سیلی سرخ بر صورت قهرمان؛
پرسپولیسِ کالدرون در موقعیت تیم برانکو (یادداشت)
پرسپولیس برابر شهر خودرو نیز بازنده شد؛ حالا کالدرون با تمام تفاوت‌‌ها نسبت به مربی قبلی، در جایگاه او قرار گرفته و دو مولفه، آینده‌اش را تعیین خواهد کرد.
به گزارش "ورزش سه"، باخت یک صفر برابر تیمی که هرگز پرسپولیس را نبرده بود، نتیجه‌ای قابل تامل در کارنامه گابریل کالدرون است. در کارنامه کسی که پیش‌تر رکورد 1530 روز شکست‌ناپذیری برابر سپاهان و 1632 روز شکست‌ناپذیری مقابل تراکتور را از بین برده بود و حالا با این نتیجه، تیمش را در میانه‌های جدول و انتقادات را به سوی خود روان می‌بیند.
این نتیجه‌ای بود که پس از یک برد شیرین مقابل ماشین سازی رقم خورد. سرخ‌ها هفته گذشته در تبریز با ارائه فوتبالی به مراتب بهتر از قبل، تیم رسول خطیبی را تسلیم خود کرده و به مرحله بعدی جام حذفی راه یافتند تا هواداران خود را امیدوار به آینده کنند. اما باخت به پدیده همه چیز را به هم ریخت؛ حالا اختلاف با صدر به 5 امتیاز رسیده و مهم‌تر از آن، مهاجمان گلزنی را فراموش کرده‌اند و اوضاع خط دفاعی نیز خوب نیست.
* سکته در قلب آزادی
آخرین روزهای شهریور 94، پرسپولیس در تهران با کاپیتانی هادی نوروزی و مربیگری برانکو ایوانکوویچ به مصاف سایپا رفته است. تیمی که قعرنشینی را هم تجربه کرد، حالا با انگیزه حاصل از پیروزی خارج از خانه مقابل فولاد، امیدوار است تا با شکست سایپا به جمع تیم‌های میانه جدولی و سپس مدعی‌ها بپیوندد. استقلال یک روز قبل گسترش فولاد را در تبریز شکست داده و هواداران پرسپولیس انتظار دارند تیم برانکو روند برد را ادامه دهد. در همان ابتدای بازی طارمی با تیزهوشی از داور پنالتی می‌گیرد و همه چیز خوب پیش می‌رود اما...
پس از این که فلاح‌زاده پنالتی طارمی را گرفت، نمایش سرخپوشان افت می‌کند. در آغاز نیمه دوم یک ضد حمله و یک ضربه دقیق از غلام‌رضا رضایی باعث می‌شود تا سایپا به گل برسد. دقایقی بعد برخورد توپ با سر رامین رضاییان خطای هند تشخیص داده می‌شود تا یک پرسپولیسی دیگر یعنی رضا نوروزی گلزنی کند؛ همان فوتبالیستی که برانکو در تابستان روی اسمش قلم قرمز کشید.
سوت پایان دمیده شده و اسکوربورد شکست 2-1 پرسپولیس را نشان می‌دهد. پنالتی و گل لحظات پایانی طارمی آن‌قدر مهم نیست که هواداران عصبانی پرسپولیس را آرام کند. آن‌ها که تصور می‌کردند قرار است تیمشان مثل استقلالِ لیگ هشتم برخیزد و به صدر برسد، حالا به ده ساله شدن حسرت قهرمانی فکر می‌کنند. این که آیا دوباره تیم محبوبشان فصل را در میانه‌های جدول سپری خواهد کرد و آیا برانکو که مورد حمایت آن‌هاست، جای خود را به یکی مثل حسین عبدی می‌دهد و دوباره تکرار ماجراهای قبل؟
* سیلی سرخ بر صورت سفید
4 سال و 19 روز از باخت مقابل سایپا می‌گذرد. برانکو ایوانکوویچ در کرواسی به استراحت مشغول است و مطالباتش از پرسپولیس و الاهلی را دنبال می‌کند، رضا نوروزی و غلام رضایی بازنشسته شده‌اند، طارمی در پرتغال می‌درخشد اما زندگی برای هواداران پرسپولیس مثل لیگ پانزدهم است. تیم محبوبشان پس از فراز و فرودهای فراوان یک برد خارج از خانه را به دست آورده و آن‌ها امیدوارند که این وضعیت با غلبه بر شهرخودرو ادامه یابد.
