سناریوی یک درام هالیوودی واقعی در تبریز

به گزارش ورزش سه، تیم های تراکتورسازی تبریز و فولاد خوزستان در چارچوب هفته پانزدهم لیگ برتر فوتبال ایران در ورزشگاه یادگار امام شهر تبریز به مصاف هم رفتند. این دیدار فراتر از یک دیدار معمولی بود. جای جای این دیدار برای خود داستانی مفصل داشت. از تراکتوری که برخلاف تصور خیلی ها با محمد تقوی اوج گرفته بود تا فولادی که با افشین قطبی آمده بود تا به روزهای تیره خود خاتمه ببخشد. فارغ از هر نتیجه ای، پیش از آغاز بازی می توانستیم پایانی دراماتیک برای این دیدار متصور باشیم. دیداری که 80 هزار نفر آن را از نزدیک تماشا کردند و میلیون ها نفر نیز از پای گیرنده ها شاهد آن بودند. دیداری که تقابل شمال غرب و جنوب کشور بود، دو نقطه استراتژیک کشور در عرصه فوتبال که مردم با توپ گرد و سرنوشت آن، زندگی خود را می سازند حتی اگر در برنامه نود گفته شود که فوتبال همه زندگی نیست!

در این یادداشت می خوانید که چرا تقابل شب گذشته تیم های تراکتورسازی و فولاد یک درام هالیوودی واقعی بود. درامی که در پایان آن، پشت قهرمان چند سیزن قبلی توسط قهرمان جدید داستان، با پیشینه ای هیجان انگیز به خاک نشست:

پرشورها، پرشورتر از همیشه

در سال های اخیر پر شدن ورزشگاه یادگار امام شهر تبریز اتفاق چندان عجیبی نبوده و در این چند ماه اخیر این موضوع به اتفاقی عادی تر از همیشه نیز تبدیل شده است. هواداران تراکتورسازی با تیم فعلی خود حس نزدیکی بیشتری می کنند و دلیل آن فعل و انفعالات تابستانی سال جاری است. فعل و انفعالاتی که در مورد آن بارها نوشته ایم. تراکتورسازی با مالکیت محمدرضا زنوزی، خیلی زود به تیمی پر ستاره و محبوب تبدیل شد. هواداران تراکتورسازی که جزو متعصب ترین هواداران فوتبال کشور به شمار می روند بعد از چند فصل قهر اجباری با تیم شان، در این فصل بار دیگر یادگار امام را به یک جهنم واقعی برای تیم های رقیب تبدیل کرده اند. آنها در بازی با فولاد هم این رویه را ادامه دادند. در روزی که بلیط بازی به قیمت 500 تومان به فروش رسید، نام تراکتور و محبوبیت آن، دلیل اصلی پر شدن ورزشگاه یادگار امام بود. طبقه بالای ورزشگاه که در طول دو فصل اخیر قفل درب هایش زنگ زده بود، همانند چند بازی قبلی تراکتور در تبریز، پذیرای پرشورها بود. هواداران تراکتور حتی پله های ورزشگاه را پر کردند تا یک بار دیگر رسانه ها بنویسند: "یکی از پرتماشاگرترین بازی های تراکتورسازی در لیگ برتر برگزار شد." این جمله در فصل جاری بارها تکرار شده است. هواداران تراکتورسازی در این مقطع بیش از همیشه تیم شان را دوست دارند چرا که به خوبی می دانند این تیم می تواند امیدهای آنان را به واقعیت تبدیل کند. آنها در پایان بازی غمگین به خانه هایشان بازگشتند ولی در ته دل شان امید درخشانی نهفته بود، امیدی که به آنها دلداری داده و نوید یک نیم فصل دوم قدرتمندتر را می داد، نیم فصلی که قرار است با فعل و انفعالات گسترده، تراکتوری کهکشانی تر را شاهد باشیم. فارغ از این موضوعات، دلیل اصلی حضور پرشورها در بین سوژه های ویژه این بازی، آن بود که هیچ دیداری حتی اگر در اوج حساسیت هم باشد، بدون تماشاگر معنایی ندارد. برگزاری بازی تراکتورسازی و فولاد در ورزشگاهی که به قول تی تی ها انگینه جان دولموشدی (تا خرخره پر شده بو)د، یکی از دلایل اصلی جذابیت نبرد دو تیم بود.

