کد خبر : 1596598 | 14 اسفند 1397 ساعت 22:30 | 54.5K بازدید | 0 دیدگاه

ناامیدی از برد یا تردید در آمادگی جانشین‌ها

سوال مهم؛ چرا برانکو دیر تعویض کرد؟!

شاید برانکو از رسیدن به پیروزی ناامید بود و شاید هم در آمادگی سروش و نعمتی تردید داشت، اما به هر حال این سوال مهمی است که چرا برانکو دیر تعویض کرد؟

سوال مهم؛ چرا برانکو دیر تعویض کرد؟!

به گزارش "ورزش سه"، سرخپوشان پایتخت 40 دقیقه نمایش خوبی در نیمه اول داشتند اما در نیمه دوم به هیچ عنوان عملکرد تماشاگرپسندی ارائه نکردند و همین موضوع اعتراض هواداران در ورزشگاه و شبکه های اجتماعی را به همراه داشت. البته تساوی مقابل پاختاکور که تیمی جنگنده بود، خیلی نتیجه بدی نیست اما آن چه باعث ناامیدی هواداران پرسپولیس شده، نمایش ضعیف این تیم در نیمه دوم بود.

 

هواداران سرخپوش انتظار داشتند برانکو در نیمه دوم، با تدبیر همیشگی اش روند تیمی را بهتر و تیم را به سوی برد هدایت کند. در 10 دقیقه ابتدایی نیمه دوم مشخص شد که پرسپولیس دچار افت شده اما تماشاگران برای دیدن اولین تابلوی تعویض تیم محبوبشان، تا دقیقه 71 صبر کردند و تعویض بعدی نیز در دقیقه 88 انجام شد!

 

انتقاد دیگر پرسپولیسی ها به نوع تعویض ها بود. در ابتدا سیامک نعمتی جای ماریو بودیمیری را گرفت که تنها گل پرسپولیسی ها زده و نمایش جذابی را هم ارائه کرده بود. البته نگاهی به آمار قبلی بودیمیر نشان می دهد که این بازیکن کمتر 90 دقیقه کامل را بازی می کند و اصطلاحا مهره 90 دقیقه ای نیست و از مهاجمی 33 ساله نیز چنین چیزی کمتر انتظار می رود.

 

 

شاید همه انتظار داشتند که سیامک نعمتی زودتر از دقیقه 71 به زمین برود و همچنین منتظر بودند که جانشین ماریو بودیمیر در 20 دقیقه پایانی، مهاجم جوان این تیم محمد امین اسدی یا مهاجم با تجربه مهدی شریفی باشد. چرا که در چنین شرایطی یک مهاجم بهتر می تواند شکل بازی را عوض کند.

 

البته برانکو عموما مربی است که خیلی به تعویض اعتقادی ندارد و در سال های اخیر نیز هواداران به این رفتار او عادت کرده اند اما روند تعویض های تیم پرسپولیس در نیم فصل دوم به شکلی بود که بازیکنان تعویضی های بیشتری در طول مسابقه وجود داشتند و زمان نخستین تعویض نیز حدود دقیقه 60 بود.

 

اما فرضیه بعدی در خصوص اندیشه برانکو ایوانکوویچ این است که او باتوجه به نمایش تیمش در نیمه دوم، تنها می خواست بازی را حفظ کند و دوباره غافل گیر نشود. درست مثل بازی الریان یا لخویا در لیگ قهرمانان 2017 که قصد داشت تا نتیجه را حفظ کند و به هدفش نیز رسید و در پایان تورنمنت نیز استراتژی او جواب داد.

 

 

نمایش تیم پرسپولیس در نیمه دوم کم فروغ و کم امید بود و امید چندانی به گلزنی این تیم وجود نداشت. ولی حتی با علم به تمام این موضوعات، انتظار می رفت برانکو همچون بازی با الاهلی 2017 یا الدحیل 2018 با صحبت های بین دو نیمه و تعویض های نیمه دوم، روند بازی را تغییر داده و تیمی هجومی تر را در نیمه دوم به زمین بفرستد؛ اتفاقی که نیفتاد تا کار پرسپولیس از همین آغاز پیچیده شود.

دیدگاه‌ها