لیونل مسی اینگونه مرد سال جهان شد (عکس)

به گزارش "ورزش سه"، مثل تمامی انتخابات فوتبالی و حتی غیرفوتبالی در دنیا، سبک اهدای جایزه مرد سال فوتبال جهان نیز موافقان و البته منتقدانی دارد. دیشب لیونل مسی در شرایطی برای ششمین بار به عنوان مرد سال فوتبال جهان انتخاب شد که از نظر فردی سالی فوق‌العاده را سپری کرد اما از منظر ملی و باشگاهی (جمعی)، نتوانست همانند سال‌های قبل درخشان ظاهر شود.

تفاوت در نوع رای‌گیری، کلید واژه اصلی انتخابات در تمام دنیا به شمار می‌آید. انتخابات ریاست جمهوری در ایالت متحده با بسیاری از کشورهای دنیا متفاوت است و همین موضوع در مورد انتخاب بهترین بازیکن سال از سوی فیفا نیز صدق می‌کند.

در رای‌گیری فیفا، رای سرمربیان، هواداران، کاپیتان‌ها و رسانه‌ها چهار بخش اصلی تعیین‌کننده بهترین بازیکن هستند. لیونل مسی در سه بخش هواداران، سرمربی و بازیکنان عنوان اول را از آن خود کرد، اما تنها در بخش رای‌گیری از اصحاب رسانه بود که ویرژیل با اختلافی قابل‌توجه به عنوان بهترین بازیکن سال شناخته شد.

در واقع اولین تردیدها از سال 2010 کلید خورد و پیش از آن تقریبا همه در مورد انتخاب بهترین بازیکن جهان روی یک نامزد اتفاق نظر داشتند.

معمولا در سال‌های برگزاری جام‌جهانی، بهترین بازیکن این تورنمنت عنوان بهترین بازیکن سال را نیز از آن خود می‌کرد، اما علیرغم ناکامی آرژانتین در رسیدن به جمع چهار تیم نهایی، این لیونل مسی بود که عنوان مرد سال جهان را بالاتر از ستاره‌های لاروخا مانند ژاوی و آندرس اینیستا که با اقتدار به قهرمانی جهان رسیده بودند، از آن خود کرد.

همچنین وسلی اسنایدر، ستاره هلندی با اینتر فاتح لیگ قهرمانان شد و با هلند تا مرز قهرمان شدن نیز پیش رفت. این هافبک خلاق یکی از آقای گل‌های جام جهانی نیز لقب گرفت، اما حتی در بین سه نامزد پایانی نیز جایی نداشت.

این روند در سال 2013 به نوعی دیگر در مورد کریستیانو رونالدو تکرار شد. در جریان سه‌گانه مقتدرانه و تاریخی بایرن مونیخ، فرانک ریبری نقشی اساسی ایفا کرد و باواریایی‌ها با اقتدار یکی یکی رقبا را از پیش رو برداشتند، اما در نهایت رونالدو به عنوان بهترین بازیکن سال انتخاب شد و بعدها ستاره فرانسوی مدعی شد توپ طلا را از وی ربوده‌اند.

در سال 2014 نیز تردیدی در مورد شایستگی تیم ملی آلمان برای فتح جام‌جهانی وجود نداشت اما باز هم رونالدو بالاتر از مانوئل نویر و دیگران به عنوان بهترین بازیکن جهان برگزیده شد. در این سال‌ها باز هم در مورد انتخاب بهترین بازیکن سال فیفا تردیدهایی وجود داشته و به نظر می‌رسد این روند همیشه ادامه خواهد داشت.

به این تصویر نگاهی بیندازید؛ این خلاصه‌ای از عملکرد فنی سه نامزد دریافت جایزه مرد سال بوده است؛ در واقع به نظر می‌رسد هواداران رونالدو نیز قبول داشته باشند او در سال 2019 آن ستاره همیشگی نبود و با کمی اغماض می‌توان رقابت اصلی را بین مسی و فن دایک قلمداد کرد.