محمد تقوی؛ توقف در ایستگاه مرگ

زمانی که محمد تقوی کار خود را به عنوان سرمربی موقت در تراکتورسای شروع کرد، هیچکس حتی خودش نیز تصور نمی کرد کار او تا پایان نیم فصل تداوم داشته باشد. تداوم کار تقوی در تراکتورسازی غیر قابل پیش بینی ترین اتفاقی بود که در تراکتور 98-97 رخ داد. قرار بود پس از برکناری توشاک، یک مربی خارجی سرشناس دیگر هدایت تراکتور را بر عهده بگیرد و تا زمان انتخاب این مربی، تقوی مسئولیت فنی تیم را بر عهده داشته باشد. کسب یک نتیجه مساوی ارزشمند مقابل پدیده صدرنشین در مشهد و زدن 6 گل به استقلال خوزستان در تبریز میخ تقوی را به گونه ای کوبید که نمی شد آن را براحتی از دیوار تراکتور کند. در ادامه کار، تقوی و تراکتور روزهای خوب خود را تداوم بخشیدند، به گونه ای که دیگر آرام آرام شاهد محو شدن، واژه موقت از کنار نام این سرمربی بودیم؛ موضوعی که خود تقوی هم دیگر به آن اعتقاد نداشت و در نشست خبری پیش از بازی با فولاد در واکنش به اینکه سرمربی موقت تراکتورسازی است گفته بود: " متاسفانه در برخی از نشریات می‌خوانم که سرمربی موقت، در واقع همه سرمربیان موقت هستند. ممکن است فردا روز آخر باشد و ممکن است یک ماه دیگر روز آخر باشد. در باشگاه چیزی به‌عنوان سرمربی موقت مطرح نشده است." فعل و انفعالات ماه های اخیر تقوی را کاملا به این باور رسانده بود که می تواند تا پایان فصل هدایت تراکتورسازی را بر عهده داشته باشد. او روز بازی با فولاد فرصت بزرگی را از دست داد؛ فرصتی که می تواند به قیمت پایان کارش در تراکتورسازی به عنوان سرمربی (موقت یا دائمی) تمام شود. شروع خوب و تداوم عالی تراکتور با تقوی در نیم فصل، پایان بدی داشت. تراکتورِ تقوی در بدترین زمان ممکن باخت و این باخت می تواند خیلی از معادلات را در نقل و انتقالات زمستانی تغییر دهد.

افشین قطبی؛ همه چیز برای یک شروع رویایی مهیا بود

افشین قطبی را با خصوصیاتی منحصر به فرد می شناسیم. او زمانی که برای اولین بار به فوتبال ایران پا گذاشت، با همان فارسی دست و پا شکسته ای که صحبت می کرد دل خیلی ها را برد. نحوه صحبت کردن قطبی اما دلیل این فرایند عاطفی نبود بلکه رفتارهای منحصر به فرد این مربی که نظیر آن را تا کنون در فوتبال کشورمان ندیده بودیم، او را به یکی از خاص ترین مربیان تاریخ فوتبال ایران تبدیل کرد. او زمانی که هدایت پرسپولیس را بر عهده گرفت و این تیم را به دراماتیک ترین شکل ممکن قهرمان کرد خیلی جوان بود، موهای سرش می توانند گواه این ادعا باشند، موهایی که همچنان خوش فرم و به همان سبک همیشگی خود شانه می شوند اما در میان شان رنگ سفید هم دیده می شود. رنگ سفیدی که نشان از ورود قطبی به مرحله ای جدید دارد، مرحله ای که از آن با عنوان میانسالی یاد می شود. در این مرحله از زندگی معمولا رفتارها سنجیده تر و تصمیمات پخته تر می شوند. برای سنجش این تغییرات در افشین قطبی به زمان نیاز داریم اما یک مورد را می توانیم با قاطعیت در موردش صحبت کنیم، موردی که پیش از این در موردش صحبت کردیم. قطبی همچنان بمبی از انرژی است و این را در بازی با تراکتورسازی به خوبی دیدیم. او همان گونه که در نشست خبری پس از بازی گفت لبخند زد، تشویق کرد و اعتماد به‌نفس داد تا فولاد بعد از 17 سال موفق شد در تبریز تراکتور را شکست دهد. فولاد که فصلی کابوس وار داشت، در اولین بازی خود با قطبی موفق شد سه امتیازی بزرگ در تبریز کسب کند و این بهترین شروع ممکن برای سرمربی بود که آمده تا بار دیگر پس از یک دهه، شور و هیجان خالصی را به فوتبال ایران هدیه کند. فولاد با پیروزی درتبریز، با روحیه ای بالا راهی تعطیلات شد و این فرصت برای خوزستانی ها فراهم است تا در یک شرایط روحی روانی ایده آل، در فرصتی 50 روزه، خود را برای یک شروع قدرتمندانه در نیم فصل دوم آماده کنند.

سعید عبدی