یادداشت؛ گل از گل پسران آبی شکفت
کمربندها را ببندید؛ استقلالِ استراماچونی راه افتاد
بعد از پنج بازی سرانجام طلسم نبردنهای استقلال با مرد ایتالیایی در دل البرز پاره شد تا آبیهای پایتخت از زیر بار فشارهای کاذب رهایی پیدا کنند.
به گزارش "ورزش سه"، در تمام هفتههایی که استقلال خوب نتیجه نمیگرفت کارشناسان و اهالی فن به یک جمله بسنده میکردند: "تیم استراماچونی از نظر روحی تحت فشار است و تمرکز لازم را ندارد". این فشار اما در بازی شب گذشته مقابل گل ریحان از روی دوش بازیکنان از همه مهمتر سرمربی ایتالیایی برداشته شد تا ثبت اولین برد فصل آن هم در رقابتهای حذفی نوید روشن شدن موتور این تیم جوان شده را بدهد.
استقلالِ استراماچونی با تمام تغییرات بنیادینش در ساختار تاکتیکی از هفتهها پیش روند رو به رشدی را در پیش گرفته بود اما این پیشرفتها در سایه همان عادت بد همیشگی یعنی نتیجهگرایی گم شده بود و کمتر کسی به آن توجهی نشان میداد گرچه بودند افرادی که با دل بستن به همین پیشرفتها مدام فریاد میزدند «رها کنید انتقاد از استقلال را و بگذارید تیم قدم به قدم پیش برود و نفس بکشد». پیشرفتی از جنس فوتبال مدرن و نه آن نمایشی که طرفداران سالها با آن سرگرم بودند بدون این که عایدی نصیبشان شود.
لیگ نوزدهم برای استقلال متفاوتتر از هر برهه دیگری استارت خورد. تفاوت از این جنس که این بار مردی جوان، خوشفکر و باانگیزه از ایتالیا روی نیمکت رهبری نشست و تیمی را تحویل گرفت که با تغییر نیم بیشتر نفراتش یک بار دیگر پوستاندازی کرد به این امید که بتواند پایهساز آینده این باشگاه شود. استراماچونی هم بالاجبار این تیم را در اختیار گرفت و در تمام سه ماه گذشته تلاش کرد تا نوع نگاهها و سطح فنی تاکتیکی بازیکنان را با فوتبال روز دنیا عجین کند.
مرد خوشپوش و جدی نیمکت استقلال با کمترین خنده و شادی نزدیک به سه ماه روی تیم کار کرد و بدون این که گلهایی از کمبودها داشته باشد با تمامی سازهای موجود در باشگاه رقصید چون میخواست نشان بدهد چه تواناییهایی دارد. استقلالِ استراماچونی تیمی بود با استراتژیهای متفاوت از سالهای گذشته به خصوص که نگاه سرمربی سابق اینتر به تیم جدیدش همان نگاهی بود که آنتونیو کونته سرمربی حال حاضر نراتزوی داشت تا بلکه غولهای خفته را از خواب بیدار کنند اما در این بین کونته و ابزارهایی که داشت کجا و استراماچونی ابزارهایش در استقلال کجا!
با گذشت یکی دو ماه پرتنش و بحرانی حالا اما استقلالِ استراماچونی میتواند نفسی به راحتی بکشد. برد در کرج مقابل گل ریحان آن هم با همان نمایش شناور و تاکتیکی میتواند این پیغام را بدهد که کمربندها را سفت ببندید چون استقلال تازه راه افتاده و به زودی اوج میگیرد. این تیم با وجود تمام کاستیها و ضعفهایی که دارد بسیاری از کارشناسان و اهالی فوتبال را یاد تیمهایی میاندازد که تازه استارت موفقیتهای متوالی را زده بودند و با گذشت زمان و کمی اعتماد سالها خنده را برلب طرفدارانشان نشاندند.
پس بیائید برای استراماچونی و افکارش احترام قائل شویم تا راهی که در استقلال آغاز کرده را همچنان ادامه داده و به پایان برساند. در این راه پرپیچ و خم شاید وقت آن رسیده باشد که مدیران باشگاه نیز گوشهایی از مشکلات موجود در پیش روی مرد ایتالیایی را بگیرند و یکی دو خواسته استراماچونی در تقویت تیم را برآورده کنند از جمله اضافه کردن یک مهاجم ششدانگ که دیگر اجازه ندهد کار استقلال به وقت اضافه بکشد و استرس امان نیمکتنشینان، طرفداران و... را ببرد.
نویسنده؛ بهروز احمدی