریمیر لیگ در چند سال اخیر با ورود آبراموویچ و خرج‌های کلان میلیاردر روسی برای چلسی و به طبع آن مالکان خاورمیانه‌ای سیتی به شدت متکی به ستاره‌های گران قیمت بوده است و به جز قهرمانی عجیب لسترسیتی در سال ۲۰۱۶ همواره قهرمان را ستاره‌ها و مالکان میلیاردرشان تعیین کرده‌اند. ولی امسال شاید چلسی که بنیان گذار ولخرجی در پریمیر لیگ بوده است، با تکیه بر جوانان با استعداد انگلیسی در درون زمین و فرانکی جوان روی نیمکت بتواند دوباره فرمول جدیدی را برای موفقیت در لیگ جزیره عرضه کند.

البته پروژه‌ای که لمپارد شروع کرده است، اگر در فصل اول به کسب سهمیه لیگ قهرمانان منجر شود موفقیت به حساب می‌آید. ولی باید تا پایان نیم فصل اول منتظر باشیم. با برگشت هادسون اودوی و لوفتوس چیک از مصدومیت و پشت سر گذاشتن بیشتر بازی‌های سخت نیم فصل اول در هفته‌های ابتدایی، شاید مسیر چلسی از سیتی خسته و کم رمق این روزها و لیورپول در آستانه سربالایی لیگ، سخت‌تر نباشد. و شاید فرانکی جاه طلب‌تر از پیش‌بینی‌ها باشد.

احسان صدری