وینفرد شفر؛ سرخ و خشمگین و بی حواس و دژم!

در سالن نشست مطبوعاتی ورزشگاه شیخ زاید که اکثر صندلی های آن با خبرنگاران اماراتی و عربستانی پر شده بود، ما یک اقلیت فارسی زبان بودیم؛ تنها کسانی که از وینفرد شفر درباره شکست برابر الهلال سوال داشتند.

الباقی افرادی بودند که دوست داشتند حرف های شفر زودتر تمام شود تا آنها تبریک خود را به مامیچ بگویند و چند جمله ای از او برای روزنامه های فردا هدیه بگیرند.

زمانیکه شفر همراه با محمد زرندی مدیر رسانه ای خود وارد سالن شد، چهره ای بر افروخته و چشم های بی روح او کاملا نشان می داد که چه فشار شدیدی را تحمل کرده و می کند. تیم او در شرایطی که می توانست چهارمین شکست متوالی الهلال در بازی های رو در رو را رقم بزند، با فرصت سوزی این موقعیت فوق العاده مقابل بهترین تیم فوتبال عربستان را از دست داد تا شرایط مثبتی که برای صعود داشت نیز زیر علامت سوال های سنگین قرار بگیرد.

به محض نشستن و پس از معرفی مدیر رسانه ای فدراسیون فوتبال آسیا حرف خود را آغاز کرد و نکات کلی درباره مسابقه گفت و درباره از دست دادن توپ ها در یک سوم دفاعی الهلال نکاتی را یاد آور شد و خیلی زود می خواست نشست مطبوعاتی را ترک کند.

در این لحظات به نظر می رسید که سرمربی آلمانی آبی ها که اصولا خوش مصاحبه و اهل گفت و گو است بر خلاف میل باطنی در نشست مطبوعاتی حاضر شده و با همین رویکرد، صحبت های او نیز جذابیت چندانی برای نوشتن نداشت زیرا که شامل کلیاتی بود که بازی کردن آنها در سبک شفر نیست؛ مگر آنکه پای شکست در میان باشد.

شفر در لا به لای صحبت ها و زمانیکه زرندی جملات او را ترجمه می کرد، با بطری کوچک آب معدنی روی ناخن های خود می زد و مانند یک کودک بازیگوش به نت های برخورد در بطری به ناخن های 4 انگشت مختلف گوش می داد؛ گویی که او در جهان دیگری بود و به صحبت های محمد حسین زرندی نیز دقت نمی کرد.

شفر که کلا نزدیک به 4 دقیقه و در پاسخ به 3 سوال صحبت کرد، از جملاتی مانند ما تسلیم نمی شویم، خوب شیفت نکردیم، در مورد یک بازیکن اشتباه کردم و... استفاده کرد و در حالیکه منتظر پایان صحبت های خود بود، وقتی دید خبرنگاران عربستانی از او سوالی ندارند با یک متشکرم گروهی نشست را ترک کرد.

پیروزی دیشب نتیجه ای بود که می توانست بازگشت های استقلال را کامل کند. تیمی که در این فصل همیشه از نقطه نا امیدی به امیدواری بازگشته و شفر انتظار داشت با توجه به برد در بازی رفت، در دیدار مقابل الهلال نیز با یک نتیجه مثبت شانس خود را برای صعود به حداکثر برساند.

برای روحیه تیمی استقلال این نتیجه نیز کمک کننده بود و شاید دامنه تاثیر آن بازی پدیده را نیز در بر می گرفت؛ مسابقه ای که تیم خسته شفر شنبه آینده آن را انجام خواهد داد و کسب نتیجه مثبت در آن برای استفاده از لغزش حریفانی مانند پرسپولیس و سپاهان است. اما شفر آن اندازه ناراحت و عصبانی بود که فعلا به این مسائل مثبت فکر نمی کرد.

همه فعل و انفعالات در شرایطی بود که در جایگاه وی آی پی صحبت هایی پیرامون شروع مسابقه با 3 هافبک دفاعی انجام می شد یا اینکه تعویض سوم استقلال روزبه چشمی بود؛ در حالیکه انتظار می رفت استقلال واکنش سریعتری نسبت به این موضوع می داشت. اما نکته این بود که بازیکنان جانشین دیروز هیچکدام در حد و اندازه های تغییر مسابقه ظاهر نشدند.

مهدی قائدی توپ های زیادی لو داد، ایسما تک به تک از دست داد و وریا غفوری بعد از یک غیبت طولانی شاید برابر پدیده همان بازیکن سابق باشد.

استقلال شفر در چنین وضعیتی به هتل محل استراحت خود در منتهی علیه شرقی ابوظبی بازگشته تا بعد از انجام یک تمرین ریکاوری به تهران برگردد. آن هم در شرایطی که استقلال در اغلب روزهای تعیین کننده فصل فرصت پیروزی برابر حریف اصلی و مستقیم را داشته اما این بخت را از دست داده است. این همان سوال بزرگی بود که ذهن شفر را آنقدر درگیر خود کرده بود که متوجه نشد نشست مطبوعاتی را چگونه آغاز کرد و چگونه به اتمام رساند. سوالی بعد از سوت پایان بازی مقابل الهلال که تا همین حالا هم ادامه پیدا کرده و شفر برای پاسخگویی و یا فراموشی احتیاج به زمان بیشتری دارد.

پژمان راهبر-ابوظبی