در استادیوم زیبای امام رضا، سروش رفیعی خودنمایی می‌کند. ترس پرسپولیسی‌ها از این است که او هم مثل رضایی و نوروزی و بقیه بازیکنانی که در فصل اول برانکو مقابل تیم سابق درخشیدند، بدرخشد. ترس بعدی از گل‌نزنی مهاجمان است، از عدم موقعیت‌سازی توسط هافبک و از تزلزل مدافعان در غیاب سیدجلال و شجاع. دقیقه‌شمار به سرعت سپری می‌شود و به وقت‌های اضافی می‌رسد. همه تصور می‌کنند بازی با تساوی بدون گل خاتمه می‌یابد اما...
گزینه جانشینی برانکو یعنی یحیی پرسپولیس را شکست داده. بیرانوند اشک می‌ریزد و تیم قرمزپوش در حال شادی است. روی سکوها هواداران با بهت و حیرت صحنه‌ها را تماشا می‌کنند و در فضای مجازی اوضاع مثل 4 سال پیش است. عده‌ای در قامت منتقد، مهاجم و مخرب ظاهر شده‌اند و عده‌ای دیگر در جایگاه مدافع، حامی و موافق. این جنگی است که در سه سال قهرمانی متوالی کمتر دیده شد اما حالا به اوج خود رسیده است. از تبریز و اصفهان خبر می‌آید که رقبا با پیروزی زمین را ترک کرده‌اند و تیم در رتبه هفتم جای گرفته است.
* کالدرون در موقعیت برانکو
همه ناچارند کالدرون را با برانکو مقایسه کنند، نمی‌توان در یک خلا راجع به عملکرد او نظر داد. تیم او نمایش جذابی مثل تیم برانکو ندارد، او یک تیم در حال سقوط را تحویل نگرفته، نتایجش به اندازه برانکو بد نیستند و هزار تفاوت دیگر؛ اما کالدرون به شکل ویژه‌ای در موقعیت سرمربی سابق پرسپولیس است.
برانکو زمانی که به ایران آمد می‌خواست سبک پرسپولیس را عوض کند یا به عبارت بهتر به تیم خامی که سیستم مشخص، استراتژی معین و سبک بازی معلوم ندارد، یک لباس مخصوص بپوشاند. حالا کالدرون می‌خواهد آن را عوض کند و این کار به هیچ عنوان ساده نیست. خصوصا این که او یک تیم قهرمان را تحویل گرفته و جامعه فوتبال به چیزی کمتر از کسب جام توسط او، نمره عالی نخواهند داد.
پرسپولیسِ برانکو چرا و چگونه به قله موفقیت رسید؟ طبیعتا مولفه‌های بسیاری در آن نتایج نقش داشتند اما دو تا از آن‌ها که لازم است حالا یادآوری شوند، «حمایت هواداران» و «رفتار کادر فنی» بود. کالدرون نباید فراموش کند که تیم برانکو هم در لیگ پانزدهم بازیکنانِ سرکش و بی‌انضباطی داشت، هم اشتباهات داوری بسیاری را متحمل شد و هم در نقل و انتقالات به تمام اهداف خود نرسید اما با رفتار سرمربی‌اش، توانست یکی پس از دیگری این حواشی را پشت سر بگذارد و در متن قضیه، به هدفش برسد. هواداران پرسپولیس نیز باید با نگاه دقیق‌تری به ماجرا بپردازند و از یاد نبرند که حمایت آن‌ها از برانکو در زمانی که شبکه‌های اجتماعی تازه همه‌گیر شده بودند، یکی از عوامل مهم ابقای او باوجود قعرنشینی بود.
شاید نتیجه حمایت از کالدرون با برانکو متفاوت باشد. اما در مجموع و با بررسی تمام شرایط، آیا راه دیگری هم هست و آیا هوادار وظیفه دیگری هم دارد؟
محمد همتی
گزارش خطا
کاربر گرامی ،
به منظور بررسی بهتر و دقیق تر مشکل مورد نظر، فرم زیر را تکمیل نمایید.
