تحلیل فهرست نهایی؛ از حضور وریا تا خط خوردن کاوه !

به گزارش "ورزش سه"، لیست نهایی تیم ملی برای حضور در جام ملت های آسیا اعلام شد و کی روش در نهایت 23 بازیکن نهایی خود را انتخاب کرد. در لیست اعلام شده توسط سرمربی پرتغالی تیم، چند بازیکن به دلیل مصدومیت جام را از دست دادند و برخی هم نظیر حسین حسینی و کاوه رضایی به دلیل عملکردی که طی نیم فصل داشتند، از سفر همراه با تیم به امارت بازماندند.

با صالح مصطفوی مربی سابق استقلال و یکی از دستیاران سابق کارلوس کی روش در تیم ملی، گفتگویی در مورد فهرست نهایی تیم ملی داشتیم که در ادامه می خوانید.

نظر کلی نسبت به لیست 23 نفره؟

مثل همیشه کی روش نشان داد یک ماتریکسی دارد که در پست های مختلف و پست به پست بازیکن برمی دارد نه آماده ترین ها؛ مثلا سیدحسین حسینی ممکن است عملکرد بهتری از یک هافبک داشته باشد، ولی خب کی روش مجبور است یک هافبک بردارد و مثلا حسین را نبرد. ضمن اینکه چند تا اجبار هم به دلیل مصدومیت در اعلام لیست 23 نفره وجود دارد.

خط خوردن بازیکنانی نظیر کاوه و محرمی؟

من فکر می کنم برای جام ملت های آسیا بازیکن با تجربه از بازیکن انرژیک بهتر باشد؛ بازیکن چند پسته از بازیکن تک پسته بهتر خواهد بود. به عنوان مثال وریا جام جهانی را به دلیل دو پسته بودن و بازی در پست وینگر از دست داد ولی در جام ملت ها همین باعث شد تا در لیست نهایی قرار بگیرد.

خط دروازه با یک سورپرایز

در خط دروازه سورپرایز پیام نیازمند است؛ بیرانوند که بهترین بازیکن آسیا است و امیر عابدزاده هم در لیگ سخت پرتغال بازی می کند و وقتی کاسیاس پیراهنش را به او می دهد، یعنی درخشش خوبی در این لیگ داشته است. رشید مظاهری فصلی کابوس وار را گذرانده و حسین هم کم بازی کرد. در مقابل پیام نیازمند قهرمان نیم فصل شده، کم گل خورده و در عملکرد خوب او هیچ شکی وجود ندارد. اینکه رقبا چرا خط خورده اند مشخص است؛ حسینی کم بازی کرد و رشید هم نیم فصل خوبی نداشت.

خط دفاعی؛ خط خوردن خانزاده و باقی ماندن منتظری

یک نکته ای که در مورد پژمان باید بگوییم این است که در بحث فنی عملکردش مشخص است؛ پژمان در استقلال هم دفاع راست بوده و هم دفاع وسط. بازیکنی دو پسته است و نسبت به خانزاده نکته ای که دارد اینکه، یک شخصیت مثبت مدیریتی دارد و فکر می کنم در نبود سیدجلال بزرگتر تیم به حساب می آید و داشتن همچین شخصیتی برای کی روش کمک به حساب می آید و در لیگ قطر هم تجربیات خوبی از بازی با بازیکنان آفریقایی و عربی دارد. همچنین در بخش دفاعی سید مجید حسینی بازیکنی بدون تغییر است و با این شرایط اگر ادامه بدهد 10 سال دیگر در تیم ملی بازی می می کند.

پست هافبک تدافعی؛ مصدومیت عزت اللهی و کریمی

سعید عزت اللهی و علی کریمی مصدوم شدند و نتوانستند با تیم به امارات بروند ولی ما به قول زنگا (مربی ایتالیایی) یک تانک داریم به اسم امید ابراهیمی که در جام جهانی هم ثابت کرد بی نظیر است و در دنیا هم نشان داد می تواند بازیکنی سطح بالا باشد.  ظاهرا روزبه هم یک خط جلوتر بازی خواهد کرد؛ روزبه هم خصوصیاتی شبیه بوسکتس دارد و داشتن دو تیپ هافبک دفاعی باعث می شود کی روش علیرغم مصدومیت دو بازیکنی که در سطح آسیا بی نظیر هستند و این را نشان داده اند، زیاد نگرانی نداشته باشد.

وینگر و هافبک ها؛ دست کی روش باز باز است

در پست هافبک کناری کج سلیقه ترین ها هم بهترین ها را انتخاب می کنند؛ ما در این پست ها بازیکنان زیادی هم در گذشته و هم در حال حاضر داریم. اینقدر بازیکن خوب داریم که واقعا اگر چشم ها را هم ببندیم باز هم بهترین ها را انتخاب می کنیم. سال ها است در این پست بازیکن داریم؛ از رضایی تا خلعتبری گرفته تا وحید امیری و جهانبخش و سایرین. همه آنهایی که در لیست 50 نفره کی روش هستند، خوبند و آنهایی هم که در لیست 35 نفره بودند، عالی هستند و این قطعا برای بازیکنان باقی مانده هم مستثنی نیست. در این پست ها متاسفانه ما فقط قلی زاده را نداریم که به نظرم تکنیکی ترین بازیکن آسیا است و لقب مسی آسیا در حال حاضر برازنده او است.

خط هجومی؛ خط خوردن کاوه

کاوه به اصطلاح برایش داستان رشید مظاهری اتفاق افتاد و به خاطر شرایطی که در باشگاه جدیدش داشت، نتوانست عملکرد خوبی داشته باشد و همین باعث شد تا در لیست جایی نداشته باشد. یک نکته راجع به خط حمله اینکه مهاجمان ما در این رقابت ها بعد از علی دایی قابلیت گلزنی و قرار گرفتن در موقعیت دارند؛ یعنی هم کریم، هم آزمون و هم طارمی بازیکنانی توانا در سطح بین المللی هستند و نگرانی در این بخش نداریم.

جمع بندی؛

بسیار امیدوارم به این تیم در جام ملت ها و فکر می کنم اگر تا فینال به ژاپن نخوریم قهرمان می شویم. حالا دیگر بازی ها را باید ببینیم و نمی توانیم دقیق بگوییم. تیم، تیم پر امیدی است. تیم 96 تیمی بود که قهرمان نشد ولی همه راضی بودند و تیم 2004 هم قهرمان نشد ولی همه از عملکرد تیم راضی بودند.  این تیم به نظرم کاملا قابل مقایسه است با 2004 و 1996. ضمن اینکه در امارات بازی های برای ما خانگی به حساب می آید. آرزوی موفقیت برای ایران و ایرانی دارم و امیدوارم پرچم تیم ملی همیشه بالا باشد.