لیونل مسی با به ثمر رساندن 54 گل و ارسال 20 پاس گل، نمایشی فوق‌العاده را در سال 2019 ارائه داد اما یک نقطه ضعف بزرگ در کارنامه وی خودنمایی می‌کرد. مسی در لیگ قهرمانان، کوپا دل ری و کوپا آمه‌ریکا ناکام ماند و از منظر تیمی سالی متوسط را با فتح لالیگا سپری کرد. البته نباید فراموش کرد عنوان بهترین گلزن لیگ قهرمانان و لالیگا نیز به این ستاره 31 ساله رسید.

اما نقطه قوت ویرژیل فن دایک علاوه بر توانایی‌های منحصر به فرد دفاعی و دریبل نخوردن در طول سال، فتح لیگ قهرمانان و عنوان بهترین بازیکن سال لیگ برتر بود.

مدافع هلندی نقش مهمی در قهرمانی مرسی سایدی‌ها در لیگ قهرمانان ایفا کرد و یکی از عوامل مهم رسیدن تیم ملی هلند به فینال لیگ ملت‌های اروپا نیز بود.

با در نظر گرفتن اقبال نه چندان بلند مدافعان در کسب جوایز فردی، در واقع فن دایک از نظر تیمی عملکرد بهتری نسبت به مسی داشت، اما ستاره آرژانتینی از منظر فردی یکی از بهترین سال‌های خود را سپری کرد و هواداران وی معتقدند جایزه مرد سال باید به عملکرد بازیکن تعلق گیرد و نه تیم.

اما مخالفان این روند، تاریخچه برندگان عنوان مرد سال را مرور کرده و مدعی می‌شوند به عنوان مثال فصل قبل رونالدو عملکرد فوق‌العاده‌ای در رئال مادرید داشته و دوباره لیگ قهرمانان را فتح کرد، اما این لوکا مودریچ بود که به‌واسطه رسیدن تیم ملی کرواسی به فینال جام‌جهانی، به عنوان بهترین بازیکن جهان برگزیده شد.

اما شاید تردید بزرگ‌تر در مورد تیم منتخب 11 نفره فیفا باشد. رئال مادرید سال گذشته یکی از بدترین فصول ادوار اخیر خود را سپری کرد اما بازیکنانی چون سرخیو راموس، مارسلو و لوکا مودریچ در تیم منتخب سال قرار گرفتند.

مارسلو فصل قبل به قدری افت کرده بود که در بسیاری از مقاطع جای خود را به توماس رگیلون داد و زمزمه‌های فراوانی در مورد جدایی او نیز شنیده می‌شد، اما در کمال تعجب به عنوان بهترین دفاع چپ دنیا شناخته شده و در تیم منتخب جای گرفت. اما بازیکنانی چون سادیو مانه، روبرتو فرمینو، برناردو سیلوا و یا رحیم استرلینگ که فصل فوق‌العاده‌ای را سپری کردند، جایی حتی در بین 11 بازیکن برتر نداشتند.

به هر حال، انتخابات بهترین‌های جهان در سال 2019 نیز مانند همیشه با علامت‌ سوال‌های بزرگی به پایان رسید. اهمیت عملکرد فردی یا تیمی و البته رای افرادی که شاید گاهی علاقه شحصی را به شایستگی ترجیح می‌دهند، مهم‌‍ترین تردیدهای ایجاد شده در مورد جوایز بهترین‌های سال است.

اما به هر حال بر کسی پوشیده نیست که لیونل مسی از نظر فردی عملکرد فوق‌العاده‌ای داشته و نمی‌توان شایستگی‌های این فوق ستاره 31 ساله را برای کسب جایزه بهترین بازیکن جهان در سال 2019 زیر سوال برد.

آریا فاطمی مقدم